Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Η "κοπτοραπτική" των εκλογικών νόμων: Ένα κυνικό σενάριο

Για να αλλάξει ο εκλογικός νόμος και να εφαρμοστεί στην αμέσως επόμενη εκλογική αναμέτρηση χρειάζεται ρητή διάταξη που θα ψηφιστεί στη βουλή από 200 βουλευτές όπως ορίζεται στο άρθρο 54 του Συντάγματος.
Και αναρωτιέμαι έχει η κυβέρνηση 200 βουλευτές?
Προφανώς και όχι.

Γι' αυτό κανένας εκλογικός νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα εαν δεν έχει και τη στήριξη τουλάχιστον 46 μη κυβερνητικών βουλευτών.
Αριθμού δηλαδή, που υπερβαίνει το άθροισμα της κοινοβουλευτικής δύναμης, της ΔΗΜΑΡ, των ΑΝΕΛ, του ΚΚΕ και άλλων 9 Ανεξάρτητων βουλευτών.
Θεωρώ λοιπόν, πως κάτι τέτοιο με δεδομένη την ελληνική πολιτική πραγματικότητα είναι τουλάχιστον αδύνατο αν όχι αστείο θέμα συζήτησης...
Μόνη "μακκιαβελική" περίπτωση ανακοπής διαφορετικής πλειοψηφίας από τη σημερινή, με αυτό τον τρόπο, είναι το σενάριο των διπλών εκλογών σε περίπτωση μη επίτευξης αυτοδυναμίας με βάση τις διερευνητικές εντολές της πρώτης κάλπης.
Στην περίπτωση αυτή θα έχουμε ψήφιση εκλογικού νόμου έστω απλής αναλογικής με σχετική πλειοψηφία υπό την παρούσα βουλή, -πράγμα που διαθέτει ο κυβερνητικός συνασπισμός- και ο οποίος νόμος δεν θα ισχύσει μεν για την πρώτη αλλά θα ισχύσει για τη 2η εκλογική αναμέτρηση.
Συνεπώς, πιστεύω πω αν ψηφιστεί ένας τέτοιος νόμος οι κυβερνώντες θα έχουν θέση μόνοι το δίλημμα για την αξιωματική αντιπολίτευση.
Δηλαδή Αυτοδυναμία ΤΩΡΑ ή ακυβερνησία μετά?
Πρόκειται για ένα κυνικό σενάριο.
Ένα σενάριο που εκτιμώ ότι πρόκειται για πολιτική αυτοχειρία της κυβέρνησης και επαναφορά της γοητείας της "παρανομίας" του ΚΚΕ.
Ένα σενάριο που εκτός από αντικοινοβουλευτικό, είναι και άστοχο.
Άλλωστε, η "κοπτοραπτική" των εκλογικών νόμων παραπέμπει σε μια άλλη, παρασυνταγματική Ελλάδα, στην Ελλάδα της ατμόσφαιρας του 1989 και της πολιτικής ανωμαλίας. Αυτή την Ελλάδα που πρέπει να αφήσουμε οριστικά πίσω μας.
Γιατί μια τέτοια εκδοχή αν δεν προυποθέτει μια κυβέρνηση του μεγαλύτερου κόμματος με αυτοδυναμία από την πρώτη Κυριακή, τότε απαιτεί ενα πολύφωνο κομματικό μωσαϊκό την επόμενη. Mια εύθραυστη κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας που -αν και ευκταία σε άλλες περιπτώσεις- και ξένη είναι δεδομένης της πολιτικής μας παράδοσης και δυσλειτουργική στη βάση των φαινομενικά εκ διαμέτρου αντίθετων απόψεων των οργανωμένων κομμάτων και τέλος επίφοβη για την οικονομική προοπτική της χώρας.
Επίφοβη όμως και για την κοινωνική συνοχή, με το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής να παραμονεύει σε ενδεχόμενη "αρρυθμία" των θεσμών.
Μιλούμε δηλαδή, για ένα σενάριο, ευεργετικό μόνο για την πόλωση και ποτέ για τους πολίτες.
Πρέπει ακόμη να θυμόμαστε, πως η πολιτική και οι πολιτικές αποφάσεις εν γένει, ήταν, είναι και θα είναι ζήτημα συμβολισμών.
Γι' αυτό δεν έχει μόνο σημασία τι κάνεις, αλλά και πότε το κάνεις, έχει σημασία πιο είναι το μήνυμα που στέλνεις στους πολίτες. 
Και είναι το λιγότερο φαιδρό, η ΝΔ του κύριου Σαμαρά με τις συγκεκριμένες, γνωστές πολιτικές καταβολές να επιχειρήσει να ξιφουλκήσει υπέρ της απλής αναλογικής δίνοντας βούτυρο στο ψωμί της αντιπολίτευσης. Ιδιαίτερα δε, τη στιγμή που όλοι οι δήθεν "αντισυστημικοί", "αντιμνημονιακοί" μύθοι -μύθοι που βέβαια υποστήριζε προεκλογικά και κύριος Σαμαράς- έχουν πλέον επισήμως καταρρεύσει.
Κι έχουν καταρρεύσει μπροστά στα μάτια όλων των πολιτών, στο Τέξας, στη ΔΕΘ ή στο Άγιον Όρος.
Όπως είναι επίσης φαιδρό, να επικαλείται η ΝΔ δέσμευση της από τη 1η προγραμματική συμφωνία. Μια συμφωνία που συνήφθη μαζί με τη ΔΗΜΑΡ που πλέον έχει αποχωρήσει εδώ και καιρό από τη κυβέρνhση. Μια συμφωνία που δεν τήρησε ούτε στην περίπτωση της ΕΡΤ ούτε όταν κουνούσε το δάκτυλο στις ενστάστεις των εταίρων της, μέσω Μπαλτάκου, τείνοντας χέρι συνεργασίας σε μια "σοβαρή" Χρυσή Αυγή. 
Σε κάθε ενδεχόμενο, το ΠΑΣΟΚ έχει την πολιτική ευθύνη να αποτρέψει οποιαδήποτε εκτροπή σε βάρος των θεσμών, σε βάρος των πολιτών και της σταθερότητας της χώρας. Έχει πολιτικό χρέος να αποτρέψει να μετατραπεί η κρίση από οικονομική, σε κρίση πολιτική, σε κρίση θεσμών όπως επεδίωκαν όσοι ζητούσαν επίμονα την αναπομπή νομοσχεδίων παλαιότερα από τον Κάρολο Παπούλια.
Ακόμη και αν φαίνεται πως οι πρακτικές Βούλτεψη έχουν επηρεάσει πολλούς στο εσωτερικό της κυβέρνησης...