Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

7 + 1 Προτάσεις για τη Θεσμική Αλλαγή

Τα τελευταία χρόνια της οικονομικής Κρίσης κυριαρχεί η αντίληψη πως στη χώρα μας, στην πολιτική ζωή στη ζωή των ανθρώπων και στο πως θα την αλλάξουμε, τα πάντα είναι "οικονομία".
Κι όμως ξεχνούμε έτσι πως μέσω της οικονομικές διαγιγνώσκουμε τα συμπτώματα όχι τις αιτίες. Τις αιτίες που βρίσκονται στους θεσμούς, στην αρχιτεκτονική του κράτους, στο μοντέλο λειτουργίας της διοίκησης που αποτελεί και παιδαγωγικό μοντέλο για τους πολίτες μιας χώρας.
Γι αυτό ταυτόχρονη με την οικονομική, την παραγωγική πρέπει να είναι η θεσμική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.

Γι αυτήν τη Νέα Αλλαγή, που ξεκίνησε το 2009 και ανακόπηκε προσωρινά με την ανατροπή του εκλεγμένου πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στις Κάννες, θέλουμε σήμερα να μιλήσουμε. Μια αλλαγή που περνά και μέσα από το μονοπάτι μιας στοχευμένης συνταγματικής αναθεώρησης. Πρόκειται για ρυθμίσεις που δε κοστίζουν ούτε ενα ευρώ στον Έλληνα πολίτη. Μπορούν όμως να βελτιώσουν ποιοτικά της ζωή του, να βελτιώσουν το επίπεδο της πληγωμένης μας Δημοκρατίας. Δεν χρειάζονται χρήματα αλλά μόνο ένα πράγμα, Πολιτική Βούληση. Αυτή τη βούληση που και το 2009 και τώρα οι γνήσια προοδευτικοί πολίτες, οι Δημοκράτες Σοσιαλιστές αποδείξαμε πως διαθέτουμε.
Γι αυτό, για τη μεγάλη θεσμική αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος μας, προτείνουμε:
1. Πρόβλεψη για ειδική πλειοψηφία ανώτερη των 151 για την ψήφιση ή αναθεώρηση νόμου-πλαίσιο που αφορά την ανώτατη εκπαίδευση. Η Παιδεία είναι εθνική επένδυση όλων των Ελλήνων για τις ερχόμενες γενιές. Πρέπει λοιπόν να αποτελεί σημείο εθνικής συναίνεσης κι όχι μικροπολιτικών διαξιφισμών, όχι νομών ράβε-ξήλωνε και image making της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.
Γι' αυτό και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να παλέψουμε συλλογικά ώστε να μην συνυπολογίζονται στο ποσοστό του ελλείμματος οι δαπάνες για την Παιδεία. Για να μην έχουμε ούτε τώρα ούτε στο μέλλον καμία περικοπή στη Γνώση, στην εκπαίδευση των νέων ανθρώπων.
2. Συνταγματική κατοχύρωση του opengov, της Δι@γειας και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Όπως και με την περίπτωση των ανεξάρτητων αρχών και συγκεκριμένα του ΑΣΕΠ -που συνιστά και σημείο αναφοράς για τις δυνάμεις του δημοκρατικού δρόμου για το σοσιαλισμό- η συνταγματική τους κατοχύρωση, εν προκειμένω στο άρθρο 103Σ παρ. 7, αποτέλεσε ασπίδα προστασίας για την αλλαγή της φυσιογνωμίας της δημόσιας διοίκησης και του κράτους. Δυστυχώς, η επανάσταση αυτή στη Διοίκηση, η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, του Διαδικτύου, στην υπηρεσία του πολίτη προς όφελος της λογοδοσίας και της διαφάνειας πολεμήθηκαν από τις συντηρητικές επιλογές της πρόσφατης συγκυβέρνησης. Γι' αυτό και συνταγματική τους κατοχύρωση είναι επιβεβλημένη για να ευοδωθεί επιτέλους η προσπάθεια για ένα σύγχρονο, μοντέρνο, προοδευτικό κράτος. Για να μην ξαναζήσει η γενιά μας, την επανίδρυση του κομματικού κράτους των "κολλητών" του κύριου Καραμανλή ή το 4-2-1 των κυρίων Σαμαρά-Βενιζέλου.
3. Η κατοχύρωση του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας. Να μπορεί δηλαδή ένα ορισμένο τμήμα πολιτών με τη συλλογή υπογραφών να ορίσει την κοινοβουλευτική ημερήσια διάταξη, την πολιτική ατζέντα της χώρας και να φέρει αλλαγές, να προκαλέσει δημοψήφισμα, να προτείνει νόμους, λύσεις, εκεί που το πολιτικό μας σύστημα είναι ανώριμο, διστάζει, ή σκόπιμα κωλυσιεργεί. Με τη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία, θέλουμε ένα πολίτη υπεύθυνο, ένα λαό πρωταγωνιστή που δεν θα είναι παθητικός δέκτης των εξελίξεων αλλά θα τις συνδιαμορφώνει. Θέλουμε μια Δημοκρατία που θα είναι καθημερινό βίωμα για τον πολίτη, θα είναι δικαίωμα αλλά και ευθύνη κι όχι μια νεκρή διαδικασία που κοιμάται και ξυπνά κάθε 4 χρόνια.
4. Ξεκάθαρο νομοθετικό πλαίσιο για τα δημοψηφίσματα και ενίσχυση της συμμετοχικής δημοκρατίας, όπου, η αυτοδιοίκηση, οι πολίτες θα μπορούν να λαμβάνουν άμεσα αποφάσεις με μεγαλύτερα ή μικρότερα δημοψηφίσματα.
5.Νέος εκλογικός νόμος ολιγοεδρικών κι όχι μονοεδρικών περιφερειών. Δεν θέλουμε βουλευτές που θα αντιλαμβάνονται την εκλογική τους περιφέρεια ως τοπικό φέουδο, ως μέσο πελατείας και διευθετήσεων με ότι αυτό συνεπάγεται για το κράτος. Όπως επίσης δεν θέλουμε και αχανείς, απρόσωπες, εκλογικές περιφέρειες, όπου ο δρόμος για την εκλογή του κοινοβουλευτικού αντιπρόσωπου περνά μέσα από τα γραφεία των ιδιοκτητών και των διευθυντών των μεγάλων καναλιών. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου σημαίνει πολλά για τους προοδευτικούς πολίτες και έχει να προσφέρει πολλά. Γιατί σημαίνει την υπεράσπιση της Αυτονομίας της Πολιτικής, ανόθευτη έκφραση της βούλησης του λαού μας μέσω των αντιπροσώπων του.
6. Η μεγάλη θεσμική αλλαγή χρειάζεται επίσης και κάτι ακόμα. Χρειάζεται ενίσχυση των δημοκρατικών εγγυήσεων ως προς τη λειτουργία και τη διαφάνεια των οικονομικών των κομμάτων. Αν πρέπει να πολεμήσουμε το "μαύρο" χρήμα, αν θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνία, δεν μπορούμε να μην αλλάξουμε τη θεσμική της έκφραση στο νομοθετικό σώμα, που είναι τα κόμματα. Σ´ αυτή τη λογική κινούνται η δημοσιοποίηση των εισφορών στα κόμματα τουλάχιστον για κάποια σημαντικά ποσά, η απαγόρευση υποθήκευσης των μελλοντικών κρατικών επιχορηγήσεων και η καταβολή αυτής όχι άμεσα αλλά με τη μορφή αποζημίωσης αποδεδειγμένων δαπανών διαφορετικά μη καταβολή της. Να ξέρουν δηλαδή οι πολίτες ανά πάσα στιγμή, πού πάνε τα λεφτά τους!
7. Αλλαγή και θεσμικό εκσυχρονισμό χρειάζεται επίσης και το πολιτικό σύστημα για να σταματήσει το καθεστώς οιονεί ατιμωρησίας των πολιτικών προσώπων και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών. Γι' αυτό οφείλει άμεσα να ξεκινήσει ο διάλογος για τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας μόνο εντός του πλαισίου άσκησης των βουλευτικών καθηκόντων κι όχι η επί άσχετων θεμάτων επέκταση της όπως συμβαίνει σήμερα. Ο θεσμός της βουλευτικής ασυλίας υπάρχει με παραλλαγές σε όλες τις προηγμένες δημοκρατίες βρίσκεται για να εξασφαλίζει την απρόσκοπτη άσκηση του πολιτικού έργου των βουλευτών, την προστασία τους από πολιτικές διώξεις κι όχι για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου. Η σημερινή κατάσταση λοιπόν και μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Όπως επίσης πρέπει να αλλάξει ριζικά και το άρθρο 86 Σ για την ποινική ευθύνη των υπουργών στα πρότυπα ο περιορισμού της βουλευτικής ασυλίας με την ταυτόχρονη κατάργηση της προκλητικά βραχύτατης προθεσμίας παραγραφής.
8. Τέλος, είναι σημαντικό να περιοριστούν οι περιττές εκλογικές αναμετρήσεις, η αστάθεια, η απουσία συναίνεσης στα βασικά μέσω της υποταγής των πάντων στο στενό κομματικό συμφέρον και την εκλογική σκοπιμότητα πράγμα που συνέβη στη χώρα μας με τις σημαία ευκαιρίας της προεδρικής εκλογής ή των "Ζαππείων" της όποιας δεξιάς ή αριστερής συντήρησης. Γι' αυτό προτείνουμε να υιοθετηθεί και στην Ελλάδα η πρόβλεψη του Σουηδού συνταγματικού νομοθέτη ώστε σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, η επόμενη βουλή να εκλέγεται για το υπόλοιπο της θητείας της διαλυθείσας. Οι κυβερνήσεις και οι αντιπολιτεύσεις οφείλονται να κρίνονται από το λαό. Οφείλουν και να ολοκληρώνουν το έργο τους αντί να προσφεύγουν στο λαό προσχηματικά όποτε θεωρούν ότι διαθέτουν την εκλογέων. Πρέπει επομένως να αποκατασταθεί η λογική, να είναι οι πρόωρες εκλογές η εξαίρεση και όχι ο κανόνας της πολιτικής μας ζωής.
Μόνο μέσα από αυτές τις αλλαγές, τη δημιουργική ρήξη με το χτες θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο αύριο, να φτιάξουμε επιτέλους ένα σύγχρονο, προοδευτικό κράτος που θα είναι ανοιχτό στον πολίτη κι όχι κομματικό τσιφλίκι που δεν θα επιβραβεύει την αργομισθία αλλά θα προβάλλει την αριστεία, τη Γνώση και όχι τους γνωστούς. Μιλούμε για ένα Νέο, "Ελληνικό" μοντέλο, που θα καταστήσει την πατρίδα μας παράδειγμα μίμησης αντί αποφυγής και διεθνούς διασυρμού. Μια χώρα πραγματικά ευρωπαϊκή, ισότιμη με τους εταίρους μας στο εξωτερικό, που δεν θα ναι φτωχός συγγενής, ένα υποβαθμισμένο βαλκανικό προάστιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την Ελλαδα των μεγάλων τομών, των μεταρρυθμίσεων, της καινοτομίας.
Την Ελλαδα για την οποία είμαστε περήφανοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου