tag:blogger.com,1999:blog-48313086866898495882024-03-14T16:18:29.901+02:00Μιχάλης ΚορδαλήςΜιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.comBlogger22125tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-77221754489088641652019-04-24T16:46:00.000+03:002019-04-24T16:48:00.958+03:00Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" από καρδιάς...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgk0XRPkTShvr_cj4ZJnsdRjj5sklPX6FMR-_rwPAlbjLLcDH_k_1ecuvfOmrUZQtk3kwP8WGWSvbzLAEFlUGKjhrTlvHo7RXjc-lK_3QVe4_A5A7rkk2YF5x4Cp92E5iaR6bgowwN7Ww/s1600/GIATOBLOG.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="506" data-original-width="904" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgk0XRPkTShvr_cj4ZJnsdRjj5sklPX6FMR-_rwPAlbjLLcDH_k_1ecuvfOmrUZQtk3kwP8WGWSvbzLAEFlUGKjhrTlvHo7RXjc-lK_3QVe4_A5A7rkk2YF5x4Cp92E5iaR6bgowwN7Ww/s400/GIATOBLOG.jpg" width="400" /></a>Η ανάρτηση αυτή ίσως να καθυστέρησε λίγο λόγω φόρτου εργασίας, όμως δεν είναι ποτέ αργά για να πεις ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς, για την αγάπη και τη στήριξη πολλών και καλών συντρόφων στους οποίους οφείλω την εκλογή μου στην 23η τιμητική θέση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Δημοκρατικού μας Κινήματος.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους εθελοντές και τους συντρόφους με τα "κόκκινα μάτια" που έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό για τη διεξαγωγή του Συνεδρίου μας και π<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">αρέμειναν εκεί μέχρι το τέλος. Μέχρι να εκφραστεί κάθε σύντροφος, μέχρι να καταμετρηθεί και η τελευταία ψήφος, από τη πιο κοντινή γειτονιά ως την πιο ακριτική γωνιά της Ελλάδας μας.</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px;">
Από την ολοκλήρωση των διαδικασιών μας, υπάρχει ένας και μοναδικός κερδισμένος.<br />
Είναι η Δημοκρατική Παράταξη που "πατά το κουμπί" και κάνει το το μέγαλο πολιτικό RESTART. Είναι η Ελλάδα και η κοινωνία που θέλει να προχωρήσει μπροστά και δεν αντέχει άλλο να ορίζεται ο δημόσιος διάλογος από δύο μορφές συντήρησης. Μια στην κυβέρνηση και μια άλλη στην αντιπολίτευση.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Για μένα προσωπικά το αποτέλεσμα συνοψίζεται σε τρεις λέξεις. Είναι Τιμή, είναι Ευθύνη, είναι Αγώνας.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Αγώνας για να καταφέρουμε να Επιστρέψουμε στην Πολιτική. Να πείσουμε δηλαδή τους συμπολίτες μας ότι η Πολιτική δεν είναι η αντίληψη πως κάθε μέρα είναι Πρωταπριλιά για τους έχοντες την εξουσία. Αντίθετα, είναι η συλλογική απάντηση στα μεγάλα μας προβλήματα που είναι κοινά για όλους. Είναι η Λύση και όχι το Πρόβλημα.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Αγώνας για τη Νέα Γενιά που έμεινε εδώ και παλεύει για ένα καλύτερο μέλλον αλλά και για τα αδέρφια μας, τους φίλους και τους συμμαθητές μας που έφυγαν στο εξωτερικό. Τους νέους επιστήμονες και εργαζόμενους που διαπρέπουν στην Ευρώπη και τον κόσμο και πρέπει να επιστρέψουν, Γιατί αυτοί, είναι άλλωστε οι μόνοι "ξένοι" που μπορούν να μας σώσουν.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Αγώνας πάντα και πριν από όλα για τη Δημοκρατία.<br />
Γιατί είναι αυτή η ιδέα που έχει επίκεντρο τον Άνθρωπο και δυστυχώς βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμια ύφεση.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Δημοκρατία, για να επιστρέψουμε το λόγο στους πολίτες.<br />
Για να μην παίρνονται ποτέ και πουθένα ξανά αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες ερήμην των πολλών όπως έγινε με τη χώρα μας ακόμη και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς τα τελευταία χρόνια της Κρίσης.<br />
Δημοκρατία, γιατί η απουσία της γεννά τον εθνολαϊκισμο και την ακροδεξιά που απειλούν την Ειρήνη και την Ευημερία.<br />
Δημοκρατία στην Οικονομία, την Κοινωνία και το Περιβάλλον γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να εξασφάλισουμε πραγματικά ίσες ευκαιρίες για όλους και όλες. Για μας που έχουμε την τύχη να ζούμε σε ένα καλό προάστιο της Αθήνας αλλά και για το μαθητή ή τον ηλικιωμένο που ζει στο πιο απομακρυσμένο χωριό.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Για να το πετύχουμε αυτό, χρειαζόμαστε ένα πραγματικό Κίνημα Πολιτών. Ένα ισχυρό <a class="profileLink" data-hovercard-prefer-more-content-show="1" data-hovercard="/ajax/hovercard/page.php?id=504891253213373&extragetparams=%7B%22__tn__%22%3A%22%2CdK-R-R%22%2C%22eid%22%3A%22ARBe1eJV1tJisfN8CHcxP1wnchpwfcZqA7e1tCpX_-tsHpzySG_PvW9MIoVHpE1NRtFV8JYTG0VOZRMp%22%2C%22fref%22%3A%22mentions%22%7D" href="https://www.facebook.com/kinimallagis/?__tn__=K-R&eid=ARBe1eJV1tJisfN8CHcxP1wnchpwfcZqA7e1tCpX_-tsHpzySG_PvW9MIoVHpE1NRtFV8JYTG0VOZRMp&fref=mentions&__xts__%5B0%5D=68.ARArw8HMkVVB-Z3zTQBIrsZbMaWmuZPXPCGyUofzWsdzDcDAcdTmm3o1QnwYqDvedkhwTFmagAfk3qRtVOkdTEtgH9j56M0SrM-rDFmetBisotqQHev7j2huxIGqmrFmsO3E2gosObvYg_RiLB8uA32e-5Mmg08SDUeysoNdp7SUvwOjgTQDKnraGklb3TxWO1JWPTJa-p4rjvNa6A" style="color: #365899; cursor: pointer; font-family: inherit; text-decoration-line: none;">Κίνημα Αλλαγής</a> που θα σηκώσει ξανά, ψηλά τον Ήλιο της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης πάνω από τον τόπο που γεννήθηκαν.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Πάνω από την Ελλάδα και πάνω από την Ευρώπη..<br />
Τώρα <a class="_58cn" data-ft="{"type":104,"tn":"*N"}" href="https://www.facebook.com/hashtag/%CE%BE%CE%B5%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B5?source=feed_text&epa=HASHTAG&__xts__%5B0%5D=68.ARArw8HMkVVB-Z3zTQBIrsZbMaWmuZPXPCGyUofzWsdzDcDAcdTmm3o1QnwYqDvedkhwTFmagAfk3qRtVOkdTEtgH9j56M0SrM-rDFmetBisotqQHev7j2huxIGqmrFmsO3E2gosObvYg_RiLB8uA32e-5Mmg08SDUeysoNdp7SUvwOjgTQDKnraGklb3TxWO1JWPTJa-p4rjvNa6A&__tn__=%2ANK-R" style="color: #365899; cursor: pointer; font-family: inherit; text-decoration-line: none;"><span class="_5afx" style="direction: ltr; font-family: inherit;"><span aria-label="hashtag" class="_58cl _5afz" style="font-family: inherit; unicode-bidi: isolate;">#</span><span class="_58cm" style="font-family: inherit;">ΞΕΚΙΝΑΜΕ</span></span></a></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Σας ευχαριστώ,</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<a class="_58cn" data-ft="{"type":104,"tn":"*N"}" href="https://www.facebook.com/hashtag/%CE%B1%CF%80%CF%8C_%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%82?source=feed_text&epa=HASHTAG&__xts__%5B0%5D=68.ARArw8HMkVVB-Z3zTQBIrsZbMaWmuZPXPCGyUofzWsdzDcDAcdTmm3o1QnwYqDvedkhwTFmagAfk3qRtVOkdTEtgH9j56M0SrM-rDFmetBisotqQHev7j2huxIGqmrFmsO3E2gosObvYg_RiLB8uA32e-5Mmg08SDUeysoNdp7SUvwOjgTQDKnraGklb3TxWO1JWPTJa-p4rjvNa6A&__tn__=%2ANK-R" style="color: #365899; cursor: pointer; font-family: inherit; text-decoration-line: none;"><span class="_5afx" style="direction: ltr; font-family: inherit;"><span aria-label="hashtag" class="_58cl _5afz" style="font-family: inherit; unicode-bidi: isolate;">#</span><span class="_58cm" style="font-family: inherit;">Από_καρδιάς</span></span></a></div>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-34423591523123359912019-02-04T00:32:00.000+02:002019-02-04T01:41:15.029+02:00"Tο να αλλάξεις τον κόσμο, δεν είναι ούτε τρέλα ούτε ουτοπία. Είναι Δικαιοσύνη" - Τοποθέτηση στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Κινήματος Αλλαγής, 04/02/2019<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2y3c8ZOtL5UJ33fxlOFIveHiQ_71CmATjRaO2i3S10xbA8gAoWv-dpqn4fzQqj-ra9EXv135S1Drx-nPCVGzst1w-h5KHwTMBLYYZcUzJyzJOHP0uI9SDKw-WTjOcgWV1w7QZ9Jml850/s1600/Mike+%2540+Brussels.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="556" data-original-width="438" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2y3c8ZOtL5UJ33fxlOFIveHiQ_71CmATjRaO2i3S10xbA8gAoWv-dpqn4fzQqj-ra9EXv135S1Drx-nPCVGzst1w-h5KHwTMBLYYZcUzJyzJOHP0uI9SDKw-WTjOcgWV1w7QZ9Jml850/s320/Mike+%2540+Brussels.jpg" width="252" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Συντρόφισσες και Σύντροφοι, </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Καλησπέρα σε όλους και καλή χρονιά,</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Εύχομαι το 2019 να είναι ένα έτος πραγματικής αλλαγής για τη χώρα και τους πολίτες της και όχι απλά μία αλλαγή στο ημερολόγιο.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Γι' αυτό το λόγο άλλωστε ξανάσυναντιόμαστε σήμερα εδώ, σε άλλη μία συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής, σε μία κρίσιμη πολιτική συγκυρία. Μία πολιτική συγκυρία που φέρνει μπροστά μας τρεις ιδιαίτερα σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις, για την πόλη μας για τη χώρα μας για την ήπειρο στην οποία κατοικούμε, για την Ευρώπη μας. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Και όλα αυτά στον απόηχο μιας ιδιαίτερα αντίδημοφιλούς διαχείρισης που έγινε από την κυβέρνηση του κυρίου Τσίπρα σε ένα Μεγάλο Εθνικό Ζήτημα. Ένα εθνικό ζήτημα που χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο ενός ιδιότυπου πολιτικού αναδασμού, ως ξεκαθάρισμα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Κατάφερε λοιπόν ο Πρωθυπουργός και η παρέα του, να διχάσουν όχι τη μείζονα ή την ελάσσονα αντιπολίτευση, αλλά να ζημιώσουν σε διεθνές επίπεδο τη χώρα και να ευτελίσουν τους πολιτικούς θεσμούς. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Με τα εικονικά διαζύγια, τους δανεικούς βουλευτές, τις διπλές πλειοψηφίες, τη μηδενική συναίνεση από από κόμματα και πολίτες και κυρίως τις μισές αλήθειες - αν μάλιστα πιστέψουμε αυτό που καμία αντιπολιτευτική δύναμη στην Ελλάδα δεν τολμά να ξεστομίσει, δηλαδή το δημοσίευμα του αμερικανικού περιοδικού "<i>POLITICO</i>" ότι ο κ Τσίπρας αντάλλαξε τη νατοϊκή προοπτική των βορείων γειτόνων μας γα να γλιτώσει το τίμημα από τις παλινωδίες στις οποίες εκείνος με τη θέληση του, έσυρε τη χώρα το 2015-. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<b>Όλα αυτά, έχουν διαμορφώσει δυστυχώς μία θλιβερή εικόνα. </b><br />
<b>Μία εικόνα της "Δημοκρατίας της Γκαζόζας".</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<b>Κατάφερε η κυβέρνηση αυτό που κανείς άλλος δεν είχε πετύχει στα 10 σχεδόν χρόνια οικονομικής ύφεσης που βαδίζει η χώρα μας. Μετέτρεψαν δηλαδή την κρίση από οικονομική σε μία κρίση των Θεσμών σε μία κρίση της ίδιας της Δημοκρατίας</b>. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Γιατί είναι κρίση της Δημοκρατίας όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτει ότι ο κύριος Καμμένος είναι ακροδεξιός μετά από τρεισήμισι χρόνια και δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες επέλεξε να συγκυβερνά μαζί του. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Είναι κρίση της Δημοκρατίας όταν γίνεται ο Κανονισμός της Βουλής, ένας νόμος αυξημένης τυπικής ισχύος, κομματικό παιχνιδάκι στα χέρια του κυρίου Βούτση. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Είναι κρίση της Δημοκρατίας όταν η κυβέρνηση επιλέγει ημιτελώς έστω και αργοπορημένα το θετικό μέτρο της αύξησης του κατώτατου μισθού αλλά με έναν εσφαλμένο και πολιτικά δειλό αν όχι κουτοπόνηρο τρόπο. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Με την αύξηση του δηλαδή με νόμο και όχι μέσα από την επιστροφή στη Συνταγματική κανονικότητα και τη συλλογική διαπραγμάτευση των πρωταγωνιστών της παραγωγικής διαδικασίας, των εργαζομένων και των εργοδοτών. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Για αυτή την κρίση της Δημοκρατίας βρισκόμαστε σήμερα εδώ, συντρόφισσες και σύντροφοι.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br />
Τα χρόνια της δημοσιονομικής επιτήρησης και της ασφυξίας των αγορών δημιούργησαν σε πολλούς συμπολίτες μας -άλλοτε δικαιολογημένα άλλοτε όχι- την αίσθηση ότι το πολιτικό προσωπικό έχει μία υπαλληλική σχέση με τους εκπροσώπους των δανειστών. <i>Ότι είναι προτιμότερο να ψηφίζουμε για καγκελάριο παρά για Έλληνα Πρωθυπουργό. </i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος που αποδεικνύει τόσο τις δικές μας εθνικές αστοχίες στην οικονομία και τους θεσμούς αλλά και τις αβελτηρίες της ατελούς παγκοσμιοποίησης και της διεθνούς νεοδεξιάς πολιτικής και οικονομικής συναίνεσης. Κατά τον τρόπο αυτό, οι εκλογές παρουσιάζονται ως πολυτέλεια, μία περιττή ενόχληση στις στρατηγικές που έχουν προαποφασίσει οι οικονομικές ελίτ. <i>Έτσι έχουμε πολιτικούς που βρίσκονται στην κυβέρνηση αλλά όχι στην εξουσία και πολίτες οι οποίοι έχουν χάσει πλέον το δικαίωμα τους να καθορίζουν τις οικονομικές εξελίξεις μέσω της ψήφου τους. </i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Αυτό μάλιστα το τελευταίο γεγονός αποτελεί και την διάρρηξη της μεταπολεμικής συναίνεσης που είναι ουσιαστικά μία μεγάλη πολιτική κατάκτηση της Σοσιαλδημοκρατίας.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Στη χώρα μας, εκείνοι υποσχόνταν ότι θα διορθώσουν αυτή την κατάσταση αποδείχτηκαν πολύ χειρότεροι. Συγκυβέρνησαν καθ' ομολογία τους με την ακροδεξιά, έχουν ως αφανή εταίρο τον εμπρηστή της Ελληνικής οικονομίας, τον κάτ' όνομα νεοδημοκράτη κύριο Καραμανλή, πραγματοποίησαν συναλλαγή στο πρόσωπο του προέδρου της δημοκρατίας και χρησιμοποιούν τη δικαιοσύνη ως μηχανισμό για την εξόντωση των πολιτικών σου αντιπάλων. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Δεν ήταν το καινούργιο και το νέο αλλά το πιο σκοτεινό παρελθόν του παλαιοκομματισμού.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<b>Ο Κύριος Τσίπρας μπορεί να περηφανεύεται ότι σήμερα είναι ο ζωντανός Benjamin Button της πολιτικής, ένας γέρος με μαύρα μαλλιά.</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<u>Στο ίδιο μοτίβο κινείται δυστυχώς και η αξιωματική αντιπολίτευση έχοντας αλλάξει μόνο περιτύλιγμα αλλά κρατώντας το ίδιο περιεχόμενο που μας που μας οδήγησε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας μπολιασμένο μάλιστα με ακροδεξιά στοιχεία. </u></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Εδώ έρχεται το δικό μας πολιτικό καθήκον, συντρόφισσες και σύντροφοι, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία, οι δύο αυτοί κομματικοί σχηματισμοί αδυνατούν να δώσουν φωνή στις δημιουργικές δυνάμεις της τόπου. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Και είναι πάλι η Δημοκρατία που είναι όχι το πρόβλημα αλλά η λύση στα προβλήματα και στα συλλογικά ερωτήματα που απασχολούν και τη χώρα μας και την Παράταξή μας. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Ο δρόμος για το Συνέδριο είναι η μόνη λύση για την οργανωτική και πολιτική ομογενοποίηση του χώρου μας, με ένα κόμμα, μια κοινοβουλευτική ομάδα, μία φωνή και ένα στόχο για την Πατρίδα μας και τους ανθρώπους της.<b> Ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι δεν μπορεί να υποκαταστήσει την Κεντροαριστερά. Δεν μπορεί λοιπόν και η Κεντροαριστερά να γίνει ένας νέος ΣΥΡΙΖΑ με συνιστώσες και συνιστωσιάρχες.</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
<b><br /></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Στοίχημα όλων μας είναι, να είναι αυτό ένα συνέδριο εξωστρέφειας, ένα συνέδριο αξιών και προγραμματικών θέσεων. Κι είναι αυτός ο δρόμος για τη διαμόρφωση ενός πραγματικά πολύφωνου, δημοκρατικού, θεσμικού κόμματος. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Γιατί όλοι μας ζήσαμε εποχές όπου η παράταξή μας συρρικνώθηκε όχι όχι μόνο γιατί πλήρωσε στη Συνείδηση των πολιτών τα δικά της σφάλματα και τις αστοχίες. Άλλωστε δεν διαψεύστηκε η Δημοκρατική Παράταξη ως προς την ιστορία της, - αυτήν επικαλούνται σήμερα όσοι παριστάνουν τους Σοσιαλιστές στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα συναγελάζονται με τον κύριο Καμμένο- ούτε ως προς τον τρόπο διαχείρισης της Κρίσης. Διαψεύστηκαν αυτοί που έσκιζαν τα Μνημόνια είτε στο Ζάππειο ή στην Ομόνοια και τελικά αναγκάστηκαν να σκίσουν το υποτιθέμενο πολιτικό τους πρόγραμμα. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">
Διαψευστήκαμε όμως γιατί πολύ και αυτό το βλέπουμε και τώρα επέλεξαν να κάνουν το προσωπικό τους θέμα "εθνικό ζήτημα". Εμείς λοιπόν, πρέπει να πάμε μπροστά και να κάνουμε το Εθνικό Ζήτημα, προσωπικό μας θέμα.<br />
<br />
Κι αυτό το θέμα δεν είναι άλλο παρά ο αγώνας για μία σύγχρονη Δημοκρατική και Κοινωνικά Δίκαιη Ελλάδα.<br />
<br />
Συντρόφισσες και σύντροφοι,<br />
<br />
Έχουμε μπροστά μας έναν διπλό στόχο. Πρέπει να ανασυντάξουμε το χώρο μας για να ανασυντάξουμε τη χώρα. Είναι ένα ιδιαίτερα επίπονο και δύσκολο έργο ιδιαίτερα κάτω από τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς. Μοιάζουμε πολλές φορές έτσι σαν να κυνηγάμε "ανεμόμυλους" όπως ο Δον Κιχώτης.<br />
Για αυτό και από τη σημερινή μου τοποθέτηση θα ήθελα να θυμάστε μονάχα ένα πράγμα μία φράση αυτού του Ίβηρα λογοτεχνικού ήρωα. Έλεγε λοιπόν ο Δον Κιχώτης στο σύντροφό του, το Σάντσο:<br />
<blockquote class="tr_bq">
<b>"Tο να αλλάξεις τον κόσμο φίλε Σάντσο, δεν είναι ούτε τρέλα ούτε ουτοπία. Είναι Δικαιοσύνη"</b>.</blockquote>
<b style="color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;"><br /></b>
<b style="color: #222222; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;">Αυτό είναι το χρέος των Σοσιαλιστών συντρόφισσες και σύντροφοι. </b><br />
<br />
Σας ευχαριστώ πολύ.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
</div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<br /></div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-33686124837080210982017-02-08T21:48:00.001+02:002017-02-08T21:48:30.000+02:00Πως θυμάμαι τον Ανδρέα Παπανδρέου...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7IG_6sxL1sizUR92MkegiyCH71fE2zf1nOt2jVJH66K5Ntfsw2Gcp4l1-ZjXzzm7slkOWPdcI9fXpqU1ucIr7DcMC93yeZ9Nns6QFBdfipSKTQL7JPc5QsIKbLlCeEs33GlWBbwa3KfM/s1600/mike.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7IG_6sxL1sizUR92MkegiyCH71fE2zf1nOt2jVJH66K5Ntfsw2Gcp4l1-ZjXzzm7slkOWPdcI9fXpqU1ucIr7DcMC93yeZ9Nns6QFBdfipSKTQL7JPc5QsIKbLlCeEs33GlWBbwa3KfM/s320/mike.jpg" width="240" /></a></div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
<i>Αναδημοσίευση από το προσωπικό μου λογαριασμό στο <a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10155020776839801&set=a.10151275557479801.481721.590174800&type=3&theater&notif_t=feedback_reaction_generic&notif_id=1486498112311123" target="_blank">facebook</a> :</i></div>
<b>Γεννήθηκα το Μάιο του 1990. Δεν έζησα τον Ανδρέα Παπανδρέου και ούτε ήμουν σε ηλικία ικανή ώστε να κρίνω το ύφος αλλά και τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα της διακυβέρνησης του.</b><br />
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Κι όμως τον Ανδρέα Παπανδρέου τον γνώρισα από κοντά…</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
<span style="border: 0px none; box-sizing: border-box; color: red; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"><strong style="border: 0px none; box-sizing: border-box; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"><em style="border: 0px none; box-sizing: border-box; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></em></strong></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Τον γνώρισα στα 18 μου, όταν ως φοιτητής της Νομικής, ξεφύλλισα τις πρώτες σελίδες του Συνταγματικού, του Οικογενειακού, του Διοικητικού και Εργατικού Δικαίου.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Κάθε φορά που διάβαζα για την ψήφο στα 18, την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, τη Συνταγματική Αναθεώρηση του 1985 με την εισαγωγή του πρωθυπουργοκεντρικού μοντέλου διακυβέρνησης -που ουδείς έκτοτε αμφισβήτησε-, τη θεσμοθέτηση της ισότητας των φύλων στην εργασία, την αναμόρφωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, την κατάργηση της προίκας, τον πολιτικό γάμο και την προοδευτική μεταρρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου, μάθαινα και από λίγο για τον Ανδρέα.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Τον συνάντησα λίγο μετά, όταν συμμετείχα στα όργανα Συνδιοίκησης του Πανεπιστημίου με την ψήφο των συμφοιτητών μου δυνάμει του Ν.1268/1982 που εκδημοκράτισε το δημόσιο ακαδημαϊκό χώρο και διαμόρφωσε μια νέα κουλτούρα στο Πανεπιστήμιο. Την κουλτούρα της συνεργασίας των πρωταγωνιστών της εκπαιδευτικής διαδικασίας, των φοιτητών και των καθηγητών. Μια πραγματική θεσμική τομή που δυστυχώς όμως σε ορισμένες περιπτώσεις μετατράπηκε σε πελατειασμό και σε συναλλαγή.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Τον Ανδρέα Παπανδρέου τον θυμάμαι και τον ξαναγνωρίζω κάθε φορά μέσα από τις διηγήσεις του παππού και της γιαγιάς, των απλών ανθρώπων που τον πίστεψαν και τον αγαπούσαν.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Είναι οι διηγήσεις εκείνων που φοβούνταν ακόμη και να αγοράσουν την εφημερίδα της αρεσκείας τους πριν τη Μεγάλη Δημοκρατική Αλλαγή του 1981. Την Αλλαγή που εμπέδωσε την ειρηνική εναλλαγή στην εξουσία διαφορετικών κομμάτων και θωράκισε το Δημοκρατικό Πολίτευμα.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Είναι οι μνήμες, των ανθρώπων που κυνηγήθηκαν για τις ιδέες τους από το κράτος του Χωροφύλακα και των Δελτίων «Κοινωνικών» Φρονημάτων.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Των ανθρώπων που ο Ανδρέας στήριξε με προοδευτικές, κοινωνικές μεταρρυθμίσεις όπως το Εθνικό Σύστημα Υγείας και το<a class="P30I38QUR y81vgM2f1CF" href="http://thecaller.gr/opinion/ton-andrea-papandreou-tha-ton-thimame-panta-gia-ekina-ta-logia-tis-thatser/#70727619" style="background: 0px 0px !important; border: 0px !important; bottom: auto !important; box-sizing: border-box !important; clear: none !important; clip: auto !important; color: #ee1c27; display: inline-block !important; float: none !important; font-weight: 700 !important; height: auto !important; left: auto; list-style: none; margin: 0px 0px 0px 3px !important; max-height: none !important; max-width: none !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; opacity: 1; outline: none; overflow: visible !important; padding: 0px !important; pointer-events: auto !important; position: static !important; right: auto !important; text-transform: uppercase !important; top: auto; transform: none !important; transition: all 0.2s ease-in-out; vertical-align: baseline !important; visibility: visible !important; width: auto !important; z-index: 2147483647; zoom: 1 !important;" title="Click to Continue > by Advertise">ΑΣΕΠ<img src="https://cdncache-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png" style="background: 0px 0px !important; border: 0px !important; bottom: auto !important; box-sizing: border-box !important; clear: none !important; clip: auto !important; display: inline-block !important; float: none !important; font-weight: 400 !important; height: 10px !important; left: auto; list-style: none; margin: 0px 3px !important; max-height: none !important; max-width: none; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; opacity: 1; outline: none; overflow: visible !important; padding: 0px !important; pointer-events: auto !important; position: static !important; right: auto !important; text-decoration: none !important; text-transform: none !important; top: auto; transform: none !important; vertical-align: super !important; visibility: visible !important; width: 10px !important; zoom: 1 !important;" /></a> και εκείνοι του το ανταπέδωσαν με την αγάπη τους.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Με τον Ανδρέα Παπανδρέου ξανασυναντηθήκαμε αργότερα, όταν ήθελα να γνωρίσω τον κόσμο ως ταξιδευτής.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Ήταν τότε που σε κάποιο βαγόνι ένος τρένου για τη Βιέννη, ένας Ινδός φοιτητής μου μίλησε για τη φιλία του με την δική του Ίντιρα Γκάντι και για την κίνηση των 6 για την Παγκόσμια Ειρήνη που ανέλαβαν από κοινού με τον Ούλωφ Πάλμε.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Τον Ανδρέα, τον μαθαίνω ξανά σήμερα, όταν στο μεταπτυχιακό μου στο Δίκαιο και την Οικονομία διαβάζω για το ακαδημαϊκό του έργο στο Harvard και στο Berkeley γνωρίζοντας μάλιστα ότι σε ηλικία μόλις 25 ετών ήταν ένα από τα πέντε μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας στη διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς. Τη διάσκεψη που σχεδίασε ολόκληρη την αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομίας ως τις πετρελαϊκές κρίσεις του 1970.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Πολλά μπορεί να αποδώσει κανείς στον Ανδρέα Παπανδρέου είτε θετικά είτε και αρνητικά.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Το ίδιο άλλωστε, συμβαίνει με όλους του ανθρώπους.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Πόσο μάλλον με τις μεγάλες και ηγετικές προσωπικότητες που ποτέ μα ποτέ δεν είναι μόνο ένας άνθρωπος αλλά πολλοί, συμπυκνωμένοι σε ένα πρόσωπο.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Οι δικές μου θέσεις και απόψεις είναι λίγο-πολύ γνωστές.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Αυτό όμως που κρατώ από τον Ανδρέα Παπανδρέου δεν είναι τόσο τα λόγια των φίλων του αλλά αυτά των αντιπάλων του.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Γιατί ίσως εκεί να κρύβεται και η μεγαλύτερη ειλικρίνεια σχετικά με αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το μύθο και τη λαϊκή δοξασία για εκείνον που οι πολίτες αγάπησαν και ταυτίστηκαν μαζί του.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Γι’ αυτό λοιπόν κι εγώ, τον Ανδρέα Παπανδρέου, θα τον θυμάμαι πάντα για εκείνα τα λόγια της πιο μεγάλης ιδεολογικής του αντιπάλου και γκουρού του νεοφιλελευθερισμού.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
Είναι τα λόγια της κυρίας Μάργκαρετ Θάτσερ:</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
«Δεν τον συμπάθησα, αλλά ποτέ δεν έφυγε από Διάσκεψη Κορυφής της ΕΟΚ, χωρίς να πάρει κάτι για τη χώρα του».</div>
<div style="background-color: white; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto; font-size: 18px; list-style: none; margin-bottom: 20px; outline: none; padding: 0px;">
ΥΓ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου γεννήθηκε σαν σήμερα στη Χίο το 1919.</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-30533252692540817972016-03-14T21:47:00.000+02:002016-03-14T21:54:21.875+02:00Σοσιαλδημοκρατία χωρίς εγωισμούς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="row" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #1d1d1b; font-family: PFDinDisplayProMedium, Georgia; font-size: 14px; line-height: 20px; margin-left: -15px; margin-right: -15px;">
<div class="col-md-12" style="box-sizing: border-box; float: left; min-height: 1px; padding-left: 15px; padding-right: 15px; position: relative; width: 794.406px;">
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Αναδημοσίευση από το <a href="http://www.amna.gr/article-featured.php?id=106337" target="_blank">ΑΠΕ - ΜΠΕ</a></div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtAw-b_y8dXFsujqWXQLzHuA26HptDin-dgfscldoNMdzOplFzKrl2fFo3JedwhDUVqo9NpBf71RQ3snItk8cwumdo1-gVERDY-0sKyxlurray5Dn31E8q87NfxP60PwwDXxR7k-Kfv5M/s1600/blackandwhite.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtAw-b_y8dXFsujqWXQLzHuA26HptDin-dgfscldoNMdzOplFzKrl2fFo3JedwhDUVqo9NpBf71RQ3snItk8cwumdo1-gVERDY-0sKyxlurray5Dn31E8q87NfxP60PwwDXxR7k-Kfv5M/s320/blackandwhite.jpg" width="273" /></a></div>
Το πολιτικό κενό που αφήνει πίσω του η διάψευση των προσδοκιών που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, η ιστορική δικαίωση των επιλογών της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και η ανάγκη για μεταρρυθμιστική πολιτική με κοινωνικό πρόσημο, κάνει πολλούς να μιλούν ξανά για τη Σοσιαλδημοκρατία και την «Κεντροαριστερά».</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
<span class="mainText" style="box-sizing: border-box;">Ωστόσο, το λάθος που συχνά καταγράφεται σε αυτές τις συζητήσεις, είναι ότι φτάνουν τελικά να γίνονται με ποδοσφαιρικούς και όχι με πολιτικούς όρους. Μιλούν πολλοί για τα πρόσωπα αλλά δεν μιλούν για πολιτικές ιδέες. Δεν μιλούν για προτάσεις που αφορούν τις αγωνίες των πολιτών, αλλά μάλλον τις ανασφάλειες των επαγγελματιών της πολιτικής.</span><br />
<span class="mainText" style="box-sizing: border-box;">Δεν κάνουν έτσι, ούτε σοβαρή κριτική στο κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο και κυρίως ούτε πολιτική αυτοκριτική.</span></div>
<span class="mainText" style="box-sizing: border-box;">
</span>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
<span class="mainText" style="box-sizing: border-box;">- Γιατί για ποια Σοσιαλδημοκρατία μπορούμε σήμερα να μιλάμε, όταν αυτή η ίδια έχει παραιτηθεί από το πολιτικό της οπλοστάσιο, όταν έχει παραιτηθεί από το παραδοσιακό εργαλείο αναδιανομής του πλούτου μέσω της φορολογίας;</span><br />
<span class="mainText" style="box-sizing: border-box;">- Ποια σοσιαλδημοκρατία μπορεί άραγε, να ελέγξει το μεγάλο κεφάλαιο, όταν αυτό μπορεί να συναλλάσσεται με τροπικούς ή και εγγύτερους σε εμάς φορολογικούς παραδείσους με ένα απλό κλικ σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή;</span><br />
<span class="mainText" style="box-sizing: border-box;">- Ποιο κοινωνικό μοντέλο μπορεί να διατηρήσει το κράτος πρόνοιας, να διασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη και το υψηλό επίπεδο προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων όταν από τη μια έχει να ανταγωνιστεί το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο της Δύσης και κυρίως τον αυταρχικό, δεσποτικό καπιταλισμό των χωρών της Ανατολικής Ασίας;</span></div>
<span class="mainText" style="box-sizing: border-box;">
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Πρόκειται για ερωτήματα όχι θεωρητικά ή φιλοσοφικά, αλλά ουσιαστικά και κρίσιμα, καθώς συμπυκνώνουν στην πράξη το δίλημμα της πρόσφατης διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης. Που δεν είναι άλλο, από τη σύγκρουση της Ρύθμισης με την «ελευθερία» ή καλύτερα με την Ασυδοσία των Αγορών. Είναι το δίλημμα που άλλωστε, αποτελεί και σημείο τομής της σύγχρονης οικονομικής θεωρίας και διαχωρίζει την Πρόοδο από τη Συντήρηση.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Γι' αυτό και η απάντηση σ΄ αυτά τα ερωτήματα δεν αποτελεί μια ιδεολογική πολυτέλεια για τις προοδευτικές δυνάμεις στη χώρα μας αλλά αδήριτη ανάγκη.<br />
Γιατί ακριβώς, στην Ελλάδα του μαύρου χρήματος, της υπερφορολόγησης των οικονομικά ασθενέστερων και του ταυτόχρονου πρωταθλητισμού σε καταθέσεις σε τράπεζες της Ελβετίας ή του Λουξεμβούργου, οι αναγκαίες διακρατικές συνεννοήσεις για τον έλεγχο του μεγάλου κεφαλαίου και τη συμμετοχή του στο χρέος της κοινωνικής αλληλεγγύης δε συνιστούν απλά απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Είναι και παραμένουν ο μόνος αξιόπιστος και ρεαλιστικός δρόμος για μια πιο κοινωνικά δίκαιη και πιο ήπια οικονομική προσαρμογή.<br />
Δρόμος που μοιραία περνά μέσα από τα ευρωπαϊκά fora και όργανα καθώς αναφέρεται σε προβλήματα που απασχολούν το σύνολο της ευρωπαϊκής κοινότητας.<br />
Πρόκειται για προβλήματα που υπερβαίνουν τα στενά σύνορα της πατρίδας μας και που καμιά χώρα δεν μπορεί να λύσει μόνη αλλά μόνο ενώνοντας τις φωνές της με άλλες.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Είναι αυτές οι ίδιες οι προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, εκείνες που μας υποδεικνύουν συγχρόνως και ποια θα πρέπει να είναι η διεθνής μας στρατηγική ως χώρα. Δηλαδή, η σταθερή μας προσήλωση στο ευρωπαϊκό ιδεώδες και η αλλαγή αρχιτεκτονικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε έναν υπερεθνικό, μεταρρυθμιστικό οργανισμό της παγκόσμιας οικονομίας, με ταυτόχρονη επιτάχυνση της πολιτικής της ενοποίησης.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Υποδεικνύουν όμως και κάτι ακόμα.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Ότι δεν μπορεί να υπάρξει σοσιαλδημοκρατία ούτε στη χώρα μας ούτε πουθενά, χωρίς ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή και διεθνή ατζέντα.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Σε εθνικό επίπεδο ωστόσο, η Ελληνική Σοσιαλδημοκρατία λίγο φαίνεται να νοιάζεται για όλα αυτά. Μοιάζει πιο πολύ χαμένη στους εγωισμούς των αρχηγών και των αρχηγίσκων της.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Μόνος τρόπος για την υπέρβαση αυτών των διαφορών χωρίς ουσιαστικό πολιτικό χαρακτήρα, αποτελεί η επαναφορά του δημοσίου διαλόγου σε πολιτικά πλαίσια, η επιστροφή στην πολιτική. Να μιλήσουμε δηλαδή επιτέλους για τις πολιτικές, το ρόλο, την ταυτότητα και τη θέση της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας στον εθνικό μας πολιτικό χάρτη.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Θέση που δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στα αριστερά του πολιτικού εκκρεμούς. Με σταθερό μέτωπο απέναντι στις δυνάμεις της απορρύθμισης. Αλλά και απέναντι στο δήθεν «αριστερό» ή δεξιό λαϊκισμό που δε γνωρίζει παράταξη, όπως απέδειξαν όσοι προεκλογικά έσκιζαν τα μνημόνια στο Ζάππειο ή την Ομόνοια μόνο και μόνο για να τα ξανακολλήσουν, αυτή τη φορά από τα έδρανα της κυβέρνησης. Είναι αυτή μάλιστα η πολιτική τοποθέτηση που υπαγορεύει τις αποστάσεις τόσο από τη Νέα Δημοκρατία όσο και τις ενδεδειγμένες πολιτικές συμμαχίες με κόμματα, κινήσεις και κυρίως κοινωνικές ομάδες. Τοποθέτηση, σύμφωνη με την ιστορική διαδρομή της δημοκρατικής παράταξης καθώς και με την ευρωπαϊκή εμπειρία αν κρίνουμε από τις εξελίξεις στην Ισπανία και την Πορτογαλία.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Γιατί δεν μπορούν κάποιοι να αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί, να μιλούν για Κεντροαριστερά και ταυτόχρονα να φαντασιώνονται ως υποψήφιο πρωθυπουργό των Σοσιαλιστών, τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή παλιότερα, τον Αντώνη Σαμαρά.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Σε κάθε περίπτωση, η πρόσκληση για ενότητα δεν μπορεί να αφορά συγκολλήσεις κορυφής, άθροισμα φιλοδοξιών και απολίτικους αποκλεισμούς λόγω προσωπικών εγωισμών όπως έγινε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Οι πρόσκαιρες επικλήσεις στην Κεντροαριστερά, οι διαρροές και η επιλογή συνομιλητών για να αντλήσει κανείς όψιμα εκλογικά οφέλη δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για την ενότητα. Γιατί ακριβώς δεν απευθύνεται στους πολίτες αλλά σε μάλλον «ανύπανδρους» προξενητές ενός γάμου που ενδιαφέρονται περισσότερο για τη δική τους προσωπική αποκατάσταση.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Ούτως ή άλλως, η ενότητα είναι πάντα ένα ερώτημα που αφορά τη βάση και μπορεί να το απαντήσει μόνο η ουσιαστική ανταπόκριση των πολιτών σε μια νέα πολιτική και κοινωνική συμμαχία. Γι΄ αυτό και τη λύση δεν θα έρθει με παρασκηνιακές συνεννοήσεις. Θα έρθει με την προσφυγή στη βάση, σε μια ανοιχτή πολιτική διαδικασία με τη θεσμική συμμετοχή όλων κομμάτων και κινήσεων του χώρου που θα αποφασίσει από την αρχή για όλους και για όλα. Δημοκρατικά και συντεταγμένα. Από το όνομα, τα σύμβολα, τους επικεφαλής, τα όργανα και κυρίως τις πολιτικές, τους κοινοβουλευτικούς στόχους της επιδιωκόμενης αυτής προοδευτικής συμμαχίας.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Αυτή άλλωστε είναι και μια πολιτική πρακτική που εγκαινίασε πρώτη η κεντροαριστερά, σχεδόν 10 χρόνια νωρίτερα με την εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ μέσα από μια διαφανή και αδιάβλητη διαδικασία που πλέον υιοθετείται ακόμη και από συντηρητικά κόμματα όπως η ΝΔ.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Χρειάζεται ακόμη μια Προγραμματική Συμφωνία των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς, ένα ουσιαστικό χρονοδιάγραμμα προοδευτικών μεταρρυθμίσεων. Ένας πολιτικός χάρτης για τη μετάβαση στην μεταπελατειακή Ελλάδα όπου θα επαναπροσδιορίσουμε όλοι μαζί, στην πράξη και όχι με αόριστες διακηρύξεις, την ταυτότητα μας και θα ορίσουμε εκ νέου τι σημαίνει «Πρόοδος» και τι «Συντήρηση».<br />
Σε μια τέτοια πολιτική συμφωνία χωρούν όλοι όσοι επιθυμούν και μπορούν να απαντήσουν στο ερώτημα «ποια σοσιαλδημοκρατία θέλουμε».<br />
- Μια σοσιαλδημοκρατία που εκπροσωπεί τη Διαύγεια και θα αγωνιστεί για να κατοχυρωθεί συνταγματικά όπως έγινε με τη μεγάλη μεταρρύθμιση του ΑΣΕΠ<br />
ή<br />
- μια σοσιαλδημοκρατία στα λόγια, που θα είναι έτοιμη την παρακάμψει όπως τρεις φορές επιχείρησε να κάνει ο κ. Μητσοτάκης και συνεχίζει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ;<br />
- Θέλουμε μια σοσιαλδημοκρατία του opengoverment και της επιλογής με βιογραφικό σε κορυφαίες λειτουργίες της Δημόσιας Διοίκησης<br />
ή<br />
- ένα μόρφωμα που θα συνεχίσει την παλαιοκομματική λογική του διορισμού συγγενών και φίλων όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν με το 4-2-1 της τρικομματικής κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ;</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Πρέπει ακόμη, έχοντας γνώση πως ζούμε στην Ελλάδα του μικρομέγαλου διπολισμού, να συναποφασίσουμε την κοινή μας στρατηγική σε ενδεχόμενη ανάγκη συμμετοχής σε ένα ευρύτερο κυβερνητικό σχήμα.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Όχι υπό την έννοια της επιλογής της συμπόρευσης με τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Αλλά με τη λογική της διαμόρφωσης των όρων της σύμπραξης. Όροι που θα προασπιστούν το προγραμματικό πλαίσιο των μεγάλων αλλαγών που χρειάζεται η χώρα μας και ταυτόχρονα θα σέβονται την εμπιστοσύνη των προοδευτικών πολιτών και την πολιτική μας φυσιογνωμία.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Κάτι τέτοιο μπορεί και πρέπει να γίνει με τη συμμετοχή των πολιτών της κεντροαριστεράς και τη συμφωνία για διενέργεια εσωτερικού δημοψηφίσματος που θα εγκρίνει τους όρους της όποιας συνεργασίας και θα έχει δεσμευτικό χαρακτήρα. Μ' αυτό τον τρόπο και ακολουθώντας το πρόσφατο παράδειγμα του SPD, θα λύσουμε θεσμικά και δημοκρατικά και το ζήτημα του διακριτού κι αυτόνομου λόγου αποφεύγοντας την ενσωμάτωση σε συντηρητικές νοοτροπίες, σε αριστερόστροφους ή δεξιόστροφους «Μπαλτάκους» όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Με τέτοιες προτάσεις και με βασική προϋπόθεση την προσφυγή στην ετυμηγορία των δημοκρατικών πολιτών θα οικοδομηθεί η ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων. Αυτό που απομένει είναι η βούληση.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Είναι η δική μας πολιτική δέσμευση - όχι μόνο των ηγεσιών αλλά καθενός πολίτη ξεχωριστά -, η δική μας απάντηση στα υπαρξιακά διλήμματα του προοδευτικού χώρου που θα ανοίξει το δρόμο για ένα σύγχρονο πολιτικό Κίνημα, για μια Σοσιαλδημοκρατία που θα απαντά στα προβλήματα των πολιτών και όχι σε μεμονωμένα πρόθυμα στελέχη. Μια Σοσιαλδημοκρατία που θα είναι αντίβαρο στον εθνολαϊκισμό των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ αλλά και τη γαλάζια όψη των αντιμνημονιακών μύθων των «Ζαππείων» που συνιστά η νεοφιλελεύθερη και πελατειακή συνταγή της ΝΔ.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Τη Σοσιαλδημοκρατία που επιτέλους θα απευθύνεται ξανά στους ανθρώπους και όχι σε καρέκλες υποψήφιων αξιωματούχων της όποιας κυβέρνησης.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
Μια Σοσιαλδημοκρατία χωρίς εγωισμούς.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-feature-settings: 'kern' 1; font-kerning: normal; margin-bottom: 10px; text-rendering: optimizeLegibility;">
<br /></div>
</span></div>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-29947158505342697172015-12-17T15:17:00.001+02:002016-02-13T17:44:55.117+02:00Το opengoverment πρέπει να νικήσει<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου διόριζε με βιογραφικό και opengoverment τους διοικητές των νοσοκομείων κάποιοι αντιδρούσαν.<br />
<br />
Αντιδρούσε πριν από όλα το ίδιο του το κόμμα, εθισμένο σε μια παλαιοκομματική πρακτική.<br />
Αντιδρούσε το "ΠΑΣΟΚ" του Βενιζέλου και της υπουργού της κυβέρνησης Σαμαρά, Φώφης Γεννηματά, όταν μαζί με τη ΔΗΜΑΡ εφάρμοσαν το περίφημο 4-2-1 κι επανέφεραν στην πράξη τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων στη Δημόσια Διοίκηση.<br />
Είναι γνωστή η υπόθεση με το <a href="http://newpost.gr/politiki/parapolitika/200861/foties-anavei-sti-dimar-e-mail-toy-dimitri-xatzisokrati" target="_blank">mail Χατζησωκράτη.</a><br />
<br />
Αντιδρά σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ όταν κάνουν το ίδιο με τους δικούς τους αφισοκολλητές και αυτούς που τους βαρούν παλαμάκια σε διάφορα νυχτερινά κέντρα.<br />
<br />
Το ίδιο άλλωστε έκανε πιο πριν -σε υπερθετικό βαθμό- ο Κώστας Καραμανλής με τη λογική των "γαλάζιων παιδιών" και της "επανίδρυσης" του κράτους. Τη λογική των αθρόων πελατειακών διορισμών που καλούνται να πληρώσουν σήμερα οι επόμενες γενιές.<br />
<br />
Το ίδιο έκαναν νωρίτερα όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις με εξαίρεση μόνο μια.<br />
<br />
Αυτή του Γιώργου Α. Παπανδρέου.<br />
<br />
Σήμερα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμφανίζονται ως άλλες "μωρές παρθένες" έναντι του ΣΥΡΙΖΑ όταν πρώτα από όλους αντέδρασαν αυτά και κατήργησαν επί της ουσίας μια νεωτερική πρακτική για να εφαρμόσουν ακριβώς τα ίδια με την παρούσα κυβέρνηση.<br />
<br />
Άραγε όμως σε ποια προηγμένη χώρα του κόσμου στη διοίκηση νοσοκομείων ή άλλων οργανισμών διορίζονται αποτυχημένοι πολιτευτές ή φίλοι κι όχι άνθρωποι που πληρούν επιστημονικά, γνωστικά κι επαγγελματικά προσόντα?<br />
<br />
Ως πότε κάποιοι θα αντιδρούν στην πρόσληψη με αντικειμενικά και τεχνοκρατικά κριτήρια και θα επιμένουν στο παλιό, αναποτελεσματικό και ξεπερασμένο σύστημα των κομματικών διορισμών?<br />
<br />
Για πόσο ακόμα θα επιλέγονται οι αρεστοί κι όχι οι άριστοι σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής?<br />
<br />
Κι όμως πάντα θα υπάρχει αντίδραση.<br />
<br />
Αντίδραση όσο δεν συγκρουόμαστε με τον πελατειασμό και την παρασιτική λογική κομμάτων που δεν απευθύνονται σε πολίτες αλλά σε πελάτες.<br />
<br />
Όσο δεν τελειώνουμε με την εμφυλιοπολεμική αντίληψη του κράτους ως "φέουδο" της παρέας που ασκεί τη νομή της πολιτικής εξουσίας.<br />
<br />
Γι ΄αυτό το opengoverment είναι ένα σήμείο τομής.<br />
<br />
Σημείο τομής για να αποφασίσουμε αν συμπρατασσόμαστε με την πρόοδο ή με την ποικιλόχρωμη "αντίδραση".<br />
Σημείο τομής για να ορίσουμε τι είναι τελικά παλιό και τι νέο στην πολιτική.<br />
<br />
Είναι ακόμη, ένα καλός λόγος όχι για κροκοδείλια δάκρυα μα για συλλογική αυτοκριτική, αιτία για να υπερβούμε το παρελθόν και όλα όσα μας έφεραν ως εδώ.<br />
<br />
Γι' αυτό και το opengoverment και η κουλτούρα του πρέπει να νικήσει! </div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-60119618540443817922015-11-27T17:50:00.003+02:002015-11-27T23:23:43.756+02:00Η χώρα χρειάζεται έναν ιστορικό συμβιβασμό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="4ifi6-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
Ασχέτως του τι πιστεύει κάνεις για τον κύριο Τσίπρα ως πολιτικό καθώς και για την πορεία της κυβέρνησης και της χώρας αυτούς τους τελευταίους μήνες, δεν μπορεί να παραβλέπει την ανάγκη για εθνική συναίνεση και να εμμένει στα πρόσωπα και τους κομματικούς εγωισμούς. Γιατί η χώρα χρειάζεται πράγματι ένα γενναίο ιστορικό συμβιβασμό.<br />
<br /></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="2e8tp-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="2e8tp-0-0">Πρέπει δηλαδή να κάνει αυτό που δεν έκανε 5 χρόνια τώρα, διχασμένη στα ψέμματα, το λαϊκισμό, στο δήθεν "αντιμνημονιακό" παραλήρημα.</span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="95sfo-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="95sfo-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="1dvvf-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="1dvvf-0-0">Όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουν χρέος να έλθουν σε μια πολιτική συμφωνία στα αυτονόητα. </span>Μια συμφωνία για βασικές μεταρρυθμίσεις ώστε να μη χαθούν οι θυσίες των πολιτών που θα συνεχίσουν να γεμίζουν με "μέτρα" το τρύπιο βαρέλι των προϋπολογισμών. Μια συμφωνία στα πλαίσια της κοινής λογικής και της αλήθειας των αριθμητικών δεδομένων. </div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="909qf-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="909qf-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="5nsdn-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="5nsdn-0-0">Γιατί αν μέχρι σήμερα μέσα από τα "Ζάππεια", το σκίσιμο των μνημονίων, την καθυστέρηση αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών η χώρα χάσει κι άλλο πολύτιμο χρόνο, τότε δεν θα έχει χάσει μόνο 5 χρόνια αλλά μια ολόκληρη γενιά. Μια γενιά νέων εργαζομένων και επιστημόνων που ακολουθούν ήδη το δρόμο της φυγής σε μια νέα μεγάλη, "ακαδημαϊκή" αυτή τη φορά, μετανάστευση. </span>Κι όλα αυτά μάλιστα τη στιγμή που άλλες οικονομικά ευάλωτες χώρες βρίσκουν σιγα-σιγα το δρόμο της ανάπτυξης μακρυά από τη θεσμική επιτροπεία όπως συμβαίνει στην Πορτογαλία ή την Κύπρο.</div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="1j462-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="1j462-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="5sq0t-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="5sq0t-0-0">Γι' αυτό είναι τουλάχιστον υποκριτικό οι πολιτικές δυνάμεις που ως κυβέρνηση στηλίτευαν δικαιολογημένα το ΣΥΡΙΖΑ για την τότε στάση του, να μετατραπούν με τη σειρά τους από την ασφάλεια των εδράνων της αντιπολίτευσης σε ένα άλλο "γαλαζοπράσινο" ΣΥΡΙΖΑ.</span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="nshj-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="nshj-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="3kla9-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="3kla9-0-0">Γιατί ποιον άραγε θα συνέφερε και συμφέρει μια τέτοια στάση?</span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="44cjs-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="44cjs-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="uill-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="uill-0-0">Συμφέρει σίγουρα εκείνους που θέλουν να κερδοσκοπήσουν πολιτικά ή αλλιώς σε βάρος του ελληνικού λαού. Είναι μια προσοδοφόρος εκδοχή για το κομματικό χρηματιστήριο των μετοχών του εκάστοτε πολιτικού αρχηγού.</span>Είναι η πεπατημένη, ο εύκολος και σίγουρος δρόμος που ακολούθησαν οι κύριοι Σαμαράς, Τσίπρας και Καμμένος για να έρθουν στην εξουσία.</div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="fko01-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="fko01-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="181t4-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="181t4-0-0">Δε συμφέρει όμως την Ελλάδα και τους πολίτες. </span>Δε συμφέρει μια κοινωνία και μια οικονομία που δεν αντέχει νέους Βαρουφάκηδες, δεν αντέχει άλλο λαϊκισμό και κοινωνική διαίρεση ιδίως όταν παραμονεύει ο εφιάλτης του νεοναζισμού και της τυφλής αντικοινοβουλευτικής βίας όπως είδαμε πρόσφατα με την περίπτωση του κύριου Κουμουτσάκου.</div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="dnfu5-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="dnfu5-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="3o2cn-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="3o2cn-0-0">Ειδικά τώρα, που η νοτιοανατολική Μεσόγειος μετατρέπεται σε μια περιοχή διεθνών εντάσεων και αστάθειας ενώ η λύση στο προσφυγικό πρόβλημα που δημιουργείται ανατολικά των συνόρων μας απαιτεί υπερεθνικές συναινέσεις, η Πατρίδα μας δεν μπορεί να μετεωρίζεται. </span>Δεν μπορεί να αναζητά στο εσωτερικό, τη δική της εθνική συνεννόηση αλλά οφείλει να έχει ενιαία στρατηγική και συμπαγή εθνικό λόγο στα διεθνή fora.</div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="3gjb3-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="3gjb3-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="56h4r-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="56h4r-0-0">Άλλωστε συναίνεση δε σημαίνει κατ' ανάγκη το σχηματισμό μιας οικουμενικής κυβέρνησης. </span>Κάτι τέτοιο άλλωστε, θα ήταν καταστροφικό καθώς πιθανή συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας σε έναν ευρύτερο κυβερνητικό σχηματισμό θα σήμαινε αυτομάτως την αναγόρευση της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής σε αξιωματική αντιπολίτευση με ότι αυτό συνεπάγεται ως προς τα προνόμια του κοινοβουλευτικού διαλόγου. Φαντάζομαι πως κανένας δημοκρατικός πολίτης ανεξαρτήτως πολιτικής γεωγραφίας θα ήθελε να βλέπει να απαντά στον κύριο Τσίπρα, στον εκάστοτε κύριο Τσίπρα στην ώρα του πρωθυπουργού, ο Νίκος Μιχαλολιάκος.</div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="bm38b-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="bm38b-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="f2d4n-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="f2d4n-0-0">Αντιθέτως, συναίνεση σημαίνει συμφωνία για κοινούς στόχους έναντι των δανειστών με τη συγκρότηση μιας εθνικής διαπραγματευτικής αποστολής με υπερκομματικά χαρακτηριστικά. </span>Σημαίνει χαμήλωμα των τόνων, ενίσχυση του κοινοβουλευτικού ελέγχου επί της ουσίας κι όχι με κορώνες που ακούγονται όμορφα στη θαλπωρή της αντιπολιτευτικής απραξίας αλλά δεν έχουν σχέση με τη σκληρή πραγματικότητα. Σημαίνει ακόμη, την ψήφιση όπου είναι αναγκαίο, νομοσχεδίων και από την αντιπολίτευση αλλά και παραδοχή λαθών και αποδοχή τροποποιήσεων προς το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου από μέρους της κυβέρνησης.</div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="a9fgo-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="a9fgo-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="fonrf-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="fonrf-0-0">Είναι αυτός ο ιστορικός συμβιβασμός που θα αποτρέψει τη χρεοκοπία της χώρας αλλά θα επιτρέψει τη χρεοκοπία του λαϊκισμού και του πολιτικού μας χτες. Τη χρεοκοπία της βασικής αιτίας δηλαδή για την ανακύκλωση της κρίσης.</span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="3bqr4-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="3bqr4-0-0"><br data-text="true" /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="nq55-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="nq55-0-0">Όσο για τους όψιμους "¨αριστερούς" και "κεντροαριστερούς" τιμητές της κυβέρνησης καλό είναι να κάνουν κι εκείνοι την αυτοκριτική τους. </span>Να διαλέξουν τον έντιμο δρόμο του πολιτικού κόστους ή τον αδιέξοδο κι ανέξοδο λαϊκισμό.Να διαλέξουν τέλος και σε ποια "αριστερά" θέλουν να μοιάσουν και να ανήκουν. Την Αριστερά του Μπερλινγκουέρ ή των "Στρατούληδων"? </div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="9g5ua-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="9g5ua-0-0"><br /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="9g5ua-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="9g5ua-0-0">Γιατί στη δεύτερη περίπτωση η χώρα θα εγκλωβιστεί στο ιλαροτραγικό σενάριο που θα διαθέτει δυο πολύχρωμα και πολυκομματικά ΣΥΡΙΖΑ.</span><br />
<span data-offset-key="9g5ua-0-0"><br /></span></div>
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="9g5ua-0-0" style="background-color: white; color: #373e4d; direction: ltr; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; position: relative; white-space: pre-wrap;">
<span data-offset-key="9g5ua-0-0">Ένα στην κυβέρνηση και ένα στην αντιπολίτευση.</span></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-16669680204120541772015-10-27T15:05:00.000+02:002015-10-27T15:19:21.481+02:00Το Δίστομο μας περιμένει ακόμη....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2LFcpgWXT-z4SmPp-wKypbXB-3JD9BDaS8iRX60AJwyHRGwbvVYrMH6IVYtgu2gbvJ9fsMIADitTzGWBhrqYb6B6Hifk8Bvj47z8cfdnEwN6BQqCjKq20Ub3gFwZZH50K4zYjy14pjaM/s1600/zpapagerm1-thumb-large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2LFcpgWXT-z4SmPp-wKypbXB-3JD9BDaS8iRX60AJwyHRGwbvVYrMH6IVYtgu2gbvJ9fsMIADitTzGWBhrqYb6B6Hifk8Bvj47z8cfdnEwN6BQqCjKq20Ub3gFwZZH50K4zYjy14pjaM/s320/zpapagerm1-thumb-large.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Η σφαγή του Διστόμου αλλά και ευρύτερα η διεκδίκηση των οφειλόμενων από μέρους του γερμανικού δημοσίου αποζημιώσεων δεν είναι ένα θέμα που πρέπει να προσεγγίζεται επετειακά ή για λόγους εντυπώσεων που αφορούν μόνο τα κομματικά ακροατήρια.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Δεν μπορεί να λογίζεται ως ένα <i>"ελ Ντοράντο"</i> εσόδων δημαγωγικής ευκολίας που θα μας επιτρέψει δήθεν να αποφύγουμε άλλες μας υποχρεώσεις μα με το σεβασμό που αρμόζει στην αξία της ανθρώπινης ζωής, την αξία των ζωών που χάθηκαν στο Δίστομο και σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Είναι ζήτημα όχι μόνο ελληνικής αλλά διεθνούς συλλογικής μνήμης, ζήτημα Δημοκρατίας και πολιτικής ηθικής.</span><br />
<b><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Είναι ένα μεγάλο θέμα εθνικής αλλά και πανανθρώπινης αξιοπρέπειας.</span></b><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Η πρόσφατη εμπειρία της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για το ζήτημα όχι των πολεμικών επανορθώσεων αλλά της αποζημίωσης των συγγενών των θυμάτων του Διστόμου, παρά την σε πρώτη φάση αρνητική έκβαση της δεν μπορεί να θεωρηθεί ως τέλος της διεκδίκησης αλλά ως σκαλοπάτι μιας εξελικτικής νομικής διαδικασίας, μιας πορείας προς την τελική δικαστική δικαίωση.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Μιας πορείας που για να φτάσει στη Χάγη πέρασε από το Πρωτοδικείο Λιβαδειάς, το Εφετείο Αθηνών και τον Άρειο Πάγο ως τα δικαστήρια της Φλωρεντίας.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Μια πορεία που ξεκίνησε το 1997 όταν ο ο δικηγόρος και πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ι.Σταμούλης κατέθεσε ομαδική αγωγή των συγγενών των 218 θυμάτων της σφαγής του Διστόμου κατά του γερμανικού δημοσίου ζητώντας αποζημίωση για ψυχική οδύνη αλλά και για τις καταστροφές που προκάλεσαν τα ναζιστικά στρατεύματα, πυρπολώντας τα σπίτια ολόκληρου του χωριού.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Η απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς τότε, επιδίκασε περίπου 9,5 δισ. δραχμές στους συγγενείς των νεκρών του Διστόμου. Η αποζημίωση αυτή όμως αφορούσε μόνο την ηθική ικανοποίηση των συγγενών κι όχι τις υλικές ζημίες.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Οι εκπρόσωποι του γερμανικού δημοσίου προσέφυγαν στο Εφετείο Αθηνών το οποίο έκρινε ορθή την απόφαση του Πρωτοδικείου. Το ίδιο έπραξε λίγο αργότερα και ο Άρειος Πάγος όταν οι Γερμανοί προσέφυγαν κατά της απόφασης του Εφετείου με την υπόθεση να εκδικάζεται στην Ολομέλεια και με την απόφαση υπ΄αριθμ. 12 του 2000 ,με 16 υπέρ και 4 κατά, να απορρίπτει τελικά τη "γερμανική" προσφυγή.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ωστόσο, παρά τις διαδοχικές νίκες των Διστομιτών και την άρνηση του γερμανικού δημοσίου να ικανοποιήσει την απόφαση του δικαστηρίου, <b>κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων που ανήκουν στο γερμανικό δημόσιο ουδέποτε έγινε στην Ελλάδα.</b></span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><b>Κι αυτό γιατί σύμφωνα με το άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας απαγορεύεται η αναγκαστική εκτέλεση κατά αλλοδαπού δημοσίου χωρίς την προηγούμενη χορήγηση άδειας από τον Υπουργό Δικαιοσύνης</b> για λόγους που αφορούν προφανώς στις διεθνείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Η άδεια αυτή δεν δόθηκε ποτέ.</span></b><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Τη λύση όμως έδωσε έστω και προσωρινά ο Κανονισμός 44/2001 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που ορίζει ότι απόφαση εκτελεστή σε μια χώρα εκτελείται και στις υπόλοιπες χώρες της Ενωμένης Ευρώπης.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Συνεπώς, αμετάκλητες αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων όπως αυτή του Πρωτοδικείου της Λιβαδειάς θα μπορούσαν να κηρυχτούν εκτελεστές σε άλλο κράτος- μέλος της Ε.Ε.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Η προσφυγή του γερμανικού δημοσίου στο Πρωτοδικείο Φλωρεντίας, του τόπου που συνιστούσε και τον τόπο εκτέλεσης που επέλεξε ο Ι. Σταμούλης, πυροδότησε τις εξελίξεις.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Η προσπάθεια ακύρωσης των εκεί κατασχέσεων και η ακολουθούμενη απόρριψη της προσφυγής αυτής σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό στο Εφετείο Φλωρεντίας με το Corte Suprema di Cassazione, τον ιταλικό Άρειο Πάγο να αποφαίνεται τελικά καταφατικά ως προς τη νομιμότητα των κατασχέσεων οδήγησαν τη Γερμανία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Στη διαμάχη αυτή Ιταλίας - Γερμανίας με φόντο τη σφαγή του Διστόμου η ελληνική κυβέρνηση υπό τον Γιώργο Παπανδρέου σε μια κίνηση ισχυρού πολιτικού συμβολισμού και παρά την αρνητική δημοσιονομική συγκυρία για τη χώρα μας, έπραξε αυτό που θεωρούνταν μεν, όμως δεν ήταν στην πράξη ως τότε, αυτονόητο.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Άσκησε παρέμβαση υπέρ της ιταλικής επιχειρηματολογίας και συνεπώς υπέρ της ικανοποίησης των αξιώσεων των συγγενών των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο αξιοποιώντας το δικαίωμα που της δίνει το άρθρο 62 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου το οποίο και είναι προσαρτημένο στο Χάρτη του ΟΗΕ.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ήταν <b>"η πρώτη φορά που ελληνική κυβέρνηση έπαιρνε θέση"</b> στο εν λόγω ζήτημα όπως θα πει η δικηγόρος των συγγενών των θυμάτων Κ.Σταμούλη.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ή μάλλον καλύτερα η πρώτη φορά που ελληνική κυβέρνηση έπαιρνε ξεκάθαρα θέση υπέρ των Διστομιτών.</span></b><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Μιας και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις υπήρξαν αρνητικές όταν χρειάστηκε η αρωγή τους κυρίως ως προς τη χορήγηση της άδειας που προβλέπει το άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Στάση που εκφράστηκε μέσα από την άρνηση των εκάστοτε Υπουργών Δικαιοσύνης να επιτρέψουν την εκτέλεση της απόφασης του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς κατά των εν Ελλάδι περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<i><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ωστόσο, η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου δεν δικαίωσε τις όποιες προσδοκίες.</span></i><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> Οι κατά πολλούς "διστακτική" απόφαση του είχε ως γνώμονα να διατηρήσει ισορροπίες και να μη δημιουργήσει κλίμα νομικής ανασφάλειας μέσα από αλλεπάλληλες αντίστοιχες περιπτώσεις συγγενών θυμάτων ανά την Ευρώπη που πιθανόν η ηθική τους ικανοποίηση να οδηγούσε σε διακρατικές εντάσεις και δικαστικές διενέξεις.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> Βέβαια, η οχύρωση της Γερμανίας πίσω από την αρχή της ετεροδικίας, της κατά τα άλλα αυτονόητης, εθιμικής κρατικής ασυλίας που επιτρέπει την μη υπαγωγή ενός κράτους στη δικαιοδοσία των δικαστηρίων άλλων κρατών χωρίς τη θέλησή του, είναι τουλάχιστον αναχρονιστική κι ασυμβίβαστη με κάθε αίσθημα δικαίου.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">"Διότι δεν μπορεί η Γερμανία να παραδέχεται ανοιχτά ότι πραγματοποίησε τη σφαγή στο Δίστομο αλλά να μην επιθυμεί η παραδοχή αυτή να έχει κάποια πρακτική συνέπεια."</span></b><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Άλλωστε όπως έχει υποστηριχθεί από έγκριτους Έλληνες και Ευρωπαίους νομικούς και διεθνολόγους, εγκλήματα όπως αυτά που διέπραξαν οι Ναζί στο Δίστομο προσβάλλουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και συνιστούν ius cogens οπότε και υπερισχύουν κάθε άλλης αρχής του διεθνούς δικαίου.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Αυτή υπήρξε άλλωστε και η λογική που επέτρεψε την άμβλυνση της έννοιας της ετεροδικίας τόσο κατά τον δικό μας Άρειο Πάγο όσο και κατά το ιταλικό Ανώτατο Δικαστήριο.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Έτσι, αν και παρότι το Διεθνές Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν μπορούν να εκτελεστούν σε ιταλικό έδαφος οι δικαστικές αποφάσεις εις βάρος της Γερμανίας, δεν αποκλείει ότι, ο δικαστικός αγώνας μπορεί να συνεχιστεί τελικά, ακόμη και σε γερμανικά δικαστήρια που έχουν στο παρελθόν δικαιώσει θύματα του πολέμου.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Παράλληλα, οφείλει να αξιοποιηθεί η έστω σημειολογικού χαρακτήρα προτροπή του Προέδρου του Δικαστηρίου, Hisashi Owada για την έναρξη διαπραγματεύσεων με σκοπό την αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Διαπραγματεύσεις οι οποίες δεν ξεκίνησαν και δεν έγιναν ποτέ.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Γι' αυτό και -όπως έχει υποστηρίξει και ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πάντειου Πανεπιστήμιου, Στέλιος Περράκης, που εκπροσώπησε τη χώρα μας στη Χάγη,- <b>υπό τις παρούσες συνθήκες θα ήταν χρήσιμη η διατύπωση μιας ρηματικής διακοίνωσης</b> που θα θέτει εκ νέου το ζήτημα και θα προσκαλεί τη γερμανική κυβέρνηση σε διάλογο.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ρηματική διακοίνωση που δε σημαίνει ασφαλώς την αφετηρία μιας πολεμικού τύπου αντιπαράθεσης με μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση αλλά την αφετηρία διαλόγου για την επίλυση μιας υπαρκτής διαφοράς υπό το φως του διεθνούς δικαίου και της πολιτικής διπλωματίας.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Σε όλα αυτά υπάρχει ένας εύλογος αντίλογος.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<i><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Μα είναι δυνατόν η Ελλάδα με δεδομένη την δημοσιονομική πραγματικότητα και την πολιτική και οικονομική δυναμική της Γερμανίας να επιλέξει την ανακίνηση ενός τόσο έντονα φορτισμένου πολιτικά, οικονομικά και συναισθηματικά ζητήματος?</span></i><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ένα έμπειρο διπλωματικό μάτι, με τη ψυχρή υπολογιστική θεώρηση της ανάλυσης των συνθηκών ίσως επέμενε περισσότερο στην ανάγκη στάθμισης του διεθνούς πολιτικού περιβάλλοντος και τη δυνατότητα πειστικής προβολής της όποιας αξίωσης.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Όμως η πραγματικότητα, η ζωή και η κυρίως η ηθική δικαίωση δεν χωρούν σε δοκιμαστικούς σωλήνες.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Οι συνθήκες μπορεί να μην είναι ποτέ ώριμες.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Η πολιτική ηγεσία της πατρίδας μας ωστόσο οφείλει να τις συνδιαμορφώσει ώστε να ωριμάσουν. Οφείλει να προετοιμάσει το έδαφος με την κατάλληλη πολιτική και κυρίως νομική προπαρασκευή.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Σε κάθε περίπτωση όχι μόνο το Δίστομο αλλά δεκάδες μαρτυρικές περιοχές σε όλη την Ελλάδα, τα Καλάβρυτα, η Κάνδανος, το Λιδωρίκι στέκονται εκεί για να μας υπενθυμίζουν το ιστορικό μας καθήκον ως πολίτες και ως κοινωνία.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Το καθήκον όχι εκδίκησης αλλά διεκδίκησης της αποκατάστασης της Δικαιοσύνης και του δικαιώματος στην Ιστορική Μνήμη, μέσα σε ένα περιβάλλον αλληλεγγύης, πραγματικής συνεργασίας και διακρατικής συνεννόησης.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ένα περιβάλλον που θα τιμά το παρελθόν και θα ελπίζει στο παρόν και το μέλλον που είναι η προστασία του ανθρώπου και των θεμελιωδών του δικαιωμάτων.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<i><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Στο δρόμο της δικαίωσης, η απόφαση της Χάγης δεν είναι τέλος αλλά στάση και επαναχάραξη της πορείας μας προς τον τελικό προορισμό.</span></i><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Σ' αυτό το ανηφορικό μονοπάτι, το Δίστομο μας περιμένει ακόμη...</span></b><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-72462900366787761872015-09-26T20:56:00.000+03:002015-10-19T18:20:18.220+03:00Το Σχολείο της Αλλαγής ή της "Απαλλαγής"?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="r5l2-0-0" data-reactid=".14u.1.0.1.0.0.$editor1.0.0.$r5l2" style="background-color: white; direction: ltr; position: relative;">
<div class="_209g _2vxa" data-block="true" data-offset-key="r5l2-0-0" data-reactid=".14u.1.0.1.0.0.$editor1.0.0.$r5l2" style="direction: ltr; position: relative;">
<span style="color: #373e4d; font-family: helvetica, arial, sans-serif;"><span style="font-size: 14px; white-space: pre-wrap;">Προσωπικά, παρά το σχετικό ενθουσιασμό που επικρατεί, είμαι από αυτούς που δεν θεωρούν την απλοποίηση της δυνατότητας απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών ως πρόοδο ή έστω ως μια, κάποια, μεταρρύθμιση στο Εθνικό Σύστημα Παιδείας.
Κι αυτό γιατί πρόοδος, δεν είναι η απαλλαγή από ένα μάθημα αλλά η αλλαγή του προσανατολισμού του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Τι, το τόσο ρηξικέλευθο έγινε λοιπόν?
Αντί να αλλάξουμε το μάθημα των "Θρησκευτικών" από μια στείρα αποστήθιση, από την ανακύκλωση εν πολλοίς της δικής μας θρησκευτικής παράδοσης και να διαμορφώσουμε ένα σύγχρονο μάθημα Θρησκειολογίας -τουλάχιστον από τα γυμνασιακά χρόνια - με συγκριτικό ενδιαφέρον για τις κοινές υπαρξιακές ανησυχίες όλων των λαών, τι κάναμε?
Στείλαμε στην ουσία περισσότερα παιδιά εκτός της αίθουσας.
Τα στείλαμε σε άλλη μια "κενή" ώρα όπως εκείνες τις "κενές" ώρες που υφίστανται στα δημόσια σχολεία λόγω των ελλείψεων διδακτικού προσωπικού.
Επιλέξαμε, επέλεξε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να απαλλάξει αντί να αλλάξει το μάθημα, αντί να βάλει πλάι πλάι, μες στην ίδια τάξη όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως θρησκευτικής καταγωγής με ένα μάθημα που θα ήταν σε θέση να παρακολουθήσουν άπαντες.
Ένα μάθημα που θα σέβεται τις ιδιαιτερότητες και θα πραγματώνει όχι την ανεξιθρησκεία αλλά την επιταγή του άρθρου 13 του Συντάγματος που είναι Θρησκευτική Ελευθερία.
Σε ένα σχολείο που θα διδάσκει την Ελευθερία στην επιλογή, την Ανεκτικότητα στο διαφορετικό, το Σεβασμό και την Κοινότητα της αγωνίας, του πόνου και της χαράς όλων των ανθρώπων.
Γιατί άραγε ποιος έχει ολοκληρωμένη θρησκευτική αντίληψη ως μαθητής πέραν αυτής που του έδωσαν συνειδητά ή ασυνείδητα η κοινωνία, ο περίγυρος και κυρίως οι γονείς του?
Επομένως, η απαλλαγή από ένα μάθημα με μια απλή υπογραφή των γονέων δεν είναι μεταρρύθμιση. Είναι μια απλή επιβεβαίωση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
Μεταρρύθμιση είναι η συγκριτική μελέτη των θρησκειών με την οποία ο άνθρωπος επιλέγει ελεύθερα, καταννοεί, υπερβαίνει τις απλουστευτικές διακρίσεις και κυρίως μαθαίνει να συνυπάρχει.
Γιατί πότε άλλοτε λοιπόν, αυτή η άσκηση στη συνύπαρξη, το "μάθημα" στην ανοχή και τη συνεργασία ήταν πιο επίκαιρο για την κοινωνία μας?
Πιο επίκαιρο από τώρα που η χώρα μας είναι μέλος μιας υπερεθνικής πολυπολιτισμικής οικογένειας και μεταναστευτικό σταυροδρόμι?
Γι' αυτό και ναι, τα θρησκευτικά με την έννοια της σχολικής κατήχησης δεν έχουν θέση σε ένα μοντέρνο σχολείο, σε ένα σχολείο που όλες τις ώρες ο Γιάννης, ο Δημήτρης, ο Αλί ή ο Ιγκόρ μπορούν να κάθονται στο ίδιο θρανίο.
Θέση έχει και πρέπει να έχει ένα μάθημα όπως η θρησκειολογία μέσα από ένα συνολικά αναμορφωμένο και σύγχρονο εκπαιδευτικό πρόγραμμα με έμφαση στον εθελοντισμό και την κοινωνική και πολιτική αγωγή των νέων.
Με μαθήματα "ζωής" σε ένα Σχολείο όχι της "απαλλαγής" αλλά της Αλλαγής Νοοτροπίας, της συμμετοχής και της δημιουργίας.
Το Σχολείο για το όποιο αξίζει να παλέψουμε...</span></span></div>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-23256890067981637992015-09-12T19:44:00.001+03:002015-09-12T20:47:37.522+03:00"Τα παπούτσια του Τζέρεμι Κόρμπιν"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Δεν είμαι σίγουρος αν και κατά πόσο ο κύριος Κόρμπιν μπορεί να λύσει τα προβλήματα του Ηνωμένου Βασιλείου.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Η εκλογή του δεν είναι όμως τόσο επιβράβευση της ατζέντας του.</div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.32px;">
<div style="margin-bottom: 6px;">
Είναι κυρίως η στροφή των πολιτών σε ένα πιο "κοινωνικό" μήνυμα, στις ρίζες της Ευρωπαϊκής Σοσιαλιστικής παράδοσης.<br />
<br />
Δεν κέρδισε λοιπόν τόσο ο Κόρμπιν, όσο έχασε η μπλερική πολιτική ατζέντα, με τα μέλη και τους φίλους των Εργατικών να αποφασίζουν ότι η χώρα τους δεν έχει ανάγκη από δυο μεγάλα νεοσυντηρητικά κόμματα.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Γι' αυτό και οι δυνάμεις, η σκέψη του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού πρέπει να ανανεωθεί.<br />
Δεν μπορούν τα σύγχρονα κεντροαριστερά κόμματα να υπάρχουν μόνο για το φάντασμα του Ανδρέα Παπανδρέου ή του Μιτεράν.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Οφείλουν να υπάρχουν για τον άνθρωπο.<br />
Οφείλουν να δίνουν λύσεις στο σήμερα και όχι να αναπολούν τις δόξες του χτες.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Στην Ευρώπη, στο κοινό μας σπίτι με τον κύριο Κόρμπιν, το κυριότερο ίσως πρόβλημα είναι ότι ο πλούτος που οι Σοσιαλιστές θέλουν να αναδιανείμουν μπορεί να μεταφερθεί άμεσα σε κάποιο τροπικό φορολογικό παράδεισο,</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Γι' αυτό και είναι αναγκαία η ανάληψη διεθνών πρωτοβουλιών για το φόρο Τόμπιν επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών από κοινού με το δημόσιο έλεγχο της αγοράς αξιολόγησης και την επαναφορά στη χρηματοπιστωτική ζωή των κανόνων Glass-Steagal υπό τη μορφή μιας διεθνούς σύμβασης.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Αυτό είναι το μονοπάτι για το Νέο Ευρωπαϊκό New Deal, ο Τρίτος Δρόμος για Ανάπτυξη, Εργασία, Ειρήνη και Κοινωνική Δικαιοσύνη.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Είναι ένας δρόμος σίγουρος αλλά ταυτόχρονα δύσβατος και ανηφορικός για όποιον θελήσει να τον περπατήσει.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Γι' αυτό και πολλοί δεν θα ήθελαν να βρίσκονται στα παπούτσια του κύριου Κόρμπιν.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Προσωπικά, του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία.</div>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-79802336185235341242015-08-28T20:20:00.001+03:002015-08-28T20:21:37.598+03:00Καληνύχτα σας κύριε Χαϊκάλη....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px;">
Το ζήτημα της υπόθεσης της εταιρίας του κύριου Χαϊκάλη δεν είναι νομικό.<br />
<br />
<b>Είναι πριν από όλα Πολιτικό και Ηθικό.</b></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br />
Γιατί πράγματι, η εταιρία του κύριου Χαϊκάλη δεν είναι offshore με τη νομική και τυπική έννοια του όρου λόγω της συμμετοχής της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.</div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;">
<div style="margin-bottom: 6px;">
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Λειτουργεί όμως ως τέτοια παρέχοντας του φορολογική ασυλία τη στιγμή που χιλιάδες συμπολίτες μας καλούνται να κάνουν θυσίες, να πληρώσουν φόρους για να στηρίξουν την πατρίδα τους.</span></div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Είναι οι ίδιοι πολίτες που θα πληρώσουν κι άλλα επώδυνα μέτρα εξαιτίας των καθυστερήσεων, της ευθυνόφοβης στάσης και της αποτυχημένης "διαπραγμάτευσης" της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Αποδεικνύεται λοιπόν πως την ίδια εκείνη στιγμή που ως χτες, κάποιοι παρότρυναν τους πολίτες να κάνουμε "Κούγκι" τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής είχαν τα χρήματα τους, την περιουσία τους, ασφαλισμένη και αφορολόγητη στο εξωτερικό.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Σήμερα επανέρχονται λέγοντας μας πως "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό" μόνο για να μας υπενθυμίσουν την πολιτική τους καταγωγή.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Να θυμίσουμε όμως εμείς στους επίδοξους κυρίους "Χαϊκάληδες" πως ήταν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου που έφερε το Ν. 3849/2010 στη Βουλή και απαγόρευσε ρητά τη συμμετοχή υπουργών και εν γένει πολιτικών ή παρένθετων τους προσώπων σε εξωχώριες (offshore) εταιρίες.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Κι αυτή είναι άλλωστε και η πολιτική και ποιοτική μας διαφορά μαζί τους.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Γιατί η Διαφάνεια, η Κοινωνική Δικαιοσύνη δεν είναι εύκολοι αφορισμοί, δεν είναι θεωρία συνωμοσίας, "αεροβάπτισμα" φανταστικών εχθρών και ύβρεις.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Είναι πράξεις, είναι νομοθετικό έργο, είναι κυρίως καθημερινός αγώνας.<br />
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Καληνύχτα σας κύριε Χαϊκάλη....</div>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-34223573337472272192015-07-10T20:54:00.000+03:002015-07-10T21:31:54.671+03:00Η εξομολόγηση ενός "Μνημονιακού"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αυτήν την Κυριακή μετά από πέντε χρόνια συνομωσιολογίας, κοινωνικής διαίρεσης και συστηματικής παραπληροφόρησης, πεθαίνει επιτέλους το αντιμνημονιακό παραμύθι.<br />
<br />
Κι όμως όλα αυτά τα χρόνια ακούσαμε και ανεχτήκαμε πολλά.<br />
<br />
Ακούσαμε για "Τσολάκογλου", για "δωσίλογους" για "εθνική προδοσία" από τα Ζάππεια μέχρι την Κουμουνδούρου.<br />
Τα ακούσαμε όχι μόνο από την ακροδεξιά αλλά και από δήθεν προοδευτικούς, από δήθεν "αριστερούς" με εκχρυσαυγιτισμένη φρασεολογία.<br />
<br />
Την Κυριακή, όλα αυτά τελειώνουν.<br />
<br />
Αναρωτιέμαι όμως, τι κέρδισε η χώρα μας από τα πέντε αυτά χρόνια στον αστερισμό της δημαγωγίας?<br />
<br />
Τι κέρδισε όταν η "αριστερά" του ΣΥΡΙΖΑ συναντιόνταν με τη Χρυσή Αυγή και τη ΝΔ του κύριου Σαμαρά στις άνω και κάτω πλατείες διαιρώντας τους πολίτες κάτω από ένα ψεύτικο δίλημμα?<br />
Τι κέρδισε όταν οποιαδήποτε νηφάλια, διαφορετική γνώμη γνώριζε την απαξίωση και το χλευασμό?<br />
Τι κέρδισε όταν συμπολίτες μαςς δεν μπορούσαν να εκδηλώσουν ελεύθερα τις πολιτικές τους αντιλήψεις και προπηλακίζονταν ως "προσκυνημένοι" και "μερκελιστές"?<br />
Τι κέρδισε όταν διασύρθηκε ο κορυφαίος αμεσοδημοκρατικός θεσμός που προβλέπεται από το Σύνταγμα, με ένα δημοψήφισμα χωρίς ερώτημα όπου το ΟΧΙ μεταφράστηκε σε ΝΑΙ από την κυβέρνηση όπως μεταφράστηκε η Τρόικα σε "θεσμούς", το Μνημόνιο σε "συμφωνία" και η πολιτική κωλοτούμπα σε "έντιμο" συμβιβασμό.<br />
<br />
Δεν κέρδισε απολύτως τίποτε.<br />
Ούτε η χώρα, ούτε οι πολίτες.<br />
Αντίθετα, έχασε η Λογική, έχασε η Δημοκρατία.<br />
<br />
Υπονομεύτηκε η εθνική προσπάθεια.<br />
<br />
Όποιος λοιπόν, εξέφραζε μια διαφορετική γνώμη, από την κρατούσα δημαγωγική αντίληψη ήταν παρείσακτος και δάκτυλος συμφερόντων.<br />
Όταν κάποιος υποστήριζε την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ο κύριος Τσίπρας και η πολιτική του ομήγυρη μας έλεγαν πως το ευρώ δεν είναι φετίχ και εύχονταν να γίνουμε Αργεντινή.<br />
Τελικά, γίναμε μια παρολίγον Βενεζουέλα -χωρίς πετρελαίο- και πλέον ξανασυζητούμε ανοιχτά για οικονομική βοήθεια αντί να γίνουμε Ιρλανδία ή Πορτογαλία και να αναζητήσουμε τη λύση στις μεταρρυθμίσεις κι όχι στο πολιτικό παυσίπονο του λαϊκισμού.<br />
<br />
Μας έλεγαν ακόμη, πως η χρεοκοπία δεν είναι εθνική συμφορά αλλά διαπραγματευτικό χαρτί.<br />
Δεν μας είπαν όμως ποιας απ'τις δύο πλευρές.<br />
<br />
Της Ελλάδας ή των δανειστών;<br />
<br />
Κι όμως μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό, κάποιοι κέρδισαν έστω και προσωρινά.<br />
<br />
Ήταν αυτοί που πολέμησαν τη Διαυγεια, την ανάρτηση όλων των αποφάσεων της Διοίκησης στο Διαδίκτυο και την αποκατάσταση της διαφάνειας και της λογοδοσίας στους πολίτες.<br />
<br />
Ήταν αυτοί που με την ψήφο του λαού αντικατέστησαν το opengov. με το 4-2-1 των κύριων Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, με το διορισμό συγγενών και φίλων όπως συμβαίνει τώρα από την κυβέρνηση του κύριου Τσίπρα.<br />
<br />
Κέρδισαν αυτοί που χωρίς σχέδιο, χωρίς αντιπρόταση, τορπίλιζαν τη χώρα.<br />
Αυτοί που δεν ψήφιζαν για να ικανοποιήσουν τον προσωπικό τους πολιτικό ναρκισσισμό και να παρουσιαστούν αργότερα ως αυτόκλητοι σωτήρες του λαού αλιεύοντας ψήφους στα θολά νερά της αγανάκτησης.<br />
Οι "Σακοράφες", οι "Μιχελογιαννάκηδες", οι "Οικονόμου".<br />
<br />
Αυτοί κέρδισαν.<br />
<br />
Αυτοί που καθημερινά με το "σκίσιμο" των μνημονίων μας αποδεικνύουν τη προεκλογική τους εντιμότητα που είναι παρόμοια με αυτή των "Σαμαράδων" και των "Μιχελάκηδων".<br />
<br />
Κέρδισαν αυτοί που 5 μήνες τώρα καθυστερούν τη συμφωνία για να διαπραγματευτούν όχι με τους δανειστές αλλά με τους παράγοντες του κόμματος τους.<br />
Αυτοί που έθεσαν στην κρίση του λαού μια ανύπαρκτη πρόταση των πιστωτών αλλά δεν θα τον ρωτήσουν για μια ακόμη χειρότερη στην οποία θα βάλουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους.<br />
<br />
Και είναι χειρότερη αυτή η συμφωνία, είναι πιο επώδυνη και με περισσότερα μέτρα για το λαό γιατί πολύ απλά ο κύριος Τσίπρας -όπως παλιότερα οι κύριοι Καραμανλής και Σαμαράς- έβαλε την πολιτική του καριέρα πιο πάνω από τις θυσίες δεκα εκατομμυρίων Ελλήνων.<br />
Έβαλε τον εαυτό του πάνω από τη χώρα.<br />
<br />
Σήμερα ζητά συναίνεση.<br />
Ζητά συναίνεση για να ψηφιστεί έστω και καθυστερημένα μια συμφωνία ώστε να αποφύγουμε τη χρεοκοπία.<br />
Ζητά συναίνεση από όλους εμάς τους "προδότες", τους "μνημονιακούς", τους "Τσολάκογλου".<br />
Αυτούς που όλα αυτά τα χρόνια λέγαμε πως τα μνημόνια δεν είναι ευλογία αλλά η καλύτερη προοπτική ανάμεσα σε κακές επιλογές, ανάμεσα στην πτώχευση και τον εφιάλτη της χρεοκοπίας, μας ζητά τώρα να βάλουμε πλάτη.<br />
Εμείς που λοιδορωθήκαμε γιατί λέγαμε πως η εθνική μας ασφάλεια, η φορολόγηση των πλουσίων που με ένα κλικ μεταφέρουν τα χρήματα τους σε όποια γωνιά του πλανήτη επιθυμούν είναι προβλήματα που δεν μπορεί η Ελλάδα να λύσει μόνη της αλλά συλλογικά, μέσα από διεθνή συνεννοήση και διάλογο.<br />
Είναι προβλήματα υπερεθνικά που μπορουμε να τα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά μόνο μέσα από το ευρωπαϊκό μονοπάτι.<br />
<br />
Αυτή την Κυριακή λοιπόν, όταν οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα καταψηφίζουν ελπίζοντας σε μια πρόσκαιρη προσωπική δημοτικότητα, εμείς οι "μνημονιακοί", ως πολίτες, με το χρέος και την ευθύνη που μας αναλογεί θα δώσουμε στον κύριο Τσίπρα τη συναίνεση που χρειάζεται.<br />
<br />
Θα ξαναγίνουμε δυσάρεστοι αλλά ειλικρινείς.<br />
Θα κάνουμε αυτό που κάναμε 5 χρόνια τώρα.<br />
Θα "ξαναπροδώσουμε"...τον εαυτό μας, τη βόλεψη, την άνεση μας να μιλούμε με ευχολόγια, για να σωθεί η Ελλάδα και το μέλλον της νέας γενιάς που δεν μπορεί να γεννηθεί πάνω σε συντρίμια.<br />
<br />
Αντί επιλόγου, μια φράση μόνο.<br />
<i><br /></i>
K<i>αλωσήρθατε στην πραγματικότητα κύριε Τσίπρα.</i><br />
<div>
<br /></div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-56948695821273730362015-06-15T13:05:00.003+03:002015-06-15T13:05:34.829+03:00Η χρεοκοπία της δημαγωγίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
"Kαι τι θα γίνει αν δεν πληρώσουμε?<br />Τι να το κάνω, το ευρώ αφού δεν το χω?<br />Να χρεοκοπήσουμε!<br />Για όλα φταίει το Μνημόνιο."</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Αυτά ακούγαμε ως τώρα από πολλούς οργισμένους συμπολίτες μας.<br />Αυτά ακούγαμε όμως δυστυχώς και από πολλούς δήθεν υπεύθυνους πολιτικούς.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Αυτά έλεγε ο κύριος Σαμαράς στα "Ζάππεια".<br />Αυτή τη συνταγή ακολούθησε και ο κύριος Τσίπρας για να γίνει πρωθυπουργός, αυτά και ακόμη χειρότερα έλεγε ο κύριος Καμμένος και το ακροδεξιάς κοπής συνοθύλευμα των ΑΝΕΛ.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Σήμερα, το "σκίσιμο" του Μνημονίου έγινε σχήμα λόγου, το ευρώ "φετίχ", η πολιτική κωλοτούμπα βαφτίστηκε "έντιμος(!) συμβιβασμός", η Τρόικα μετονομάστηκε σε "θεσμούς" και άλλαξαν όλα για να μη αλλάξει στην ουσία τίποτα.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Τι κατάλαβαμε λοιπόν?<br />Τι καταλάβαμε ως πολίτες όταν σιωπήσαμε στην ανατροπή ενός εκλεγμένου πρωθυπουργού, όταν αρνηθήκαμε με την παθητικότητα μας τον μόνο πραγματικά έντιμο και θεσμικό διακανονισμό μιας κοινωνίας που είναι η Δημοκρατία.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Όταν αρνηθήκαμε το άκουσμα της φωνής του Λαού, των κομμάτων, των συλλογικών φορέων μέσα από ένα Δημοψήφισμα όπου όλοι θα καλούνταν να πάρουν θέση.<br />Καθαρά και ξάστερα.<br />Χωρίς ναι μεν, αλλά, χωρίς αστερίσκους, "Ζάππεια" και "go back madame Merkel" στην Ομόνοια που γίνονται γελάκια και φιλοφρονήσεις στις Βρυξέλλες.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Τι καταλάβαμε όταν φέραμε τους τότε "αντιμνημονιακούς" Μπαλτάκους στην εξουσία?<br />Τι καταλάβαμε όταν μπάζαμε από την πίσω πόρτα στο Κοινοβούλιο τους πολιτικούς επιγόνους των ΝΑΖΙ και των συνεργατών τους?<br />Τι καταλάβαμε φέρνοντας τώρα τον πολύχρωμο θίασο ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στη διακυβέρνηση μόνο και μόνο για να σκίσει όχι το μνημόνιο μα το "αντι-μνημόνιο" κομμάτι-κομμάτι?</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Τίποτα παραπάνω από την πολιτική μας ανωριμότητα, την απουσία Παιδείας και κουλτούρας συμμετοχής.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Κι όμως όλη αυτή την απουσία νηφαλιότητας, περίσκεψης και ανάληψης ευθύνης την πλήρωσε η κοινωνία μας.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Την πλήρωσε σε κοινωνική διαίρεση, σε διχασμό και συνωμοσιολογία.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Την πλήρωσε σε πρόσθετα μέτρα όπως αυτά που μας ζητούν τώρα οι δανειστές, από τις καθυστερήσεις, από την κωλυσιεργία αναγκαίων μεταρρυθμίσεων μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν με δήθεν "τσαμπουκάδες" τα κομματικά ακροατήρια.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Την πλήρωσε, την πληρώνει και θα την πληρώνει στο μέλλον η Νέα Γενιά που θα βλέπει τις κοινωνικές παροχές, τα δικαιώματα της να συρρικνώνονται για να μη θιγούν τα προνόμια των συντεχνιών, της πολιτικής πελατείας του χτες. </div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Την πλήρωσε ο λαός μας, σε ακραίες κοινωνικές συμπεριφορές.<br />Σε ρατσισμό, τρομοκρατία, αναβίωση του νεοναζισμού σε μια χώρα ναυτικών, προσφύγων και μεταναστών.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Την πλήρωσε με το αίμα του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν, και τόσων άλλων ξεχάσμενων και ανώνυμων που είχαν την ατυχία να γεννηθούν φτωχοί, με πετσί πιο σκούρο από το δικό μας.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Παρόλα αυτά, σήμερα υπάρχουν ακόμα κάποιοι που υποστηρίζουν την επιστροφή στη δραχμή, τα εθνολαϊκιστικά πυροτεχνήματα που παραπέμπουν σε κρυφούς ή φανερούς οπαδούς της χρεοκοπίας.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Ας χρεοκοπήσουμε λένε...</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Μόνο που δεν μας λένε τι σημαίνει αυτό που μας προστάζουν. </div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Σημαίνει ότι θα χρεοκοπήσουν οι φτωχοί, η εναπομείνασα μεσαία τάξη και αυτοί που έχουν τα τα λίγα χρήματα τους εδώ γιατί οι πλούσιοι έχουν τις καταθέσεις τους εδώ και καιρό ασφαλισμένες στην Ελβετία ή σε κάποια τράπεζα στα Νησιά Κέυμαν.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Χρεοκοπία σημαίνει, ότι ένας ηλικωμένος δεν θα έχει λεφτά για να πληρώσει τα φάρμακα του, ένας νέος πατέρας δεν θα μπορέσει να αγοράσει φαγητό στο παιδί του, ένας φοιτητής δεν θα μπορεί να πληρώσει τα δίδακτρα για μεταπτυχιακό σε ένα ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο και ένας καναλάρχης με χρήματα στο εξωτερικό θα έχει ξεχρεώσει στο ελάχιστο τις οφειλές του σε ένα χρεοκοπημένο Δημόσιο, με ένα χιλιο-υποτιμημένο νόμισμα!</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Σ' αυτές τις αντικοινωνικές λογικές ξανακαλούν τώρα παλιοί και νέοι φίλοι της κυβέρνησης, όσοι ονειρεύονται το "Κούγκι" και τον εαυτό τους ως άλλο Σαμουήλ.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Γι' αυτό και οι συγκυβερνώντες που βρίσκονται σήμερα όμηροι των χθεσινών τους εξαγγελιών, της ανέξοδης κι αδιέξοδης ρητορικής που μοίραζε ως χτες χαμόγελα σε όλους, οφείλουν να προσέξουν.<br />Γιατί δεν υπάρχει τίποτε ηρωϊκό στη συλλογική αποτυχία ενός λαού.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Κι αν υπάρχει κάτι έστω που οφείλει να χρεοκοπήσει σ' αυτή τη χώρα είναι εν τέλει ο λαϊκισμός και ο πελατειασμός, το παλιό που μας κρατά πίσω από τη δημιουργία, από την αναγέννηση μιας κοινωνίας Σύγχρονης, πιο Δίκαιης, πιο Ανθρώπινης που θα διψά για την αλήθεια των μεταρρυθμίσεων, της αλλαγής και της σύγκρουσης με κατεστημένες αντιλήψεις αντί να χορταίνει με τα ψέματα των εύκολων και μαγικών λύσεων.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; margin-bottom: 6px; padding: 0px;">
Είναι η χρεοκοπία της δημαγωγίας.</div>
<div style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0); font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px; padding: 0px;">
Η χρεοκοπία των αντιλήψεων που έφεραν τον κύριο Τσίπρα και τον κύριο Καμμένο στην εξουσία...<br />.</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-40895981908050722762015-04-26T15:47:00.000+03:002015-04-26T16:36:31.657+03:00Η αξιοπρέπεια της Πορτογαλίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος ήταν οι χώρες που βρέθηκαν στο μάτι του κύκλωνα της Κρίσης της ευρωζώνης.<br />
<br />
Κι αν οι εκκινήσεις τους ήταν κοινές με αφετηρία την είσοδο τους σε "Μνημόνιο" και σε δημοσιονομική επιτήρηση, οι πορείες τους στο δρόμο για την έξοδο ήταν σίγουρα αποκλίνουσες.<br />
<br />
Έτσι, τη στιγμή που η Ιρλανδία, η Κύπρος και η Πορτογαλία μοιάζουν σιγα-σιγα να βρίσκουν το δρόμο για την έξοδο από το δικό τους τούνελ και να ανακτούν τη δημοσιονομική τους κυριαρχία, η χώρα μας μοιάζει μετέωρη, να αναμετριέται με τους δικούς της "δαίμονες" στο εξωτερικό και κυρίως στο εσωτερικό.<br />
<br />
Κι αν ακόμη η κοινότητα των προβλημάτων της Ελλάδας και των υπολοίπων ασθενών οικονομικά κρατών της Ευρωζώνης περιορίζεται στο "Μνημόνιο", - με την Ιρλανδία και την Κύπρο να αντιμετωπίζουν τραπεζικά ζητήματα και την Ελλάδα να δέχεται κολοσσιαία οικονομική βοήθεια σε σχέση με την επίσης "μεσογειακή" Πορτογαλία-, η κυριότερη διαφορά μας βρισκεται αλλού.<br />
<br />
Ειναι διαφορά στη διάγνωση και τροπο αντιμετώπισης των προβλημάτων από μέρους της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος.<br />
Είναι η επένδυση στην ενότητα και όχι στη διαίρεση, η δική τους και δική μας αξιοπρέπεια.<br />
<br />
Η Ελλάδα λοιπόν, αναζήτησε την αξιοπρέπεια της στη θεωρία των "άλλων", στη συνομωσιολογία, στη μεταφυσική σχεδόν πίστη πως για όλα φταίνε κάποιοι άλλοι, οι κακοί Γερμανοί, οι κακοί Γάλλοι και ούτω καθεξής.<br />
Στο όνομα του Μνημονίου που σήμανε και τη μεγαλύτερη πολιτική διαίρεση στη χώρα ξεπερνώντας τον παραδοσιακό άξονα αριστεράς-δεξιάς, βρέθηκε το ιδανικό άλλοθι για πολλά και από τα δικά μας λάθη, τις συλλογικές κοινωνικές και οικονομικές μας καχεξίες.<br />
Έτσι, το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής μετατράπηκε σε χάλι κάτω απο το οποίο κρύφτηκε κάθε αδυναμία του πολιτικού προσωπικού της πατρίδας μας να συγκρουστεί με τα κακώς κείμενα.<br />
<br />
Άλλωστε, το Μνημόνιο, το κάθε Μνημόνιο είναι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ένα κείμενο στόχων όπου τον δανειστή δεν τον ενδιαφέρει τόσο ο τρόπος όσο ο σκοπός της αποπληρωμής του με την προϋπόθεση ότι ο δανειζόμενος θα παρουσιάσει ενα πειστικό σχέδιο.<br />
<br />
Αντί λοιπόν για αυτογνωσία και αυτοκριτική, το δικό μας ρεαλιστικό σχέδιο για την αποκατάσταση της εθνικής μας αξιοπρέπειας πέρασε μέσα από την πολιτική "αθώωση" του κύριου Καραμανλή στη συνείδηση των πολλών για τον τριπλασιασμό χρέους και ελλείμματος, την απάτη των Greek statistics, για να φτάσει στα Ζάππεια του κυρίου Σαμαρά, τους "αγανακτισμένους", την ανάδειξη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής σε τρίτο κόμμα ως την τερατογένεση της σημερινής κυβέρνησης Τσίπρα με την ακροδεξιά του κύριου Καμμένου και του κύριου Νικολόπουλου.<br />
<br />
Προτιμήσαμε έτσι, αντί για την αλήθεια, το πιο εύηχο ψέμα, την ευκολία του λαϊκισμού και της φθηνής δημαγωγίας.<br />
<br />
Προτιμήσαμε να βαφτίσουμε το κρέας ψάρι και να μετονομάσουμε την τρόικα σε "θεσμούς".<br />
<br />
Προτιμήσαμε αντί για πραγματικές αλλαγές στην αρχιτεκτονική του κράτους και της διοίκησης, την αναβίωση του πελατειακού φαινομένου, προτιμήσαμε να αδικήσουμε τις επόμενες γενιές για να μην τα βάλουμε με τις συντεχνίες και τους κομματικούς στρατούς.<br />
<br />
Επιλέξαμε αντί για το opengov, το 4-2-1 του κύριου Σαμαρά, αντί για την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων ή το ενιαίο μισθολόγιο τις υποσχέσεις για αθρόες προσλήψεις και αυξήσεις ενώ ξέραμε πως κάτι τέτοιο δεν γίνεται.<br />
<br />
Η Πορτογαλία που αποτελεί ίσως το κοντινότερο μας παράδειγμα αλλά και οι άλλες χώρες διάλεξαν έναν άλλο δρόμο.<br />
<br />
Το δρόμο της λογικής και της συναίνεσης κυβέρνησης και αντιπολίτευσης τουλάχιστον στα βασικά ζητήματα.<br />
<br />
Όταν λοιπόν στην Ελλάδα οι πολιτικές ηγεσίες δεν είχαν ξεκαθαρίσει καλα-καλα το νομισματικό status της χώρας, όταν εδώ, το "ευρώ δεν ήταν φετίχ", αλλού ο δημόσιος διάλογος αφορούσε τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις και την λειτουργικότητα τους με αποτέλεσμα η προσαρμογή να επιτυγχάνεται πιο ήπια, πιο ομαλά και φιλικά για τον πολίτη.<br />
Χωρίς ακραίους ή ακρότητες.<br />
<div>
<br /></div>
Λίγες μέρες πριν, ο πρωθυπουργός Πέδρο Πάσος Κοέλιο δήλωσε από το βήμα του μεξικανοπορτογαλικού εμπορικού συμβουλίου πως η Πορτογαλία σκοπεύει να αποπληρώσει συντομότερα από το προβλεπόμενο «το σύνολο του υπόλοιπου χρέους της» στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.<br />
<br />
Νωρίτερα φέτος, είχε διευθετήσει και μια πρώτη πληρωμή ύψους 6,6 δισεκατομμυρίων ευρώ ενώ σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης, η χώρα θα μπορέσει να εξοικονομήσει 730 εκατομμύρια ευρώ σε τόκους από το 2015 ως το 2019, με την προϋπόθεση ότι θα μπορέσει να χρηματοδοτηθεί πιο φθηνά από τις αγορές.<br />
<br />
Την ίδια ώρα η Ελλάδα δεν έχει ξεκαθαρίσει τη στάση της.<br />
Δεν έχει εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της ενώ η ανασφάλεια επιτείνεται με τη δέσμευση των αποθεματικών της τοπικής αυτοδιοίκησης.<br />
Με τα υπόλοιπα δε ευρωπαϊκά κράτη σταδιακά να ανακάμπτουν, η χώρα μας κινδυνεύει να λειτουργήσει ως ενα πειστικό "αντιπαράδειγμα" για όποιον δε συμμορφώνεται με τους κοινοτικούς κανόνες.<br />
<br />
Σ' αυτή την κρίσιμη ώρα, η κυβέρνηση πρέπει να κάνει την επιλογή της.<br />
Πρέπει να διαλέξει αν θα συνεχίσει το δρόμο που την έφερε στην εξουσία και καταλήγει μοιραία στην "αξιοπρέπεια" της εθνική μοναξιάς και της απομόνωσης ή αυτόν της σκληρής δουλειάς, της επιστροφής στην πραγματικότητα και των μεταρρυθμίσεων υπέρ των πολιτών.<br />
<br />
Να διαλέξει εν τέλει, τη δραχμή ή την αξιοπρέπεια της Πορτογαλίας.<br />
<div>
<br /></div>
<br />
<div>
<br /></div>
<br />
<br />
<br /></div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-30357284492369386102015-04-24T21:41:00.000+03:002015-04-24T21:48:48.879+03:00Ο Βορίδης της "Αριστεράς"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η Αριστερά, η Δημοκρατία, δεν μπορούν ποτέ να είναι κενές κουβέντες, διακήρυξεις χωρίς νόημα, απλά και μόνο για τα μάτια του κόσμου.<br />
<br />
Ειναι πριν από όλα στάση ζωής.<br />
Δεν μπορείς να λέγεσαι Δημοκράτης, Σοσιαλιστής, Αριστερός και στην προσωπική σου ζωή να είσαι αυταρχικός, πλεονέκτης και συντηρητικός.<br />
Πόσο μάλλον στο δημόσιο, στον κοινοβουλευτικό βίο.<br />
<br />
Γιατί εκεί δεν είσαι ο Μιχάλης, ο Νίκος ή ο Ανδρέας.<br />
Εκεί είσαι εκπρόσωπος του ελληνικού λαού και οι πράξεις σου δεν έχουν μόνο πολιτικό αλλά και παιδαγωγικό πρόσημο.<br />
<br />
Γι' αυτό και η συμπεριφορά του κυρίου Βούτση δεν προσβάλλει μόνο τον ίδιο ή το κόμμα στο οποίο ανήκει.<br />
<br />
Προσβάλλει πριν από όλα την Δημοκρατία και τον Ελληνικό Λαό στο σύνολο του.<br />
<br />
Γιατί, άραγε σε τι διαφέρει ο συγκεκριμένος κύριος ως προς τις πράξεις και το πρόσφατο αντικοινοβουλευτικό του ήθος από τον Ηλία Παναγιώταρο ή τον Ηλία Κασιδιάρη;<br />
<div>
<div>
Άλλωστε κι αυτοί "ξέρουν να χτυπάνε".</div>
<div>
Το εχουν αποδείξει με μεγάλη επιτυχία στο παρελθόν.</div>
</div>
<div>
<div>
</div>
<div>
Σε τι διαφέρει ως προς το πολιτικό παράδειγμα που δίνει στους Έλληνες Πολίτες;</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Η Αριστερά, η Δημοκρατία και προπάντων η Ελληνική Βουλή δεν εχει χώρο για άλλους Βούτσηδες, για άλλους Κασιδιάρηδες με δήθεν αριστερό, προοδευτικό προσωπείο.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Διότι αυτοί με τέτοιες ενέργειες, με τον εκρυσαυγιτισμένο λόγο τους για τον οποίο ως χτες άλλοθι ήταν η Κρίση, δεν μεταθέτουν απλά το πρόβλημα στο γήπεδο των άκρων του πολιτικού φάσματος μα γίνονται οι ίδιοι κομμάτι του αυτού του φάσματος.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ούτως ή άλλως, ο φασισμός, ο ολοκληρωτισμός κάθε μορφής δεν ειναι ποτέ ιδεολογία.</div>
<div>
Ειναι συμπεριφορά, είναι πολιτική και κοινωνική πρακτική. Δεν ειναι κόμμα.</div>
<div>
Ειναι κυρίως νοοτροπία.<br />
<br /></div>
</div>
<div>
<div>
Μια νοοτροπία που δεν είναι ξένη για το ΣΥΡΙΖΑ αλλά ειναι ίσως προϊόν της μετάλλαξης που υπέστη το συγκεκριμένο κόμμα στις άνω και κάτω πλατείες των "αγανακτισμένων" και τις σκηνοθετημένες επιθέσεις, την άσκηση φυσικής βίας σε μέλη, φίλους και στελέχη πολιτικών χώρων που εκπροσωπούν μια άλλη, μια διαφορετική γνώμη.</div>
<div>
Ειναι ίσως η μετάλλαξη που προκύπτει από τη στρατηγική συγκατοίκηση με την ακροδεξιά της Ραχήλ, των Καμμένων και των Νικολόπουλων.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
Αυτή τη μετάλλαξη, αυτή την εκτροπή </div>
<div>
καταμαρτυρά η φρασεολογία και το ύφος του κύριου Βούτση. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Φρασεολογία και ύφος που όταν το υιοθετείς δεν είσαι ούτε αριστερός, ούτε δημοκράτης.</div>
<div>
Είσαι ένας κοστουμαρισμένος εξτρεμιστής, με ή χωρίς γραβάτα.</div>
<div>
Είσαι απλά ένας "Βορίδης" της "Αριστεράς".</div>
</div>
<div>
<br /></div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-44448164191893561782015-04-23T18:48:00.000+03:002015-04-23T20:14:46.194+03:00Ο ταλαντούχος κύριος Καραμανλής...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Ο Κώστας Καραμανλής είναι αναμφισβήτητα ένας πολιτικός όχι μόνο με οικογενειακή πολιτική παρακαταθήκη αλλά και με υψηλή δημοφιλία.<br />
<br />
<div>
Κατάφερε παρά τον γενικό πολιτικό και οικονομικό ορυμαγδό να διατηρήσει στο ακέραιο το προσωπικό του κεφάλαιο παρά την κρίση που φαίνεται να καταπίνει όχι απλά πολιτικές οικογένειες ή κόμματα αλλά ολόκληρες ιστορικές παρατάξεις ως παραδοσιακά κοινωνικά ρεύματα, τουλάχιστον με την μορφή που τις γνωρίζαμε ως σήμερα.</div>
<div>
Υπάρχουν πολλοί πολιτικοί που γεννήθηκαν από την οικονομική μας δυσπραγία, που καβάλησαν το κύμα της κοινωνικής απόγνωσης με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία.</div>
<div>
Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος της σημερινής κυβέρνησης είναι κάποιοι από αυτούς.</div>
<div>
Ο Κώστας Καραμανλής δεν ανήκει σ' αυτή την κατηγορία αλλά σε μια άλλη πιο σπάνια πολιτική "ράτσα".Είναι και παραμένει ο μόνος πολιτικός της προηγούμενης μέρας που παρέμεινε αλώβητος, που επιβίωσε από την Κρίση.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Κυρίως γιατί έχει σχέση πιο πολύ με τη δημιουργία της παρά με την αντιμετώπιση της.</div>
<div>
Κι ακόμη περισσότερο γιατί παρά την εγγύτητα του στα γεγονότα που μας οδήγησαν στο οικονομικό αδιέξοδο επιμένει ακόμη και σήμερα να σιωπά.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Έτσι, παραμένει ακόμα αντικείμενο της ιστορικής λήθης, ότι ο πρώτος πρωθυπουργός από τη Μεταπολίτευση που έθεσε τη χώρα μας υπό διεθνή εποπτεία, ήταν ο ίδιος με την απογραφή του κύριου Αλογοσκούφη.<br />
Επιμένει να σιωπά για να ξεχάσει και για να ξεχάσουμε κι εμείς μαζί του πως στις 5 Σεπτεμβρίου του 2009 διαβεβαίωνε τον ελληνικό λαό από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης πως το έλλειμμα δεν ξεπερνά τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, δηλαδή το 6% τη στιγμή που η τιμή του είχε εκτοξευθεί στο διπλάσιο.<br />
<br />
Και πράγματι ποιος θυμάται σήμερα?<br />
Ποιος θυμάται τα 45 σκάνδαλα σε 54 μήνες διακυβέρνησης?<br />
Ποιος θυμάται τον κύριο Βουλγαράκη, τον κύριο Ρουσσόπουλο, την υπόθεση της ζαρντινιέρας, τους κουμπάρους των καρτέλ του γάλακτος, τα θαλασσοδάνεια, την κατάργηση του ΑΣΕΠ μέσω συνέντευξης, την επανίδρυση του κράτους ή μάλλον καλύτερα την άλωση του από την κατάχρηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων stage ως τις αθρόες προσλήψεις Παυλόπουλου?<br />
Ποιος θυμάται ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πιστώνει την ελληνική κρίση στη "στατιστική απάτη" που έγινε τα χρόνια της διακυβέρνησης του με τη θετική ψήφου κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο οποίο ανήκει η ΝΔ?<br />
Ποιος θυμάται άραγε, ότι ο κύριος Καραμανλής είχε καθομολογήσει την "αλήθεια" φεύγοντας?<br />
Ότι δηλαδή όλα τα κακώς κείμενα της οικονομίας θα λυθούν με ένα απλό εώς ανώδυνο πάγωμα μισθών.<br />
Πέντε χρόνια συνεχών δημοσιονομικών μέτρων νομίζω είναι αρκετά για να αποτιμήσουν την αξιοπιστία της προεκλογικής "αλήθειας" του πρώην πρωθυπουργού.<br />
<br />
Κι όμως κανείς δεν θυμάται.<br />
<br />
Ο κύριος Καραμανλής και οι πολιτικοί του φίλοι έχουν καταφέρει να πείσουν την πλειοψηφία της κοινής γνώμης πως ο ίδιος δεν ευθύνεται για τίποτε.<br />
Δεν ευθύνεται για τον τριπλασιασμό χρέους και ελλείμματος επί ημερών του, δεν ευθύνεται για το γεγονός ότι δεν είχε δώσει για 5 συναπτά έτη στοιχεία στην ευρωπαϊκή στατιστική αρχή, τη γνωστή Eurostat. Στο ερώτημα "ποιος κυβέρνησε αυτό τον τόπο" πριν την αποκάλυψη του μεγέθους της ελληνικής κρίσης το 2009 η απάντηση "μα φυσικά ο κύριος Καραμανλής για 6 χρόνια" δεν αποτελεί τον κανόνα μα την εξαίρεση του.<br />
<br />
Δεν μπορεί λοιπόν αυτή η διαπίστωση παρά να αποτελεί απόδειξη του ταλέντου του.<br />
Άλλωστε, η αναμφισβήτητη πολιτική ευφυϊα του πρώην πρωθυπουργού διαθέτει τρεις όψεις.<br />
<br />
Πρώτον, την καλή γνώση του θυμικού του Έλληνα, της ικανότητας του στην πολιτική λήθη, στο να ξεχνά εύκολα, να εμπιστεύεται ευκολότερα και κυρίως στην απουσία ουσιαστικής πολιτικής αγωγής και παιδείας του λαού μας.<br />
Ενός λαού εύκολου στον παρορμητισμό, τη μυθοπλασία των πάντα ανεπιβεβαίωτων θεωριών συνωμοσίας και με προβληματική αρχετυπική εικόνα για την ηγεσία.<br />
Μια ηγεσία που πρέπει να μας μοιάζει ή τουλάχιστον έτσι να νομίζουμε.<br />
Θέλουμε έναν πρωθυπουργό "μπαλκονάτο", "καλοζωιστή", "τσαμπουκά" ή μάλλον "τσάμπα μάγκα".<br />
Αναζητούμε πιο πολύ ίσως ένα φίλο για το καφενείο παρά έναν άνθρωπο με διοικητικές ικανότητες.<br />
<br />
Αυτό το ξέρει καλά ο κύριος Καραμανλής.<br />
<br />
Όπως πολύ καλά γνωρίζει πως η μεγαλύτερη τέχνη στην πολιτική δεν συνίσταται στο να ξέρεις να προηγείσαι αλλά στο να "φεύγεις" την κατάλληλη ώρα.<br />
Αυτό έκανε και ο ίδιος.<br />
Κυβέρνησε επί 6 χρόνια με σύνθημα του ότι θωρακίζει τη χώρα και όταν το καράβι πλησίαζε στα βράχια επιβιβάστηκε στην πρώτη σωσίβια λέμβο με προορισμό τη Ραφήνα αφήνοντας άλλους να διαχειριστούν τα απόνερα της σύγκρουσης με τη σκληρή δημοσιονομική πραγματικότητα. <br />
<br />
Η τρίτη όψη του πολιτικού ταλέντου του Μακεδόνα πολιτικού έγκειται στην καλή γνώση του αντιπάλου. Ο κύριος Καραμανλής είτε μέσω διαρροών είτε μέσω οφθαλμοφανών πλέον εκλογικών συναλλαγών με μη όμορους πολιτικά χώρους καταφέρνει να προσαρμόζει το τερέν της διαπαραταξιακής διαμάχης στα μέτρα του.<br />
Το απέδειξε στην πρόσφατη προεδρική εκλογή.<br />
<br />
Το πέτυχε γιατί γνωρίζει καλά τι θέλει εκείνος, γνωρίζει βέβαια τι θέλουν και οι αντίπαλοι του και είναι διατεθειμένος να συνεργαστεί μ' αυτούς ενίοτε υπό αμφοτεροβαρείς όρους.<br />
Έτσι, αντιλαμβάνεται την ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να κυριαρχήσει στο ευρύτερο αριστερό και προοδευτικό ακροατήριο όπως αντιλαμβάνεται ότι αυτή η κυριαρχία περνά μέσα από τη διάλυση της κεντροαριστεράς όπως την ξέραμε ως τώρα, περνά μέσα από την ιδεολογική και πολιτική της εξόντωση με πρόφαση το Μνημόνιο. Το Μνημόνιο που ταυτόχρονα αποτελεί και το άλλοθι για τη δική του πολιτική αποτυχία από το 2004 και μετά.<br />
<br />
Άλλωστε, η πρόταση από το ΣΥΡΙΖΑ και η εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στο ύπατο αξίωμα καθώς και η εκκίνηση των διαδικασιών για διενέργεια εξεταστικής επιτροπής από το 2009 και μετά(!), δηλαδή τα χρόνια που μάθαμε πόσο είναι πραγματικά το έλλειμμα και όχι τα χρόνια που δημιουργήθηκε δεν αποτελούν συμπτώσεις.<br />
<br />
Για αυτά και για αυτά ο κύριος Καραμανλής δεν μπορεί παρά να θεωρείται ως ένας ιδιαίτερα ταλαντούχος άνθρωπος με εξειδίκευση στην αποποίηση ευθυνών.<br />
<br />
Σήμερα, που η χώρα πρέπει να βρει απαντήσεις και να διαμορφώσει το δικό της πειστικό για την κοινωνία όσο και για τους πιστωτές σχέδιο εξόδου από την Κρίση δεν είναι λίγοι αυτοί φανερά ή σιωπηρά θέλγονται από το πολιτικό παράδειγμα του πρώην πρωθυπουργού, αυτό της δήθεν "ηρωϊκής" εξόδου που εν τέλει δεν διαθέτει τίποτε το ηρωϊκό, γιατί πολύ απλά, δεν υπάρχει ηρωϊσμός όταν παρακολουθείς τη μάχη από τα μετόπισθεν.<br />
<br />
Γι΄αυτό τώρα που καλούμαστε για άλλη μια φορά να διαλέξουμε το δύσκολο ανηφορικό μονοπάτι των αλλαγών, των συγκρούσεων με πολιτικό κόστος με κατεστημένα και κατεστημένες αντιλήψεις ή τον εύκολο κατήφορο της δημαγωγίας και της αποποίησης ευθυνών, το δίλημμα δεν είναι η επιστροφή ή όχι του πραγματικού Κώστα Καραμανλή αλλά το πόσους "Καραμανλήδες" αντέχει τελικά αυτή η χώρα?!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br /></div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-26080133389462984312015-04-20T23:56:00.000+03:002015-04-21T00:41:12.728+03:00Μια Βενεζουέλα χωρίς πετρέλαιο...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px;">
Η κατάσταση με τα αποθεματικά των Δήμων και Περιφερειών γεννά ένα πολύ απλό όσο και δύσκολο στην απάντηση του, ερώτημα. Ένα ερώτημα που δεν χωρά μέσα σε στενές κομματικές ταμπέλες, δεν έχει πολιτικό, "αριστερό" ή "δεξιό" πρόσημο αλλά αφορά όλους τους πολίτες ξεχωριστά.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Το θέτει εύστοχα ο φίλος μου <a class="profileLink" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=1188382062" href="https://www.facebook.com/petros.terzis.39" style="color: #3b5998; cursor: pointer; text-decoration: none;">Petros Terzis</a> όταν αναρωτιέται:<br />
"Το γεγονός ότι δεσμεύονται τα ταμειακά διαθέσιμα από τα Χ νομικά πρόσωπα με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, τι ακριβώς καθεστώς σας θυμίζει;"</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br />
Τι καθεστώς λοιπόν θυμίζει, όταν η κυβέρνηση εν μια νυκτί αποφασίζει να ακυρώσει την τοπική αυτοδιοίκηση στην πράξη, να ακυρώσει την λαϊκή εντολή των εκπροσώπων της και να υποχρεώσει Δήμους και Περιφέρειες σε ουσιαστική στάση πληρωμών;</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br />
Τι καθεστώς άραγε θυμίζει, ένα κράτος όπου η εκτελεστική εξουσία παρακάμπτοντας τη Βουλή καταργεί την αυτονομία και την ανεξαρτησία ενός συνταγματικά κατοχυρωμένου θεσμού;</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br />
Tι καθεστώς θυμίζει μια κυβέρνηση, που στην αδυναμία της να ισορροπήσει ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον ακραία λαϊκιστικό οίστρο της κατάργησης του μνημονίου επιλέγει τελικά να καταργήσει το άρθρο 102 του Συντάγματος?<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Η απάντηση είναι δυστυχώς προφανής όπως προφανής είναι και ο ενδόμυχος πόθος ορισμένων.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Η Ελλάδα μετατρέπεται σταδιακά σε μια τριτοκοσμική χώρα.<br />
Σε μια Βενεζουέλα χωρίς πετρέλαιο.<br />
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-top: 6px;">
<a class="_58cn" data-ft="{"tn":"*N","type":104}" href="https://www.facebook.com/hashtag/%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%AD%CE%BB%CE%B1_%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82_%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF?source=feed_text&story_id=10153284267099801" style="color: #3b5998; cursor: pointer; text-decoration: none;"><span aria-label="hashtag" class="_58cl" style="color: #6d84b4;">#</span><span class="_58cm">Βενεζουέλα_χωρίς_πετρέλαιο</span></a></div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-24649801092351210082015-03-27T20:00:00.001+02:002015-03-27T20:00:56.262+02:007 + 1 Προτάσεις για τη Θεσμική Αλλαγή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">
<span style="line-height: 17.9400005340576px;">Τα τελευταία χρόνια της οικονομικής Κρίσης κυριαρχεί η αντίληψη πως στη χώρα μας, στην πολιτική ζωή στη ζωή των ανθρώπων και στο πως θα την αλλάξουμε, τα πάντα είναι "οικονομία". </span></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">
Κι όμως ξεχνούμε έτσι πως μέσω της οικονομικές διαγιγνώσκουμε τα συμπτώματα όχι τις αιτίες. Τις αιτίες που βρίσκονται στους θεσμούς, στην αρχιτεκτονική του κράτους, στο μοντέλο λειτουργίας της διοίκησης που αποτελεί και παιδαγωγικό μοντέλο για τους πολίτες μιας χώρας.
</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">
Γι αυτό ταυτόχρονη με την οικονομική, την παραγωγική πρέπει να είναι η θεσμική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; white-space: pre-wrap;">
<br />
Γι αυτήν τη Νέα Αλλαγή, που ξεκίνησε το 2009 και ανακόπηκε προσωρινά με την ανατροπή του εκλεγμένου πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στις Κάννες, θέλουμε σήμερα να μιλήσουμε.
Μια αλλαγή που περνά και μέσα από το μονοπάτι μιας στοχευμένης συνταγματικής αναθεώρησης.
Πρόκειται για ρυθμίσεις που δε κοστίζουν ούτε ενα ευρώ στον Έλληνα πολίτη. Μπορούν όμως να βελτιώσουν ποιοτικά της ζωή του, να βελτιώσουν το επίπεδο της πληγωμένης μας Δημοκρατίας.
Δεν χρειάζονται χρήματα αλλά μόνο ένα πράγμα, Πολιτική Βούληση.
Αυτή τη βούληση που και το 2009 και τώρα οι γνήσια προοδευτικοί πολίτες, οι Δημοκράτες Σοσιαλιστές αποδείξαμε πως διαθέτουμε.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
Γι αυτό, για τη μεγάλη θεσμική αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος μας, προτείνουμε:</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
1. Πρόβλεψη για ειδική πλειοψηφία ανώτερη των 151 για την ψήφιση ή αναθεώρηση νόμου-πλαίσιο που αφορά την ανώτατη εκπαίδευση.
Η Παιδεία είναι εθνική επένδυση όλων των Ελλήνων για τις ερχόμενες γενιές.
Πρέπει λοιπόν να αποτελεί σημείο εθνικής συναίνεσης κι όχι μικροπολιτικών διαξιφισμών, όχι νομών ράβε-ξήλωνε και image making της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
Γι' αυτό και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να παλέψουμε συλλογικά ώστε να μην συνυπολογίζονται στο ποσοστό του ελλείμματος οι δαπάνες για την Παιδεία.
Για να μην έχουμε ούτε τώρα ούτε στο μέλλον καμία περικοπή στη Γνώση, στην εκπαίδευση των νέων ανθρώπων.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
2. Συνταγματική κατοχύρωση του opengov, της Δι@γειας και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Όπως και με την περίπτωση των ανεξάρτητων αρχών και συγκεκριμένα του ΑΣΕΠ -που συνιστά και σημείο αναφοράς για τις δυνάμεις του δημοκρατικού δρόμου για το σοσιαλισμό- η συνταγματική τους κατοχύρωση, εν προκειμένω στο άρθρο 103Σ παρ. 7, αποτέλεσε ασπίδα προστασίας για την αλλαγή της φυσιογνωμίας της δημόσιας διοίκησης και του κράτους.
Δυστυχώς, η επανάσταση αυτή στη Διοίκηση, η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, του Διαδικτύου, στην υπηρεσία του πολίτη προς όφελος της λογοδοσίας και της διαφάνειας πολεμήθηκαν από τις συντηρητικές επιλογές της πρόσφατης συγκυβέρνησης.
Γι' αυτό και συνταγματική τους κατοχύρωση είναι επιβεβλημένη για να ευοδωθεί επιτέλους η προσπάθεια για ένα σύγχρονο, μοντέρνο, προοδευτικό κράτος.
Για να μην ξαναζήσει η γενιά μας, την επανίδρυση του κομματικού κράτους των "κολλητών" του κύριου Καραμανλή ή το 4-2-1 των κυρίων Σαμαρά-Βενιζέλου.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
3. Η κατοχύρωση του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας.
Να μπορεί δηλαδή ένα ορισμένο τμήμα πολιτών με τη συλλογή υπογραφών να ορίσει την κοινοβουλευτική ημερήσια διάταξη, την πολιτική ατζέντα της χώρας και να φέρει αλλαγές, να προκαλέσει δημοψήφισμα, να προτείνει νόμους, λύσεις, εκεί που το πολιτικό μας σύστημα είναι ανώριμο, διστάζει, ή σκόπιμα κωλυσιεργεί.
Με τη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία, θέλουμε ένα πολίτη υπεύθυνο, ένα λαό πρωταγωνιστή που δεν θα είναι παθητικός δέκτης των εξελίξεων αλλά θα τις συνδιαμορφώνει.
Θέλουμε μια Δημοκρατία που θα είναι καθημερινό βίωμα για τον πολίτη, θα είναι δικαίωμα αλλά και ευθύνη κι όχι μια νεκρή διαδικασία που κοιμάται και ξυπνά κάθε 4 χρόνια.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
4. Ξεκάθαρο νομοθετικό πλαίσιο για τα δημοψηφίσματα και ενίσχυση της συμμετοχικής δημοκρατίας, όπου, η αυτοδιοίκηση, οι πολίτες θα μπορούν να λαμβάνουν άμεσα αποφάσεις με μεγαλύτερα ή μικρότερα δημοψηφίσματα.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
5.Νέος εκλογικός νόμος ολιγοεδρικών κι όχι μονοεδρικών περιφερειών.
Δεν θέλουμε βουλευτές που θα αντιλαμβάνονται την εκλογική τους περιφέρεια ως τοπικό φέουδο, ως μέσο πελατείας και διευθετήσεων με ότι αυτό συνεπάγεται για το κράτος.
Όπως επίσης δεν θέλουμε και αχανείς, απρόσωπες, εκλογικές περιφέρειες, όπου ο δρόμος για την εκλογή του κοινοβουλευτικού αντιπρόσωπου περνά μέσα από τα γραφεία των ιδιοκτητών και των διευθυντών των μεγάλων καναλιών.
Η αλλαγή του εκλογικού νόμου σημαίνει πολλά για τους προοδευτικούς πολίτες και έχει να προσφέρει πολλά.
Γιατί σημαίνει την υπεράσπιση της Αυτονομίας της Πολιτικής, ανόθευτη έκφραση της βούλησης του λαού μας μέσω των αντιπροσώπων του.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
6. Η μεγάλη θεσμική αλλαγή χρειάζεται επίσης και κάτι ακόμα.
Χρειάζεται ενίσχυση των δημοκρατικών εγγυήσεων ως προς τη λειτουργία και τη διαφάνεια των οικονομικών των κομμάτων.
Αν πρέπει να πολεμήσουμε το "μαύρο" χρήμα, αν θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνία, δεν μπορούμε να μην αλλάξουμε τη θεσμική της έκφραση στο νομοθετικό σώμα, που είναι τα κόμματα.
Σ´ αυτή τη λογική κινούνται η δημοσιοποίηση των εισφορών στα κόμματα τουλάχιστον για κάποια σημαντικά ποσά, η απαγόρευση υποθήκευσης των μελλοντικών κρατικών επιχορηγήσεων και η καταβολή αυτής όχι άμεσα αλλά με τη μορφή αποζημίωσης αποδεδειγμένων δαπανών διαφορετικά μη καταβολή της.
Να ξέρουν δηλαδή οι πολίτες ανά πάσα στιγμή, πού πάνε τα λεφτά τους!</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
7. Αλλαγή και θεσμικό εκσυχρονισμό χρειάζεται επίσης και το πολιτικό σύστημα για να σταματήσει το καθεστώς οιονεί ατιμωρησίας των πολιτικών προσώπων και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών.
Γι' αυτό οφείλει άμεσα να ξεκινήσει ο διάλογος για τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας μόνο εντός του πλαισίου άσκησης των βουλευτικών καθηκόντων κι όχι η επί άσχετων θεμάτων επέκταση της όπως συμβαίνει σήμερα.
Ο θεσμός της βουλευτικής ασυλίας υπάρχει με παραλλαγές σε όλες τις προηγμένες δημοκρατίες βρίσκεται για να εξασφαλίζει την απρόσκοπτη άσκηση του πολιτικού έργου των βουλευτών, την προστασία τους από πολιτικές διώξεις κι όχι για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου.
Η σημερινή κατάσταση λοιπόν και μπορεί και πρέπει να αλλάξει.
Όπως επίσης πρέπει να αλλάξει ριζικά και το άρθρο 86 Σ για την ποινική ευθύνη των υπουργών στα πρότυπα ο περιορισμού της βουλευτικής ασυλίας με την ταυτόχρονη κατάργηση της προκλητικά βραχύτατης προθεσμίας παραγραφής.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
8. Τέλος, είναι σημαντικό να περιοριστούν οι περιττές εκλογικές αναμετρήσεις, η αστάθεια, η απουσία συναίνεσης στα βασικά μέσω της υποταγής των πάντων στο στενό κομματικό συμφέρον και την εκλογική σκοπιμότητα πράγμα που συνέβη στη χώρα μας με τις σημαία ευκαιρίας της προεδρικής εκλογής ή των "Ζαππείων" της όποιας δεξιάς ή αριστερής συντήρησης.
Γι' αυτό προτείνουμε να υιοθετηθεί και στην Ελλάδα η πρόβλεψη του Σουηδού συνταγματικού νομοθέτη ώστε σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, η επόμενη βουλή να εκλέγεται για το υπόλοιπο της θητείας της διαλυθείσας.
Οι κυβερνήσεις και οι αντιπολιτεύσεις οφείλονται να κρίνονται από το λαό. Οφείλουν και να ολοκληρώνουν το έργο τους αντί να προσφεύγουν στο λαό προσχηματικά όποτε θεωρούν ότι διαθέτουν την εκλογέων.
Πρέπει επομένως να αποκατασταθεί η λογική, να είναι οι πρόωρες εκλογές η εξαίρεση και όχι ο κανόνας της πολιτικής μας ζωής.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
Μόνο μέσα από αυτές τις αλλαγές, τη δημιουργική ρήξη με το χτες θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο αύριο, να φτιάξουμε επιτέλους ένα σύγχρονο, προοδευτικό κράτος που θα είναι ανοιχτό στον πολίτη κι όχι κομματικό τσιφλίκι που δεν θα επιβραβεύει την αργομισθία αλλά θα προβάλλει την αριστεία, τη Γνώση και όχι τους γνωστούς.
Μιλούμε για ένα Νέο, "Ελληνικό" μοντέλο, που θα καταστήσει την πατρίδα μας παράδειγμα μίμησης αντί αποφυγής και διεθνούς διασυρμού.
Μια χώρα πραγματικά ευρωπαϊκή, ισότιμη με τους εταίρους μας στο εξωτερικό, που δεν θα ναι φτωχός συγγενής, ένα υποβαθμισμένο βαλκανικό προάστιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
Την Ελλαδα των μεγάλων τομών, των μεταρρυθμίσεων, της καινοτομίας.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17.9400005340576px; margin-top: 10px; white-space: pre-wrap;">
<span style="line-height: 17.9400005340576px;">Την Ελλαδα για την οποία είμαστε περήφανοι.</span>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-89365927927939319972015-03-27T19:28:00.002+02:002015-03-27T22:40:17.660+02:00Ποιός δρόμος για το Σοσιαλισμό....?!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,<br />
<br />
Φίλοι και φίλες,<br />
<br />
Πριν από κάτι παραπάνω από 20 χρόνια, ταυτόχρονα με την πτώση του τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που "προέβλεψαν", -ανάμεσα τους και ο Francis Fukuyama- το τέλος των ιδεολογιών, το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας.<br />
<br />
Είναι όμως ποτέ δυνατόν να ταυτίσουμε την αποτυχία ενός κοινωνικού και οικονομικού συστήματος, αυτό του λεγόμενου "υπαρκτού" ή μάλλον ανύπαρκτου σοσιαλισμού με την επιτυχία του αχαλίνωτου καπιταλισμού?<br />
<br />
Είναι δυνατόν να πιστέψει κάποιος πως ο αγώνας για δικαιοσύνη, για μια καλύτερη ζωή μπορεί να σταματήσει?<br />
<br />
Φυσικά όχι.<br />
<br />
Και την απάντηση αυτή δεν τη δίνουμε εμείς.<br />
<br />
Τη δίνει καθημερινά η πραγματικότητα γύρω μας, τη δίνει η ίδια η Κρίση και η ανάγκη, η προσπάθεια να βρούμε την έξοδο από αυτή.<br />
Τη δίνει η ανεργία, η αβεβαιότητα για το μέλλον, η ανασφάλεια των νέων πτυχιούχων, η ανάδυση<br />
ακραίων φαινομένων βίας που γέννησαν μαζί με έναν ιδιότυπο οικονομικό εθνικισμό τους νεοναζί<br />
της Χρυσής Αυγής αλλά και κάθε άλλο εχθρό της Δημοκρατίας.<br />
<br />
Η απάντηση μας λοιπόν είναι ότι οι ιδεολογίες δεν πέθαναν.<br />
<br />
Είναι εδώ, ζωντανές, σε μια νέα πολιτική, οικονομική και κοινωνική αναμέτρηση, την πιο κρίσιμη ίσως μετά από αυτή της δεκαετίας του 30' που κατέληξε στην εκατόμβη, στον τεράστιο φόρο αίματος που πλήρωσε η ανθρωπότητα με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br />
Και η λύση, η όποια λύση δεν θα έρθει με την αποχή και την απάθεια αλλά με τη συμμετοχή και την επιστροφή στην πολιτική.<br />
<br />
Γι' αυτή την επιστροφή στην πολιτική, την κριτική και την αυτοκριτική, την επιστροφή στη δική μας ιδεολογία, σε έναν νέο δρόμο για το Σοσιαλισμό με πυξίδα την ανάγκη για μια πιο ανθρώπινη, πιο δίκαιη κοινωνία, αυτό το δρόμο θα προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε σήμερα.<br />
<br />
Έτσι, αν μπορούσαμε να δώσουμε ένα σχήμα που να περιλαμβάνει τις 3 κεντρικές ιδεολογίες, τις 3 κεντρικές θεωρήσεις για το κράτος, την κοινωνία, την οικονομία, δηλαδή τον κομμουνισμό, το σοσιαλισμό και τον καπιταλισμό - πόσο μάλλον στη σημερινή νεοφιλελεύθερη εκδοχή του- θα ήταν στην πραγματικότητα η αέναη πάλη το ανθρώπου με τις 2 βασικές, τις 2 υπέρτατες αρετές:<br />
Την Ελευθερία και την Ισότητα.<br />
<br />
Έτσι, ο κομμουνισμός που στο σοβιετικό πείραμα κατάντησε κρατικός καπιταλισμός και δικτατορία της κομματικής γραφειοκρατίας υποστήριξε την αρχή :<br />
Η Ισότητα εις βάρος της Ελευθερίας.<br />
Μοίρασε εξίσου - μαζί με την αδιαμφισβήτητη πρόσβαση στην περίθαλψη και την εκπαίδευση στους πολλούς - τη φτώχεια, εξίσωσε τους πάντες πέραν των κομματικών ευνοουμένων προς τα κάτω.<br />
<br />
Στέρησε με αυτόν τον τρόπο, την Ελευθερία, μέσα από τον κεντρικό σχεδιασμό των πάντων.<br />
Στέρησε δηλαδή από τον άνθρωπο όχι απλά κάποιες ατομικές ελευθερίες, αλλά την ίδια την Ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας του, του στέρησε ένα μέρος από τον ίδιο του τον εαυτό για αυτό και ήταν αναπόφευκτο να καταρρεύσει.<br />
<br />
Από την άλλη ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός ευαγγελίζεται την "απόλυτη" ελευθερία σε βάρος της Ισότητας.<br />
Είναι όμως ελεύθερη μια κοινωνία που έχει μετατραπεί σε καζίνο, με την οικονομία ως ρουλέτα και κρουπιέρη τον οικονομικά ισχυρό;<br />
Υπάρχει άραγε ελευθερία όταν οι αγορές τοποθετούνται πάνω από τη Δημοκρατία,όπως μας απέδειξε η πρόσφατη οικονομική κρίση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, όταν παραμερίζεται ο διάλογος, η διαβούλευση στο Κοινοβούλιο, για να προλάβουμε ανοιχτά τα χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης ή του Τόκιο;<br />
Είναι πραγματική ελευθερία, η ελευθερία χωρίς το παραμικρό ίχνος ισότητας;<br />
<br />
Γιατί, εντάξει...<br />
Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι ο καθένας στο σύστημα της ελεύθερης οικονομίας έχει τη δυνατότητα να κάνει "ελεύθερα" τις επιλογές του.<br />
Έχει όμως τις ίδιες επιλογές για παράδειγμα, στον τομέα των σπουδών, της ανώτατης εκπαίδευσης, το ακαδημαϊκά άξιο παιδί ενός αγρότη που ζει στο Νευροκόπι, με ένα λιγότερο ικανό συνομήλικο του που απλά έτυχε να γεννηθεί πλούσιος;<br />
<br />
Είναι λοιπόν προφανές, πως η ισότητα με ανελευθερία και η ελευθερία με ανισότητα δεν είναι ούτε Ισότητα ούτε Ελευθερία.<br />
<br />
Σε αυτό το δίλημμα, εκεί που ο κομμουνισμός γινόταν αφόρητος - στην επαναστατημένη Πράγα - και ο καπιταλισμός αυταρχικός για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των λίγων - με την 7χρονη δικτατορία και την εξέγερση του Πολυτεχνείου - ήρθε να απαντήσει ο μεταπολεμικός 3ος Δρόμος.<br />
<br />
Με τις παραλλαγές του βέβαια, καθώς διαφορετικός είναι ο 3ος δρόμος του Άτλι στην Αγγλία μετά τον Β´ ΠΠ, διαφορετικός του Ανδρέα, του Μιτεράν, του Πάλμε και άλλος αυτός που επιχείρησε έστω στα λόγια ο Μπιλ Κλίντον ή ο Τονυ Μπλαιρ σε σχέση με τη σοσιαλδημοκρατική συνταγή του Ομπάμα. Κάτι που βέβαια σε ένα βαθμό είναι λογικό, καθώς αναφέρονται σε διαφορετικές χώρες, άλλους λαούς, με άλλες υποδομές, κοινωνικά βιώματα και σε άλλες εποχές.<br />
<br />
Ωστόσο, αυτό που αξίζει να αναφέρουμε ως τώρα ως ιστορικό παράδειγμα και έχει ιδιαίτερο ενδιάφερον για την πορεία της σοσιαλιστικής και σοσιαλδημοκρατικής αριστεράς είναι σίγουρα εκείνο του Εργατικού Άτλι,<br />
Ο Άτλι, ως αρχηγός του Εργατικού Κόμματος, ήταν αυτός που μπήκε σε συγκυβέρνηση με τους συντηρητικούς το 1939, ελέω πολέμου, ήταν όμως και αυτός που κέρδισε τις πρώτες εκλογές μετά τον πόλεμο απέναντι στον πρωθυπουργό της νίκης, Ουίνστον Τσώρτσιλ.<br />
<br />
Κι αυτό γιατί, κατόρθωσε να πείσει τον αγγλικό λαό πως το ζήτημα δεν ήταν πλέον ο πόλεμος αλλά η διαχείριση της ειρήνης , η ανοικοδόμηση της χώρας προς όφελος των πολιτών.<br />
<br />
Και τα κατάφερε καλά, αν αναλογιστούμε ιδιαίτερα τη μεγάλη επιτυχία του μεταπολεμικού προνοιακού κράτους, την εξάλειψη της ανεργίας, την παγκόσμια καινοτομία του NHS που διαφήμισαν οι Βρετανοί, τόσα χρόνια αργότερα στην τελετή έναρξης των πρόσφατων Ολυμπιακών Αγώνων, στο Λονδίνο, κλείνοντας το μάτι στην άλλη μεριά του Ατλαντικού.<br />
<br />
Είναι νωπό ακόμα το γεγονός του χαμού του Τόνυ Μπεν, μιας εμβληματικής φυσιογνωμίας για την αριστερή πτέρυγα των Εργατικών, ενός αριστοκράτη στην καταγωγή, λαϊκού στην πεποίθηση όπως συνήθιζε να λέει.<br />
Θυμάμαι λοιπόν την ανακοίνωση της οικογένειας του που ευχαριστούσε τους γιατρούς και νοσηλευτές του Βρετανικού ΕΣΥ.<br />
Γιατί ναι, ο Τόνυ Μπεν, ο δημοσκοπικά δημοφιλέστερος πολιτικός της Μεγάλης Βρετανίας νοσηλευόταν σε δημόσιο νοσοκομείο!<br />
<br />
Αυτή είναι η παρακαταθήκη στις υποδομές και ίσως και στην κουλτούρα των Εργατικών του Άτλι.<br />
Μια παρακαταθήκη που ενδιαφέρει εμάς τους Έλληνες Σοσιαλιστές και Δημοκράτες που βιώνουμε μια παράλληλη συγκυρία όταν αναγκαστήκαμε να μπούμε σε ένα σύγχρονο "Οικονομικό Πόλεμο".<br />
Αναγκαστήκαμε για την αποφυγή της χρεοκοπίας να λάβουμε δύσκολες αποφάσεις, έξω από την ιδεολογία μας για να σβήσουμε τη φωτιά που δεν βάλαμε εμείς αλλά η στατιστική απάτη της 6ετίας Καραμανλή όπως αποφάνθηκε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.<br />
Αναγκαστήκαμε ακόμα να συνυπάρξουμε με τη ΝΔ και τον νυν υπερμνημονιακό κύριο Σαμαρά.<br />
Τον άνθρωπο που προεκλογικά επένδυσε μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ στον τυφλό αντιμνημονιακό λόγο, στη συνωμοσιολογία, την κοινωνική διαίρεση των διλημμάτων ευρώ ή δραχμή.<br />
<br />
Κι όμως το παράδειγμα του Άτλι είναι σημαντικό γιατί μας διδάσκει το "μετά".<br />
<br />
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,<br />
<br />
Ζούμε σε μια εποχή που φαίνεται πως τα Μνημόνια ολοκληρώνονται τουλάχιστον με την πρώτη τους μορφή. Η κρίση της πατρίδας μας ως αδύναμου κρίκου της ευρωζώνης που ερμηνεύθηκε ως κρίση δημοσιονομικής κυριαρχίας σταδιακά παύει με την τήρηση των τριμερών συμφωνιών και μέρος της αποφασιστικής αρμοδιότητας επιστρέφει στην Αθήνα.<br />
<br />
Κι όμως τα προβλήματα παραμένουν.<br />
Παραμένει η φτώχεια, η ανεργία, η ακαδημαϊκή μετανάστευση.<br />
<br />
Σ' αυτά τα προβλήματα οφείλει να απαντήσει ο δικός μας 3ος Δρόμος.<br />
<br />
Προβλήματα που λύνονται με προτάσεις με σχέδιο, όχι με καταγγελία, όχι με ευχές και λαϊκισμό που καταλήγει να κλίνει τη λέξη "μνημόνιο" σε όλες τις πτώσεις.<br />
<br />
Βέβαια, ο 3ος δρόμος, ο σοσιαλισμός του Άτλι, είναι χρήσιμος ως ιστορικό παράδειγμα, ως πλοηγός αλλά όχι όμως ως θεραπεία στα σύγχρονα αδιέξοδα καθώς αναφέρονται σε μια άλλη, παγκοσμιοποιημένη οικονομία.<br />
<br />
Το ίδιο πρέπει να πράξουμε κοιτώντας και τη δική μας πολιτικής κληρονομιά.<br />
<br />
Ο Σοσιαλισμός του Ανδρέα, οι μεγάλες κοινωνικές κατακτήσεις, η ψήφος στα 18, το ΕΣΥ του Γεννηματά, οι μεγάλες τομές στο Εργατικό και Οικογενειακό Δίκαιο, η ενίσχυση της αυτοδιοίκησης ήταν πράγματι ο Σοσιαλισμός που θέλαμε.<br />
<br />
Ο Σοσιαλισμός που δεν θέλαμε και δεν θέλουμε είναι το μεγάλο πελατειακό κράτος, η Δημόσια Διοίκηση ως λάφυρο της εκάστοτε εξουσίας.<br />
Σε μια αντινομία των καιρών, ήρθαμε για να διορθώσουμε το μονοκομματικό, δεξιό και επί 7ετίας ακροδεξιό μετεμφυλιακό κράτος και όχι να το αντικαταστήσουμε -όπως έγινε κατά περιπτώσεις- με ένα κομματικό προσωπικό μετατρέποντας τους πολίτες σε πελάτες.<br />
<br />
Γι' αυτό, ο νόμος Πεπονή για το ΑΣΕΠ, όσο και οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις του opengov., της Δι@ύγειας για την υπεράσπιση των οποίων δίνουμε καθημερινά μάχη με τον δεξιό και "αριστερόστροφο" παλαιοκομματισμό, είναι θεσμοί που αξίζει να τους προστατεύσουμε,<br />
<br />
Δεν είναι μάχες οπισθοφυλακής αλλά μάχες πολιτικής ουσίας και φυσιογνωμίας.<br />
<br />
Πέρα όμως από το Σοσιαλισμό του Άτλι ή του Ανδρέα, ιδιαίτερες και άξιες σχολιασμού είναι και οι περιπτώσεις των λύσεων που προτάθηκαν κατά το εγχείρημα των Νέων Εργατικών του Τόνυ Μπλαιρ στη μεταθατσερική Αγγλία αλλά και του Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, βετεράνου του φοιτητικού κινήματος στην Αμερική.<br />
<br />
Προσωπικά, θεωρώ πως η αποδοχή του κράτους ως εγγυητή των κοινωνικών ελευθεριών, της παγκοσμιοποίησης , η έμφαση στη νέα τεχνολογία ως μέσο επικοινωνίας και προσέγγισης των λαών, η αντίληψη της "δυναμικής της αγοράς" στο να παράγει πλούτο, των αναπτυξιακών πολιτικών ως μέσο δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας υπήρξαν μια πρωτοποριακή για την εποχή της αντιμετώπιση της διάψευσης των βεβαιοτήτων μας που κατέρρευσαν μαζί με την ΕΣΣΔ.<br />
<br />
Μπροστά, στην αποσβολωμένη Αριστερά στο σύνολο της, οι Μπλαιρ και Κλίντον ήταν ίσως οι μόνοι που μέσα από το πάντρεμα της αγοράς και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας με το συμφέρον των πολιτών για την καταπολέμηση της ανεργίας, απαντούσαν έστω με τον τρόπο τους, στο ερώτημα του "τι κάνουμε από δω και πέρα".<br />
<br />
Οι απαντήσεις τους όμως κατά την ταπεινή μου άποψη δεν υπήρξαν ιδιαίτερα πειστικές.<br />
<br />
Κι αυτό γιατί ο 3ος Δρόμος τους, με τη σταδιακή καταργήση του νόμου Glass-Steagal από την κυβέρνηση Κλίντον, της μεταρρύθμισης σύμβολο του New Deal - που διέκρινε τα πιστωτικά ιδρύματα, τις τράπεζες σε ασφαλιστικές και επενδυτικές που απαγόρευε στις πρώτες να "τζογάρουν" με τα χρήματα των ασφαλισμένων- υπήρξε το πρώτο και κυριότερο οχυρό παράδοσης στον ιδεολογικό αντίπαλο, το νεοφιλελευθερισμό.<br />
<br />
Η άνευ όρων παράδοση στο δόγμα της αυτορρύθμισης των αγορών, σήμανε την παράδοση μέρους των κατακτήσεων του κοινωνικού κράτους και την αυτοκατάργηση του 3ου Δρόμου ή τουλάχιστον την αλλαγή του προορισμού του.<br />
<br />
Γιατί σίγουρα, ο 3ος Δρόμος που πιστεύει σε αγορές που αυτορρυθμίζονται, δεν οδηγεί στο Σοσιαλισμό αλλά μάλλον σε ένα καπιταλισμό με περιοδικά ευγενικό πρόσωπο.<br />
<br />
Έκφραση που αλλάζει, όταν δεν μιλάμε για εποχές ευημερίας αλλά κρίσης, όταν οι αγορές αποτυγχάνουν και την αποτυχία τους καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες όπως αποδείχθηκε και από την τελευταία Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση.<br />
<br />
Έτσι, σε περιόδους δημοσιονομικής ξηρασίας που ακολουθεί πάντα μετά τις καταιγίδες των αχαλίνωτων δανειοδοτήσεων, η αγορά δεν αναθερμαίνεται με την εισροή νέου χρήματος, ο βασιλιάς της κοσμοθεωρίας των "Νέων Εργατικών" μένει γυμνός και η μαγική λέξη "ανάπτυξη" παραμένει στη σφαίρα της φαντασίας.<br />
<br />
Επιπλέον, δυσάρεστη και προβληματική υπήρξε η παρέμβαση Μπλαιρ και Κλίντον στα διεθνή ζητήματα κυρίως με το περαιτέρω διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και τα γεγονότα του Κοσσόβου.<br />
Γιατί δυστυχώς, φίλοι και φίλες, αυτά που πράττει σήμερα ο Πούτιν στην Κριμαία με την ωμή παραβίαση του διεθνούς δικαίου, τα είχε πράξει χτες η Δύση, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, στο Ιράκ αλλά και εδώ στα Βαλκάνια, στη γειτονιά μας.<br />
<br />
Εκτός όμως από τον Άτλι, τον Ανδρέα, τους Μπλαιρ και Κλίντον, αν αναζητούμε ένα δρόμο για το Σοσιαλισμό δεν μπορούμε να παρά να εξετάσουμε και να ακολουθήσουμε και το σκανδιναβικό μονοπάτι.<br />
Το αξιοζήλευτο σκανδιναβικό μοντέλο του κράτους πρόνοιας αποτελεί σίγουρα παράδειγμα προς μίμηση. Ωστόσο δεν είναι σίγουρο αν θα μπορούσε αυτούσιο να εφαρμοστεί σε κοινωνίες με το οικονομικό, θεσμικό και κοινωνικό υπόβαθρο του ευρωπαϊκού νότου.<br />
Άλλωστε, είναι ένα μοντέλο που βασίζεται σε εύρωστες οικονομίες και κυρίως σε κοινωνίες που δεν έζησαν το σοκ και τις τεράστιες απώλειες των μεγάλων ευρωπαϊκών πολέμων απολαμβάνοντας τη μακαριότητα της απομόνωσης.<br />
Ειδικότερα, η Σουηδία, έχει να γνωρίσει πολεμική σύρραξη από τους ναπολεόντειους πολέμους και τις αρχές του μακρινού 19ου αιώνα.<br />
<br />
Αυτό σημαίνει πως για την ελληνική ιδιαιτερότητα, για τα δικά μας προβλήματα δεν υπάρχουν έτοιμες δάνειες λύσεις.<br />
<br />
Αυτό που υπάρχει όμως είναι η ιστορική πείρα, η παρακαταθήκη, η αυτοκριτική, η ανανέωση των ιδεών μας και κυρίως η επιστροφή στις ρίζες, στην ψυχή της αριστερής, σοσιαλδημοκρατικής σκέψης που είναι ο Άνθρωπος και η Δημοκρατία.<br />
<br />
Χρειαζόμαστε ένα Τρίτο Δρόμο όπου<br />
<br />
Το Κράτος θα εγγυάται την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ<br />
οι Θεσμοί θα εξασφαλίζουν την ΙΣΟΤΗΤΑ<br />
η Αγορά θα παράγει ΠΛΟΥΤΟ<br />
και η Πολιτική θα τον διανέμει ΔΙΚΑΙΑ.<br />
<br />
Ένα 3ο Δρόμο που θα αντιλαμβάνεται την οικονομία όχι ως αυτοσκοπό αλλά ως εργαλείο στην υπηρεσία του πολίτη και θα προωθεί τη Δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα.<br />
<br />
Δημοκρατία στην Κοινωνία, Δημοκρατία στην Οικονομία, στην Πληροφορία - το Διαδίκτυο και το Περιβάλλον.<br />
Αυτός ο 3ος Δρόμος είναι ταυτισμένος με το ευρωπαϊκό κεκτημένο γιατί τώρα περισσότερο από ποτέ αντιλαμβανόμαστε πως για να ΑΛΛΑΞΕΙ η Ελλάδα, πρέπει να ΑΛΛΑΞΕΙ η Ευρώπη,<br />
Για την αλλαγή αυτή υπάρχουν αρκετές προτάσεις.<br />
<br />
Από την ενίσχυση της φωνής των Ευρωπαίων Πολιτών με την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Ευρωκοινοβουλίου μέχρι τη δημιουργία κοινοτικού Υπουργείου Οικονομικών, κοινοτικού προυπολογισμού στη λογική της ανακύκλωσης των πλεονασμάτων,ως την πρόβλεψη για τη μη συμπερίληψη των δαπανών που προορίζονται για την Παιδεία στον υπολογισμό των ελλειμμάτων ώστε να μην απειλείται με περικοπές η μόρφωση, η εκπαίδευση των νέων.<br />
<br />
Μπορώ όμως σήμερα, από αυτό το βήμα να σας προτείνω μια αλλαγή που δεν κοστίζει τίποτα στους ευρωπαϊκούς λαούς, μπορεί όμως να γλιτώσει πολλά ευρώ τους Ευρωπαίους φορολογούμενους.<br />
<br />
Στο ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης και κυρίως μετά την αποκάλυψη του μεγέθους της το 2009, ως δούρειος ίππος για την υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας, την εκτίναξη των επιτοκίων και ειδικότερα την επίταση της αναξιοπιστίας που δημιούργησαν τα πλαστά στατιστικά στοιχεία Καραμανλή - Παπαθανασίου, λειτούργησαν οι γνωστοί πλέον σε όλους μας οίκοι αξιολόγησης.<br />
Τη δράση τους εκμεταλλεύτηκαν άλλωστε και οι διεθνείς κερδοσκόποι, σε βάρος της Ελλάδας, σε βάρος της Ευρώπης.<br />
Προς το παρόν, τρεις οίκοι, όλοι με έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ελέγχουν κατά 95%, σχεδόν μονοπωλιακά την αγορά αξιολόγησης, ως παραρτήματα τραπεζών και μέσα σε ένα θολό θεσμικό πλαίσιο.<br />
Η δική μας πρόταση, η πρόταση των Σοσιαλιστών οφείλει να είναι η δημιουργία ενός Πανευρωπαϊκού, Διακρατικού Οίκου Αξιολόγησης που θα λειτουργεί παράλληλα με την ΕΚΤ και θα αποκαταστήσει κατά ένα μέρος το δημόσιο έλεγχο της αγοράς αξιολόγησης θωρακίζοντας την Ευρώπη από τους κερδοσκόπους.<br />
<br />
Και δημόσιος έλεγχος της αγοράς αξιολόγησης σημαίνει έλεγχος των επιτοκίων, σημαίνει μικρότερη επιβάρυνση για τους πολίτες.<br />
<br />
Ταυτόχρονες, θα πρέπει να είναι οι μεγάλες αλλαγές στο κράτος και τη φυσιογνωμία του, η σύγκρουση με όσα μας οδήγησαν ως εδώ.<br />
<br />
Οφείλουμε να αποκαταστήσουμε τη χαμένη τιμή της Δημοκρατίας μας όχι μόνο ως πολίτευμα αλλά μοντέλο για κάθε έκφανση της κοινωνικής και οικονομικής ζωής.<br />
<br />
Να σταματήσουμε την πολιτική ατιμωρησία με την αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος βάζοντας τέλος στα αντικοινοβουλευτικά και αντιπολιτικά σενάρια.<br />
<br />
Να ενισχύσουμε τη Δι@υγεια, την ηλεκτρονική Δημοκρατία, να φέρουμε τους πολίτες ένα "κλικ" πιο κοντά στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.<br />
Να εκδημοκρατίσουμε τον τομέα της πληροφορίας με την ψηφιοποίηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης και τη γνώση προσβάσιμη σε όλους τους πολίτες.<br />
Να δημιουργήσουμε μια ισχυρή, παραγωγική οικονομία, που θα επενδύει στη Γνώση, στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, στην Πράσινη Ανάπτυξη, την ανάπτυξη που είναι φιλική για τον άνθρωπο, προκρίνει την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες και κυρίως αντιλαμβάνεται τις σύγχρονες γεωπολιτικές αλλαγές και μπορεί να καταστήσει τη χώρα μας ενεργειακό κόμβο για όλη την νότια και ανατολική Μεσόγειο.<br />
Επιπλέον, οφείλουμε να εστιάσουμε στην οικολογική, την περιβαλλοντική Δημοκρατία.<br />
Άλλωστε, στα μεγάλα αστικά κέντρα, η οικονομική ανισότητα δεν είναι μόνο αυτή που εκφράζεται σε χρήμα. Είναι και η ανισότητα, η περιβαλλοντική φτώχεια, η απουσία ελεύθερων χώρων αναψυχής και ο αποκλεισμός από χώρους πρασίνου των υποβαθμισμένων περιοχών σε σχέση με τις εύπορες συνοικίες.<br />
Μια πρόταση ακόμη που αφορά αυτόν τον τομέα της οικολογίας, θα ήταν τουλάχιστον στα δημόσια έργα να προτιμάται ως πιο ανταγωνιστική συν της κοστολόγησης και η πιο "πράσινη", η πιο οικολογική μελέτη, μετατρέποντας έτσι την ιδιωτική πρωτοβουλία σε μοχλό δημοσίου συμφέροντος.<br />
<br />
Χρειάζεται τέλος και κάτι ακόμα, συντρόφισσες και σύντροφοι.<br />
Πέρα από ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις που δεν θα απαντούν στο αίτημα μιας προνομιακής εκλογικής πελατείας, στο "δίκιο" το δικό σου, στο "δίκιο" το δικό μου και ούτω καθεξής αλλά στο δημόσιο συμφέρον, στο δίκαιο όλων μας, χρειάζεται μια πραγματική Επανάσταση.<br />
<br />
Μια Ειρηνική, Δημοκρατική, Επανάσταση στη συνείδηση των πολιτών, στο μυαλό του καθενός μας ξεχωριστά.<br />
Μια μεγάλη αλλαγή νοοτροπίας.<br />
Αυτή η αλλαγή στη νοοτροπία, στη συλλογική μας κουλτούρα, είναι η προϋπόθεση για τις άλλες, μεγαλύτερες και μικρότερες αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος μας.<br />
<br />
Τότε θα μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως έχουμε βγει στο ξέφωτο, πως έχουμε βρει τον προορισμό του 3ου Δρόμου ή μας χρειάζεται ένας 4ος,<br />
<br />
Κι αν ακόμη αυτός δεν υπάρχει, εμείς, θα είμαστε έτοιμοι να τον δημιουργήσουμε.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
Σας ευχαριστώ..</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<br />
<i>(Πρακτικά, προφορικής τοποθέτησης μου για το ιδεολογικό στίγμα των Σοσιαλιστών)</i></div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-77511527658774991812015-01-19T16:27:00.001+02:002015-01-19T16:29:34.186+02:00 Συντροφικός Χαιρετισμός στην Κεντρική Προεκλογική Ομιλία του Μιχάλη Καρχιμάκη <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="msg">
<div data-sigil="message-text" data-store="{"timestamp":1421499547870,"author":100002484675793,"uuid":"mid.1421499547715:7bd08e8191bdc5b059"}">
<div class="msg">
<div data-sigil="message-text" data-store="{"timestamp":1421499547870,"author":100002484675793,"uuid":"mid.1421499547715:7bd08e8191bdc5b059"}">
<div class="msg">
<div data-sigil="message-text" data-store="{"timestamp":1421499547870,"author":100002484675793,"uuid":"mid.1421499547715:7bd08e8191bdc5b059"}">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Συντρόφισσες και σύντροφοι,<br /><br />Καλησπέρα,<br /><br />Νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής που βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σας, ανάμεσα σε παλιούς και νέους συντρόφους που δίνουμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε τον καλό αγώνα για μια πιο δίκαιη, πιο ανθρώπινη κοινωνία.<br /><br />Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα, το Μιχάλη Καρχιμάκη, που μου κάνει την τιμή να βρίσκομαι σ αυτό το βήμα μαζί σας.<br /><br />Δεν σας κρύβω ότι είχα στο νου μου να πώ άλλα πράγματα μέχρι και πριν λίγες στιγμές από τώρα.<br /><br />Θα επιλέξω όμως να μιλήσω μακρυά από τύπους, θα επιλέξω να μιλήσω από καρδιάς γιατί αισθάνομαι ότι πραγματικά όσα ζούμε από τη γενέθλια ημέρα του κινήματος μας, την 3η του Γενάρη, είναι πράγματα πρωτόγνωρα όχι μόνο για τον καθένα και την καθεμιά ξεχωριστά μα για τη ίδια την πολιτική ζωή και ιστορία της χώρας.<br /><br />Αν μπορούσα να δώσω ένα τίτλο στο συλλογικό μας εγχείρημα θα ήταν αυτό του λόγου του Θόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, στην ομιλία του προς τους ότι δηλαδή "ο κόσμος μας έλεγε τρελούς".<br /><br />Μας έλεγαν τρελούς, γιατί ποιοι "συνετοί" πολίτες θα δημιουργούσαν έναν πολιτικό σχηματισμό, ένα "Κίνημα" και θα φιλοδοξούσαν να διαμορφώσουν την πολιτική ατζέντα μόλις 23 μέρες πριν τις εκλογές;<br /><br />Ποιοι θα ήταν άραγε εκείνοι που μέσα σε ένα συστηματικό πόλεμο λάσπης θα παρέμεναν εδώ, θα επέμεναν προοδευτικά, όταν η δεξιά και αριστερή συντήρηση, όταν το μιντιακό σύστημα, αυτοί που παρασιτούν χρόνια σε βάρος των πολιτών, πολεμούν λυσσαλέα εναντίον τους;<br /><br />Αυτοί που διακινούν αυτά τα σενάρια σύντροφοι, ειναι αυτοί που δεν κατανοούν ότι βρισκόμαστε σημερα εδώ γιατί όλοι ανεξαιρέτως έχουμε πάρει την απόφαση να υποστηρίξουμε αξίες και όχι αξιώματα, να ακολουθήσουμε τη δημιουργική ρήξη με το χτες για να διαμορφώσουμε το αύριο.<br /><br />Γιατί τι χρειάζεται στις μέρες μας πιο πολύ η χώρα απο μια μεγάλη, λαϊκή, ειρηνική και <b>Δημοκρατική Επανάσταση</b>.<br /><br />Μια επανάσταση για την ενίσχυση της Δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα.<br /><i>Δημοκρατια στην κοινωνία</i> με την ενίσχυση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το με μέτωπο απέναντι στην κάθε απόχρωσης ακροδεξιά είτε των Μπαλτάκων είτε των Κασιδιάρηδων.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ειναι η προώθηση της <i>Οικονομικής Δημοκρατίας</i>, της ανόρθωσης του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων πολιτών, των πολιτών που εξακολουθούν να πληρώνουν το μεγαλύτερο βάρος από την Κρίση, τη στιγμή που γίνονται παράνομα ευνοϊκές ρυθμίσεις για καναλάρχες και πρώην μεγαλοτραπεζίτες.</span><br />
Ειναι ο αγώνας για την <i>Οικολογική Δημοκρατία</i>, για το δικαίωμα σε ένα πιο φιλικό αστικό περιβάλλον για τους περβαλλοντικά φτωχούς κατοίκους των πιο αποκλεισμένων συνοικιών!<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Eίναι συντρόφισσες και σύντροφοι, η επανάσταση του opengov όχι του 4-2-1, της Διαυγειας, της θεσμοθετησης του οικονομικού εισαγγελέα, της φορολογησης των offshore εταιριών για να πληρώσουν επιτέλους και αυτοί που συστηματικά φορτώνουν τα βάρη στους απλούς πολίτες.<br />Είναι η επανάσταση του προοδευτικού νόμου για την ιθαγενεια, του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, η ελάφρυνση των ασθενέστερων συμπολιτών μας που είδαν το εισόδημά τους συρρικνώνεται και τις υποχρεώσεις τους να μεγαλώνουν.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Είναι αυτή η μεγάλη συλλογική προσπαθεια που ξεκινήσαμε, που ξεκίνησε στην Ελλάδα από το 2009 με πρωθυπουργό το Γιώργο Παπανδρέου, την προσπάθεια που κάποιοι σκόπιμα προσπάθησαν να σταματήσουν.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Είναι οι ίδιοι κάποιοι που μας αποκάλεσαν πρόσφατα "διασπαστές" επικαλούμενοι δήθεν τον Ανδρέα Παπανδρέου. <b>Δυστυχώς το Νοέμβριο του 2011 μαλλον δεν θυμουνταν τοσο τον Ανδρεα Παπανδρέου αλλά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη όταν επέλεγαν να ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ τον εκλεγμένο πρωθυπουργό.</b></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Και δυστυχώς είναι αυτοί που μετέτρεψαν μια εθνική κρίση που αφορούσε το σύνολο των Ελλήνων, τις ερχόμενες γενιές σε κρίση εμπιστοσύνης των θεσμών, σε ξεκαθάρισμα παλιότερων εσωκομματικών λογαριασμών.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Μ’ αυτή τους την εμμονή δεν υπονόμευσαν απλά ένα κόμμα.<br />Καθυστέρησαν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις με το τίμημα να το πληρώνουν οι πολίτες σε νέα μέτρα, να πληρωνει η κοινωνία μας σε κόστος πολιτικό την υπουργοποίηση του κύριου Βορίδη, τη δικαίωση της συνομωσιολογία<wbr></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span>ς, το λαϊκισμό της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, των "ψεκασμένων" της </span>πλατείας,<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Έτσι όταν οι Δημοκράτες Σοσιαλιστες μιλούσαν για τα μεγάλα προβλήματα, για το ευρωομόλογο, το φόρο Τόμπιν, την αλλαγή αρχιτεκτονικής της ΕΕ, άλλοι έκαναν τον προπονητή της εξέδρας όπως και πρόσφατα σε τηλεοπτικά σποτ.<br />Έκαναν τον παληκαρά στην πλατεία Συντάγματος, στα Ζάππεια κι έσκιζαν το Μνημόνια. μόνο και μόνο για να τα ξανακολλήσουν κομμάτι-κομμάτι<wbr></wbr><span class="word_break" style="display: inline-block;"></span> στο Τέξας, στις Βρυξέλλες ή σε κάποιο φροντιστήριο με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br />Γι' αυτό κι εμεις βρίσκομαστε σήμερα εδώ,</span><br />
Γιατί θεωρούμε ότι αυτές οι νοοτροπίες εκπροσωπούν το πιο σκοτεινό παρελθόν.<br />
<u>Γιατί πιστεύουμε ότι η Ελλάδα και Μπορεί και Πρέπει να Αλλάξει.</u><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Μπορεί να γίνει μια σύγχρονη, προοδευτική χώρα, μια χώρα Δικαιοσύνης που θα παρέχει ίσες ευκαιρίες σε όλους και θα επενδύει στη Γνώση, στη εθνικό κεφάλαιο της Δημόσιας Παιδείας που εξαργυρώνεται στο εξωτερικό με τους νέους μας, τους νέους επιστήμονες κι εργαζόμενους να εγκαταλείπουν τη χώρα.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i><br /></i></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i>Γι' αυτούς τους ανθρώπους, για όλους εμάς, σύντροφοι και συντρόφισσες, αξίζει να παλέψουμε.<br />Η αισιοδοξία, η ελπίδα που γεννήθηκε στις 3 Γενάρη είναι για μας η καλύτερη δημοσκόπηση</i>.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><b>Ξεκινάμε!</b></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-14455245711297963602014-10-23T18:31:00.002+03:002014-10-25T15:16:38.311+03:00Ο ξένος που θα μας σώσει...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<em style="font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><strong>"Αφιερωμένο στους νέους και τους απανταχού Έλληνες της διασποράς που στάθηκαν αρωγοί για την αναγέννηση της πατρίδας μας σε κάθε ιστορικό σταυροδρόμι" </strong></em></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;">Είναι γεγονός πως την τελευταία τριετία της βίαιης στροφής μπροστά στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, το χρηματοπιστωτικό σύστημα δοκιμάστηκε απ΄την μεγάλη έξοδο κεφαλαίων στο εξωτερικό.</span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;">Ωστόσο, η πλέον σημαντική ταυτόχρονη έξοδος που συντελέστηκε είναι αυτή του ανθρώπινου κεφαλαίου, των νέων δηλαδή επιστημόνων κι εργαζομένων που επέλεξαν το δρόμο της απασχόλησης μακρυά απ΄την Ελλάδα και πιο μακρυά κυρίως από ένα μέλλον ανεργίας, οικονομικής επισφάλειας και υποαμειβόμενης εργασίας. Πρόκειται για ένα κεφάλαιο που όταν αποκτήσει κρίσιμη μάζα είναι ικανό να έχει είτε αναγεννητικές είτε καταστροφικές επιπτώσεις.Το εφιαλτικό ποσοστό της ανεργίας λοιπόν και η πανευρωπαϊκή πρωτιά της νεανικής ανεργίας στη χώρα μας με κάτι παραπάνω από 1 στους 2 κάτω των 25 να μην εργάζονται ωθεί την ελληνική νεολαία να αναζητήσει την τύχη της εκτός των τειχών. Η θλιβερή παραδοχή όμως δεν είναι αυτή αλλά εκείνη που θέλει την ελληνική κοινωνία να αποστερείται από το πιο παραγωγικό, το πιο δημιουργικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.Άνθρωποι με ζήλο, επιστημονική αρτιότητα, όρεξη για εργασία και διάθεση για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο αντί να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ασθμαίνουσα ελληνική κοινωνία κι οικονομία επιλέγουν να τις παράσχουν σε άλλες χώρες που έχουν και τη βούληση να τους εντάξουν συνολικά στον εγχώριο ιστό και να τους προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.</span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;">Oι νέοι Έλληνες δεν είναι πια σίγουρα οι γκασταρμπάιτερ του παρελθόντος αλλά υψηλών προσόντων εξειδικευμένοι εργαζόμενοι. Κάτι τέτοιο σημαίνει πως η προίκα, η εθνική "επένδυση" της δημόσιας παιδείας έστω και με τις στρεβλώσεις της δεν πρέπει να είναι μια ακόμη θυσία που θα πάει χαμένη. Άλλωστε τα ίδια τα κράτη που αποτελούν κράτη υποδοχής αυτής της νέας "ιδιότυπης" μετανάστευσης καλά καταρτισμένου επιστημονικού προσωπικού έχουν διαμορφώσει αντίστοιχες στρατηγικές κοινωνικού και φορολογικού κυρίως χαρακτήρα που δεν ευνοούν την πρόσκαιρη απασχόληση αλλά την ένταξη και την παγίωση της παραμονής των νέων εργαζομένων που μπολιάζουν την κοινωνική και οικονομική ζωή της καινούριας τους εγκατάστασης.</span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;">Βέβαια κάθε κρίση είναι πάντοτε και μια ευκαιρία. Ευκαιρία για νέους με τολμη να "πλουτίσουν" σε γνώσεις, κοινωνική κι επιστημονική εμπειρία αντί να παραμένουν σε μια χώρα χαμηλών προσδοκιών, με μια πολιτική τάξη που επενδύει στο λαϊκισμό των άκρων της πολιτικής γεωγραφίας και στην πελατεία του οικονομικού παρασιτισμού. Μια χώρα που αν δεν ανακοπεί αυτή η πορεία εκτροπής του εθνικού διαλόγου στις "ως δια μαγείας" λύσεις, δεν σταθμιστούν οι συλλογικές μας προτεραιότητες ενδέχεται να μεταραπεί σε κοινωνικό λάκκο των κάτω Βαλκανίων.</span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;">Τώρα λοιπόν, που οι μαγικές λύσεις στερεύουν, όπως απέδειξε το δυστυχές παράδειγμα της προσφιλούς μας Κύπρου, τώρα που το παραμύθι δεν έχει "πρίγκηπα" αλλά μόνο το δράκο του εκφασιστικού λαϊκισμού αποδεικνύεται πως ο μόνος ξένος που θα μας σώσει είναι αυτοί, οι νέοι Έλληνες του εξωτερικού.</span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;">Οι νέοι που με τη δουλειά τους, την άρτια κατάρτιση τους αποτελούν την καλή έξωθεν μαρτυρία για την Ελλάδα. Αυτοί και η διάθεση τους για προκοπή είναι η πρώτη ελπίδα για ανάκτηση της εθνικής μας αξιοπιστίας στο εξωτερικό κι όχι ο "εξαγωγικός" πολιτικαντισμός. Είναι οι ίδιοι νέοι που με το προϊόν της εργασίας τους ίσως ακόμη και στο άμεσο μέλλον θα μας κάνουν να αισθανθούμε ξανά υπερηφάνοι. Η εμπειρία τους σε διαφορετικά μήκη και πλάτη της υφηλίου θα καταστή επιπλέον χρήσιμη σε μια ενδεχόμενη προσπάθεια κινητοποίησης των δημιουργικών δυνάμεων του Ελληνισμού για τον εξορθολογισμό κι εκσυγχρονισμό του κράτους.</span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;">Ταυτόχρονα οι νέοι Έλληνες μετανάστες καταδεικνύουν αυτό που και η δημοσινονική πληγή της κρίσης έχει καταστήσει σαφές εδώ και πολύ καιρό. Ότι δηλαδή χρειάζεται σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης και συνολική στρατηγική στην Παιδεία και την Εργασία για να διασφαλίσουμε ότι θα υπάρχει μέλλον σ' αυτόν το τόπο.</span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative;">
<span style="font-size: 13px; font-weight: normal; line-height: 18.2000007629395px;">Μέλλον που δεν μας εξασφαλίσει κανένας "σκοτεινός" ξένος χρηματοδότης αλλά τα δικά μας παιδιά που διδάσκουν πως κοινή πατρίδα είναι η Αξιοπρέπεια.</span></h3>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-4708196560395623032" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; position: relative; width: 536px;">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div style="color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: left;">
<span style="line-height: 18.2000007629395px;"><br /></span>
</div>
<div style="color: #444444; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: left;">
Άρθρο μου, γραμμένο το 2012.</div>
</div>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-15894838847495316572014-09-15T22:06:00.001+03:002014-10-25T15:15:53.774+03:00Η "κοπτοραπτική" των εκλογικών νόμων: Ένα κυνικό σενάριο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px;">
Για να αλλάξει ο εκλογικός νόμος και να εφαρμοστεί στην αμέσως επόμενη εκλογική αναμέτρηση χρειάζεται ρητή διάταξη που θα ψηφιστεί στη βουλή από 200 βουλευτές όπως ορίζεται στο άρθρο 54 του Συντάγματος.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Και αναρωτιέμαι έχει η κυβέρνηση 200 βουλευτές?</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Προφανώς και όχι.<br />
<span style="line-height: 19.3199996948242px;"><br /></span>
<span style="line-height: 19.3199996948242px;">Γι' αυτό κανένας εκλογικός νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα εαν δεν έχει και τη στήριξη τουλάχιστον 46 μη κυβερνητικών βουλευτών.</span><br />
<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">Αριθμού δηλαδή, που υπερβαίνει το άθροισμα της κοινοβουλευτικής δύναμης, της ΔΗΜΑΡ, των ΑΝΕΛ, του ΚΚΕ και άλλων 9 Ανεξάρτητων βουλευτών.</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;">
<div style="margin-bottom: 6px;">
Θεωρώ λοιπόν, πως κάτι τέτοιο με δεδομένη την ελληνική πολιτική πραγματικότητα είναι τουλάχιστον αδύνατο αν όχι αστείο θέμα συζήτησης...</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Μόνη "μακκιαβελική" περίπτωση ανακοπής διαφορετικής πλειοψηφίας από τη σημερινή, με αυτό τον τρόπο, είναι το σενάριο των διπλών εκλογών σε περίπτωση μη επίτευξης αυτοδυναμίας με βάση τις διερευνητικές εντολές της πρώτης κάλπης.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Στην περίπτωση αυτή θα έχουμε ψήφιση εκλογικού νόμου έστω απλής αναλογικής με σχετική πλειοψηφία υπό την παρούσα βουλή, -πράγμα που διαθέτει ο κυβερνητικός συνασπισμός- και ο οποίος νόμος δεν θα ισχύσει μεν για την πρώτη αλλά θα ισχύσει για τη 2η εκλογική αναμέτρηση.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Συνεπώς, πιστεύω πω αν ψηφιστεί ένας τέτοιος νόμος οι κυβερνώντες θα έχουν θέση μόνοι το δίλημμα για την αξιωματική αντιπολίτευση.<br />
Δηλαδή Αυτοδυναμία ΤΩΡΑ ή ακυβερνησία μετά?</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Πρόκειται για ένα κυνικό σενάριο.<br />
Ένα σενάριο που εκτιμώ ότι πρόκειται για πολιτική αυτοχειρία της κυβέρνησης και επαναφορά της γοητείας της "παρανομίας" του ΚΚΕ.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Ένα σενάριο που εκτός από αντικοινοβουλευτικό, είναι και άστοχο.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Άλλωστε, η "κοπτοραπτική" των εκλογικών νόμων παραπέμπει σε μια άλλη, παρασυνταγματική Ελλάδα, στην Ελλάδα της ατμόσφαιρας του 1989 και της πολιτικής ανωμαλίας. Αυτή την Ελλάδα που πρέπει να αφήσουμε οριστικά πίσω μας.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Γιατί μια τέτοια εκδοχή αν δεν προυποθέτει μια κυβέρνηση του μεγαλύτερου κόμματος με αυτοδυναμία από την πρώτη Κυριακή, τότε απαιτεί ενα πολύφωνο κομματικό μωσαϊκό την επόμενη. Mια εύθραυστη κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας που -αν και ευκταία σε άλλες περιπτώσεις- και ξένη είναι δεδομένης της πολιτικής μας παράδοσης και δυσλειτουργική στη βάση των φαινομενικά εκ διαμέτρου αντίθετων απόψεων των οργανωμένων κομμάτων και τέλος επίφοβη για την οικονομική προοπτική της χώρας.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Επίφοβη όμως και για την κοινωνική συνοχή, με το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής να παραμονεύει σε ενδεχόμενη "αρρυθμία" των θεσμών.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Μιλούμε δηλαδή, για ένα σενάριο, ευεργετικό μόνο για την πόλωση και ποτέ για τους πολίτες.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Πρέπει ακόμη να θυμόμαστε, πως η πολιτική και οι πολιτικές αποφάσεις εν γένει, ήταν, είναι και θα είναι ζήτημα συμβολισμών.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Γι' αυτό δεν έχει μόνο σημασία τι κάνεις, αλλά και πότε το κάνεις, έχει σημασία πιο είναι το μήνυμα που στέλνεις στους πολίτες. </div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Και είναι το λιγότερο φαιδρό, η ΝΔ του κύριου Σαμαρά με τις συγκεκριμένες, γνωστές πολιτικές καταβολές να επιχειρήσει να ξιφουλκήσει υπέρ της απλής αναλογικής δίνοντας βούτυρο στο ψωμί της αντιπολίτευσης. Ιδιαίτερα δε, τη στιγμή που όλοι οι δήθεν "αντισυστημικοί", "αντιμνημονιακοί" μύθοι -μύθοι που βέβαια υποστήριζε προεκλογικά και κύριος Σαμαράς- έχουν πλέον επισήμως καταρρεύσει.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Κι έχουν καταρρεύσει μπροστά στα μάτια όλων των πολιτών, στο Τέξας, στη ΔΕΘ ή στο Άγιον Όρος.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Όπως είναι επίσης φαιδρό, να επικαλείται η ΝΔ δέσμευση της από τη 1η προγραμματική συμφωνία. Μια συμφωνία που συνήφθη μαζί με τη ΔΗΜΑΡ που πλέον έχει αποχωρήσει εδώ και καιρό από τη κυβέρνhση. Μια συμφωνία που δεν τήρησε ούτε στην περίπτωση της ΕΡΤ ούτε όταν κουνούσε το δάκτυλο στις ενστάστεις των εταίρων της, μέσω Μπαλτάκου, τείνοντας χέρι συνεργασίας σε μια "σοβαρή" Χρυσή Αυγή. </div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Σε κάθε ενδεχόμενο, το ΠΑΣΟΚ έχει την πολιτική ευθύνη να αποτρέψει οποιαδήποτε εκτροπή σε βάρος των θεσμών, σε βάρος των πολιτών και της σταθερότητας της χώρας. Έχει πολιτικό χρέος να αποτρέψει να μετατραπεί η κρίση από οικονομική, σε κρίση πολιτική, σε κρίση θεσμών όπως επεδίωκαν όσοι ζητούσαν επίμονα την αναπομπή νομοσχεδίων παλαιότερα από τον Κάρολο Παπούλια.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Ακόμη και αν φαίνεται πως οι πρακτικές Βούλτεψη έχουν επηρεάσει πολλούς στο εσωτερικό της κυβέρνησης...</div>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4831308686689849588.post-23687200386495857972014-09-13T02:10:00.002+03:002014-10-25T15:15:00.725+03:00Εισήγηση για την κινηματογράφηση των ανασκαφών της Αμφίπολης και την ψηφιοποίηση μουσείων και αρχαιολογικών χώρων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<i>Συντρόφισσες και Σύντροφοι,</i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Αυτές τις μέρες στην Αμφίπολη υπάρχει μια μεγάλη ελπίδα, μια μεγάλη προσδοκία. Μια προσδοκία που δεν αφορά μόνο το στενό πλαίσιο των συνόρων της πατρίδας μας αλλά όλο τον κόσμο, καθώς αφορά ένα κατά πάσα πιθανότητα εύρημα οικουμενικό, ενα εύρημα παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς στη βάση του Λόφου Καστά. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Δυστυχώς όμως, την ίδια αυτή στιγμή της μεγάλης ανακάλυψης, το νεοελληνικό κράτος μοιάζει να συνεχίζει στους βραδυκίνητους ρυθμούς του παρελθόντος, εγκλωβισμένο στις χρόνιες καχεξίες του, χωρίς να έχει προσαρμοστεί στην εποχή της πληροφορίας, της καινοτομίας, της παγκοσμιοποίησης της γνώσης και της κοινωνίας των πολυμέσων.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Έτσι, παρότι μεγάλα δίκτυα διεθνούς φήμης εχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την κινηματογράφηση των ανασκαφών, τα επίσημα όργανα της Πολιτείας παραμένουν απαθή.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Προκύπτει λοιπόν σε κάθε σκεπτόμενο έλληνα πολίτη, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης ένα εύλογο ερώτημα.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<i>Γιατί στερούμε τη δυνατότητα της καταγραφής με τη μορφή ντοκυμαντέρ των ανασκαφών σε διεθνώς αναγνωρισμένα δίκτυα </i><i>;</i> </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Άλλωστε, με μια τέτοια ενέργεια και χρήματα θα εξασφαλίζαμε για τις ανασκαφές χωρίς την επιβάρυνση των αδειών ταμείων του κράτους και πιθανόν, χορηγίες, <i>ελαφρύνοντας από τα κοινά βάρη τον Έλληνα φορολογούμενο.</i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Ταυτόχρονα, η αναπαραγωγή μέσω παγκοσμίως αναγνωρισμένων μέσων και δικτύων της αρχαιολογικής ανακάλυψης της Αμφίπολης, <b>θα αποτελούσε τον καλύτερο πρεσβευτή της χώρας μας ως προς την εξωτερική της πολιτική, </b>προβάλλοντας <i>έγκυρα</i> <wbr></wbr>και <i>αξιόπιστα</i> την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Η ίδια δε, η διαφήμιση, η προβολή του μνημείου και της περιοχής της Αμφίπολης ως τουριστικού προορισμού θα ήταν πολλαπλάσια.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<i>Βέβαια, για να γίνουν ολα αυτά δε χρειάζονται χρήματα. Χρειάζεται μόνο ένα πράγμα.</i></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<b><br /></b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<b>Φαντασία στην Εξουσία</b>.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Φαντασία που όμως, οι σημερινοί γραφειοκράτες των διορισμών και των κολλητών, δεν φαίνεται να διαθέτουν.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<i>Συντρόφισσες και Σύντροφοι</i>,</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Προσωπικά, θεωρώ πως η <b>Νεολαία ΠΑΣΟΚ </b>μέσα απο τις δράσεις της, τη φυσική της θέση ως φορέας των <b>Νέων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών,</b> των προοδευτικά σκεπτόμενων νεολαίων, μέσω των εισηγήσεων της στα αρμόδια όργανα, -τον Τομέα Πολιτισμού και την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ- αυτή τη φαντασία καλείται να κομίσει. </div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Με <i>πλεόνασμα προτάσεων</i> στο σημερινό έλλειμμα ιδεών κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Γι' αυτό το λόγο, εισηγούμαι στο Κεντρικό Συμβούλιο, στο Γραμματέα της Νεολαίας μας και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ να προβεί στις κατάλληλες ενέργειες ώστε να κοινοποιηθεί και να διερευνηθεί το ζήτημα της κινηματογράφησης των ανασκαφών στην περιοχή της Αμφίπολης.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i>Πάντα με σεβασμό στο μνημείο και υπό την επίβλεψη των αρχών και των Ελλήνων αρχαιολόγων.</i></span></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Παράλληλα, όχι μόνο στην Αμφίπολη αλλά συνολικά, θα πρέπει να εργαστούμε για την <b>ψηφιοποίηση των μουσείων μας και των αρχαιολογικών χώρων.</b> Να φέρουμε με ένα απλό κλικ, ένα είδος "<i>street view",</i> εκατομμύρια ανθρώπους πιο κοντά στην Ελλάδα, πιο κοντά στην ιστορία και τον πολιτισμό μας.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Τα οφέλη για τη χώρα μας, θα ήταν πολλαπλά, σε επιπεδο οικονομικό και πολιτικό.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Το κύριο όμως όφελος από τέτοιες πρωτοβουλίες είναι πάντα, η διδαχή πως, <b>οι σύγχρονες κοινωνίες μπορούν</b><b> να καινοτομούν μέσα από τον Πολιτισμό και την κουλτούρα τους.</b></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
Κι αυτή η καινοτομία, η προοδευτική σκέψη, οφείλει να ειναι το νήμα που μας συνδέει με τους αρχαίους Έλληνες.</div>
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<br /></div>
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">
<b><i>Με συντροφικούς χαιρετισμούς,</i></b><br />
<div>
<br /></div>
<div>
<i>Μιχάλης Χρ. Κορδαλής</i></div>
<div>
<i>Μέλος ΚΣ Νεολαίας ΠΑΣΟΚ</i></div>
</div>
</div>
Μιχάλης Κορδαλήςhttp://www.blogger.com/profile/10787207057666434071noreply@blogger.com0